Verbeia

14.04.17 13:37

Verbeia

W porównaniu do właścicielki bardzo zrównoważona i spokojna, nie dziobie, nie krzywdzi, nie wyłudza smakołyków (aczkolwiek bardzo je lubi, ciężko zaprzeczyć), jest też bardzo cicha. W razie potrzeby, w obronie własnej lub przekazywanej korespondencji, zmienia się nie do poznania.

sówka:

[bylobrzydkobedzieladnie]

10.05.17 19:52

Przeczytaj połowa kwietnia

Yvette Wiem, nie odzywałam się naprawdę długo - nie każ mi prosić o wybaczenie. Wierzę, że zrozumiesz moją chwilową niedyspozycję. Musiałam się skoncentrować na kilku niecierpiących zwłoki sprawach.
Nad czym ostatnio pracujesz, Yv? Co kryje się w Twoim kociołku? Co mąci Twoje myśli?
Musimy się zobaczyć.

Apollinare wrócił do Londynu.

Deirdre

21.05.17 16:05

Przeczytaj M.P.Rowle

Panno Blythe, to niespodziewane spotkanie wytrąciło mnie z równowagi na tyle, że zdecydowałem się do Panienki napisać. Kilka burzowych chmur wreszcie ustąpiło, kiedy dotarło do mnie, że faktycznie to nagłe urwanie znajomości jest przyczyną mego zaniepokojenia.
Nie ukrywam, że konwersacja z Panienką umiliła mi wieczór, stanowiąc wręcz kulminacyjny punkt tego - bardziej niż zazwyczaj - nużącego bankietu. Jeżeli Panienka często na nich bywa, zapewne i rozumie moją niechęć. Czy to dobre wytłumaczenie Twej obecności, madame w głuchym zakątku ogrodu, samej, o tak późnej porze?
Jestem pewny, iż to nie słabe wino spłatało mi niemiłego psikusa, a rzeczywiście zafundowała mi Panienka szampańską zabawę, stąd też i moja propozycja. Spotkajmy się za dnia, w miejscu uczęszczanym - broń Merlinie, bym Cię zachęcał do rozwiązłości - i porozmawiajmy. Oswoiliśmy się z baletem i motylami, więc podejrzewam, że nie ulękniemy się poruszyć spraw bardziej przyziemnych

Magnus

26.05.17 12:34

Przeczytaj bardzo spóźniony list

Yvette Cóż, powinnam przywyknąć do ignorowania przez Ciebie kwestii istotnych, by skupić się na tych nieważnych i emocjonalnych. Ponawiam pytania i...nie doszukuj się w mej kilkudniowej zwłoce w odpowiedzi czegoś więcej.
Po prostu...
Yvette, jestem wściekła. Wiesz, jak trudno przychodzi mi werbalizowanie uczuć, więc zrozum, jak bardzo wpłynął na mnie jego powrót. Zdążyłam o nim zapomnieć, naprawdę. Paryż, Francja, ten jego niski głos, złote włosy, uporczywe spojrzenie: to wszystko się zupełnie rozmyło. Nie tęskniłam i nie kłopotałam się wspomnieniami, które są dla mnie pieczołowicie zamkniętym rozdziałem. Stało się, nie żałuję; jestem teraz w miejscu, w którym chciałam być - brzmi to groteskowo, biorąc pod uwagę moją karierę, ale...Niedługo zrozumiesz, o czym piszę, Yvette. W każdym razie: nie ma tutaj dla Apollinare'a miejsca, sądziłam, że respektuje ten geograficzny pakt o nieagresji, a on...a on wrócił.
~~I nawet mnie o tym nie poinformował.~~ Dowiedziałam się od tej przeklętej Seliny - kojarzysz na pewno, wielka pseudogwiazdka miotlarstwa, wygląda jak wychudły mężczyzna naćpany eliksirami wzmacniającymi, a zachowuje się jeszcze gorzej - która nieprzypadkowo wpadła na mnie i przekazała tą radosną nowinę, sugerując także, że wie o mojej nieobecności w Ministerstwie. Niezbyt się nią przejmuje, jest szalona a jej obity tłuczkami mózg nie potrafi poradzić sobie z powiązaniem podstawowych informacji, co nie zmienia jednak faktu, że Sauveterre rozgościł się w Londynie na dobre, prowokując los do zaprojektowania nam przypadkowego spotkania.
Organizuje te swoje niezrozumiałe wystawy w galerii lady Avery, ale nie pytaj, czym dokładnie się zajmuje - rozmawialiśmy krótko, ciągle ma w oczach tą sarnią delikatność pomieszaną z przesadną i mocno niepokojącą pewnością siebie. Na szczęście była to jednorazowa konfrontacja - jestem pewna, że nasze ścieżki się już nie przetną i szybko zapomnę o tym, że Apollinare włóczy się gdzieś obok niczym pozłacany ponurak, psując moją dobrą passę.
~~Myślisz, że wrócił do naszego mieszkania?~~

Tak na dobrą sprawę nic o sobie obecnie nie wiemy i może lepiej, żeby tak pozostało. Sadziłam jednak, że powinnaś wiedzieć o powrocie naszego dobrego znajomego. Wolałabym uniknąć sytuacji, w której pozostajesz niedoinformowana, spotykacie się, a Apollinare zacznie roić sobie jakieś dziwne wizje, mające tłumaczyć fakt zatajenia przed Tobą jego obecności.

Nie wiem, dlaczego właściwie piszę ten chaotyczny list - nie zdarzają mi się takie bezsensowne epopeje. Chyba jestem zmęczona. Chyba jestem zdenerwowana. ~~Chyba sobie nie radzę~~ I chyba nazywanie uczuć po imieniu wprowadza mnie w stan skrajnej irytacji, zwłaszcza, jeśli nie jestem pewna tej dzikiej nomenklatury.

~~Myślisz, że istnieje szansa, by przybył tutaj tylko na kilka malarskich premier a potem wrócił do Paryża? Oczywiście jego obecność tutaj mi w ogóle nie przeszkadza, ale...~~

Deirdre

26.05.17 14:50

Przeczytaj M.P.Rowle

Panno Blythe, Wytwory magii nigdy nie pozostaną rzeczami, zwykłymi przedmiotami. Zaklęcia, te dobre, czy te złe nieodwracalnie wpływają na ich naturę, obdarzając też odłamkiem inteligencji. Płomyk, jeszcze pozostając na wolności dokładnie wiedział, kiedy powinien się rozpalić, gdzie zaznaczyć swój blask intensywniejszym kolorytem, jak i do k o g o mrugnąć, by nie zostać przeoczonym. Iskry są próżne, wiedzą, jak są piękne, złudne i niebezpieczne. Sztuką jest więc je okiełznać; zduszenie potencjału w szklanej fiolce stanowiło pozór, który dawał szansę na rozbuchanie tego ognia. Gotów jestem przysiąc panience, iż płomień wodzi panienkę na pokuszenie, igra z nią tak samo, jak w ciemnościach ogrodowej ścieżki. Raz się pojawia, by za chwilę zniknąć, tak, jak czynił to wtedy. Egipskie ciemności urozmaicały tę rozrywkę, obecnie zaś może się zdawać, że opada z sił, lecz zaręczam, iż to jedynie zręczna finta. Niech panienka wzbrania się przed zaufaniem mu.

Szafiry są piękne, chociaż faworyzuję jednak odcienie zieleni. Szmaragdowy błysk w Twych oczach urzekł mnie daleko bardziej od wściekłych szarży zniewolonej iskry. Z loży w teatrze te szczegóły były niedostrzegalne, ta bliskość chyba już na zawsze odmieni me postrzeganie. Nie zastanawiam się, czy to wypada - chciałbym raz (tylko raz?) jeszcze z Tobą porozmawiać. Uznaj to za propozycję, może życzenie. Jeśli zaś będziesz niechętna... cóż, może lordowski rozkaz przekona Cię wówczas do zmiany zdania?
Magnus

26.05.17 17:13

Przeczytaj M.P.Rowle

Panno Blythe,
Płomyk niewątpliwie jest sprytny, a przy tym nad wyraz pamiętliwy, jednak nie sądzę, by dorównywał swej właścicielce. Naukowy ton panienki bardzo mnie zaintrygował - eksperymenty brzmią zdecydowanie frapująco, zwłaszcza rzucone na tak podatny do badań grunt. Szaleńczy (i straceńczy) marsz naprzód nie zawsze może niestety zagwarantować przewagę. Zdarza się, że krok w tył bywa tym strategicznym posunięciem, nagradzanym zresztą z solidną nawiązką. Z niecierpliwością czekam na Twój ruch, panienko Blythe.

Rad jestem z tak pięknego i prawdziwego stwierdzenia panienki. Sztuka epistolarna wciąż żywa, acz nieubłaganie ulega kolejnym zaniedbaniom. Czyż korespondencyjne niespodzianki nie są milsze od lakonicznych notek?
Jedyne panienki, od których domagam się posłuchy to moje córki i z przyjemnością stwierdzam, że sporadycznie zdarza im się mi sprzeciwić. Podobnych życzeń, jakie wystosowałem do Ciebie, panno Blythe nie skierowałem jeszcze do żadnej damy. Wolałbym nie zastanawiać się nad karą, a nad doborem miejsca naszego spotkania. Przyzna mi chyba panienka, iż to nad wyraz bardziej kusząca perspektywa? Ogień to nieokiełznany żywioł, choć nie niepokonany. Jeśli trzeba, znajdę sposób, aby go ugasić... lub rozbuchać.
Magnus

26.05.17 18:35

Przeczytaj M.P.Rowle

Panno Blythe, czy może panienka zaprzeczyć, że w nauce również tkwi artyzm? Prawdziwi mistrzowie czynią z niej sztukę, kunszt - zdobędę się na tą śmiałość - równy cudom, prezentowanym przez panienkę na deskach teatru. Raz bije z panienki skromność, innym razem zaś porażająca pewność siebie. Dychotomia bodźców wyłącznie pobudza mą ciekawość, cóż takiego kryje się za niewieścim wdziękiem i zasłoną wrażliwości. Zyskała panienka niemałą równowagę w poruszaniu się na niepewnym podłożu, zgrabnie, na palcach, więc i oczekiwanie na Twój gest, panienko - potrafi sprawić niemałą przyjemność.

Daruję poufałość - liczę, że wszelkie niedopowiedzenia znikną (może prócz jednego, czy dwóch; aura tajemnicy sprzyja nowym znajomościom), wraz ze znakami zapytania. Chętnie rozwieję Twe wątpliwości, już podczas rozmowy. W cztery oczy, bez kamiennej towarzyszki.
To szalenie trudne wyzwanie, panienko Blythe. Wkrótce jednak wystawiają w teatrze pewną sztukę. Sam znam ją doskonale i jest mi dość bliska, a panienka może zachwyci się p r ó b ą zapanowania nad ogniem. Nie materializującym się wyłącznie pod postacią ściany płomieni.

Magnus

26.05.17 23:30

Przeczytaj M.P.Rowle

Y v e t t e Nie znalazłabyś we mnie idealnego partnera do tańca, lecz poza tym zaręczam, że Cię nie rozczaruję. Pozwolę więc sobie poprowadzić Cię spacerowym krokiem (którego ledwie przedsmak ofiarowałem Ci tamtego pamiętnego wieczoru) przez spektakl - niebanalny Shakespeare, tylko tyle Ci zdradzę - aż po przechadzkę. Liczę że i tej mi nie odmówisz. Nasycenie oczu nie wystarcza wszak do zaspokojenia głodu.

Magnus

28.07.17 15:05

List Pandora A. Sheridan

Droga Yvette,Tęskniłam! Naprawdę, nie ma cienia ironii w moich słowach. Prawie wybiegłam na powitanie, kiedy rozpoznałam Twoją sowę. Mogłabym zapisać kilka stron, przepraszając za podobną ciszę z mojej strony. Wiem też, znam Cię już wystarczająco dobrze, że w odpowiedzi otrzymałabym esej o podobnej wielkości. Dlatego nie wspominajmy już o milczeniu i wypełnijmy przestrzeń miedzy nami słowami.

Ach, prawie mi stanęło serce, gdy przeczytałam o Twojej matce, mojej drogiej cioci. Jest to dla mnie wielkie zaskoczenie, tym bardziej, że nasza rodzina ledwo doszła do siebie po utracie Celeste. Nie wyobrażam sobie, jak wielka musi być zżerająca Cię niepewność. Tak bardzo chciałabym zaoferować Ci jakieś pocieszenie, nie jestem jednak poetką, nie chce Cię karmić fałszywą nadzieją. Jest jednak jeden fakt, który pozostaje - Ulyana nie jest zwyczajną kobietą. Gdziekolwiek jest, poradzi sobie, nie podda się. Nie jest to jednak listowna rozmowa, mam nadzieję niedługo Cię zobaczyć i porozmawiać o tym na spokojnie.

Być może podczas tego spotkania wyjawię Ci ten czy inny sekret o moim pobycie we Francji. No dobrze, potwierdzę, że na pewno wszystko Ci opowiem. W końcu sama mnie namówiłaś do tego wyjazdu.

Znam dobrze to uczucie, kiedy życie wokół Ciebie wydaje się nierealne. Zgłębiając runy i pogrążając się w badaniach mogę chwycić się rzeczywistości i poczuć, że jednak ciągle tu jestem. Ty - w duszy zawsze będziesz artystką, będziesz tańczyć, nawet jeśli nogi będą Ci już odmawiać posłuszeństwa. Niesprawiedliwe są ścieżki losu, droga Yvette, cieszę się, że udało Ci się odnaleźć w nowej dziedzinie. Wcale nie jestem zdziwiona, że wolisz zająć się własną praktyką. Masz w sobie kreatywność, która nie powinna być ograniczana murami św. Munga.

Kończę, bo chyba słyszę pukanie do drzwi. Czasami odwiedza mnie siostra mojego ojca, żeby sprawdzić czy sobie dobrze radę.

Pamiętam o Tobie i życzę Ci jak najlepiej. Jeżeli usłyszę coś o konspiracjach i wilach, powiadomię Cię natychmiast.

Ściskam,
Pandora

List dostarczony przez sowę należącą do wuja Pandory.

31.07.17 19:15

Tylko dla Twoich oczu Pandora A. Sheridan

Droga Yvette, Mam szczerą nadzieję, że moja kochana Hyacinth odnalazła drogę do Blythburgh. Pewnie byłaś zdziwiona widząc nieznajomą sowę - z drugiej strony, kiedy przebywałam we Francji zdarzało mi się wysyłać listy rożnymi drogami - obiecuję, koniec zmian. Moja nowa przyjaciółka jest prezentem od mojego wuja ze strony ojca, chyba zauważył jak często wysyłam listy! Dopiero ją oswajam i jak na razie idzie mi dość marnie. Uważaj na nią, ma dobre serce, ja to wiem, tylko nie wie jak się zachować w towarzystwie.

Już prawie zapomniałam o naszej skrytce... Ciekawe jakie kryje ona niespodzianki. Jeśli dobrze pamiętam powinien tam być mój dziennik z lat spędzonych w Hogwarcie. Wydaje mi się, że to działo się tak dawno. Niemal w innym życiu chowałyśmy tam nasze dziecięce skarby, spacerowałyśmy po lasach zbierając bukiety, które z wielką dumą prezentowałyśmy naszym matkom. Wtedy tego nie doceniałam, teraz chciałabym żeby tamte chwile trwały wiecznie.

Trudno czasem jest mieć nadzieję, wiem. Wymaga ona od nas wiary w coś na co nie ma dowodów, łapania się za skrawki prawd i półprawd... Nic tak nie wystawia na próbę naszej siły i cierpliwości. Nie znam jednak osoby, która więcej posiada tych cnót niż Ty, droga kuzynko. Wytrzymaj i wiedz, że z chęcią Cię odwiedzę. Dziękuję za zaproszenie. Jestem już kilka miesięcy z powrotem w Anglii, ale jeszcze nie znalazłam zbyt wielu miejsc, w które mogłabym Cię zabrać. Dlatego myślę, że Twoja sugestia spotkania w Blythburgh pasuje idealnie. Co powiesz na to żebym przyjechała 24 kwietnia?

Nie chcę za wiele zdradzać, ale mam dla Ciebie mały prezent.

Twoja
Pandora

01.08.17 13:44

Przeczytaj Jayden Vane

Panna Yvette Blythe, Witam serdecznie! Mam nadzieję, że mój posłaniec nie przysporzył Pani kłopotów i nie przerwał żadnej z prac. Tak polecany alchemik zapewne ma sporo na głowie, ale potrzebuję pomocy. Jest to dość błaha, ale nie cierpiąca zwłoki sprawa. Niedługo opuszczam kraj i nie będę miał kiedy zakupić roztworu wywołującego zdjęcia. Chciałbym go mieć przy sobie na początku maja.

Jeśli zgadza się Pani na współpracę - czy dzień 14 kwietnia odpowiada na spotkanie? Godziny najlepiej przed południem, bo późniejsze z uwagi na pracę nie pozwalają mi na taką swobodę.

P.S. W razie czego proszę wysłać mi listę odpowiednich ingrediencji, w które należy się zaopatrzyć. Verbeia XSoQlxW

02.08.17 11:07

1 kwietnia '56 C. Nott

Szanowna Panno Blythe! W pierwszych słowach tego listu przesyłam serdeczne pozdrowienia i wyrażam nadzieję, iż nie dopadała Cię żadna nieprzyjemna przypadłość.

Pragnę zauważyć, że od jakiegoś czasu nękają mnie myśli, jak radzi sobie moja uczennica. Jednakże pokładam głęboką wiarę w Twoje umiejętności, panno Blythe. Do mych uszu docierają skromne wieści o panny sukcesach i nie ukrywam, iż z wielką ciekawością pragnąłbym uzyskać ich potwierdzenie. Mogę tylko podejrzewać, że żadna z plotek nie ma na myśli Twoich talentów brylowania w towarzystwie. Byłbym niezmiernie wdzięczny, gdybyś mogła udzielić mi odpowiedzi na wątpliwości skryte w mojej głowie.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Cassius Nott

02.08.17 12:24

Przeczytaj Jayden Vane

Panna Yvette Blythe, Znakomicie! Nawet nie wie Pani, jaką poczułem w tym momencie ulgę. Dobrze usłyszeć pomyślne wieści. Termin jak najbardziej odpowiada moim oczekiwaniom. Składniki będą zatem dostarczone owego 14 dnia miesiąca, a jeśli zaś chodzi o dalsze daty - 23 kwietnia w godzinach porannych lub popołudniowych z wykluczeniem wieczornych będę w stanie do Pani dotrzeć bez obawy, że się gdzieś spóźnię. Z chęcią też popodziwiam pracę wprawnego alchemika, oczywiście za Pani pozwoleniem. Człowiek uczy się całe życie.

W takim razie czekam na list zwrotny z odpowiednią rozpiską wskazanych ingrediencji.

P.S. Przy pierwszym liście nie wspominałem, że mój posłaniec uwielbia podkradać alchemikom myszy, dlatego przepraszam jeśli coś ukradł. Zwrócę wszystko, co ten łasuch Pani zwinął. Verbeia XSoQlxW

02.08.17 12:59

Przeczytaj Jayden Vane

Panno Blythe, Dziękuję za tak szybką odpowiedź.

Nie widzę przeszkód, by spotkać się właśnie w Czerwonym Imbryku. Będzie to wręcz idealne miejsce, szczególnie że będę musiał i tak się pojawić w Londynie. Nie widzę najmniejszych przeszkód w takim razie, by przekazać odpowiednie składniki w tym lokalu. Jestem również wdzięczny, że zdjęła Pani z moich barków odpowiedzialność za szukanie miejsca spotkania.

Nic nie stoi na przeszkodzie, by właśnie w ten sposób rozwiązać nurtującą nas kwestię. W związku z listą, którą Pani mi przesłała - wokół Hogwartu można zebrać niemal wszystkie ingrediencje prócz kilku wyjątków. Zgłosiłem się do naszej zielarki, ale nie miała ich na stanie. O, dziwo w Hogsmeade też ich nie mieli. Czy istnieje jakieś polecane przez Panią miejsce, gdzie zdobędę oczy ryby rozdymki oraz syrop trzminorka?

Przepraszam za moje roztrzepanie i tak błahe pytania, jednak będę wdzięczny za każde pouczenie i radę w tej sprawie. Verbeia XSoQlxW

02.08.17 13:27

Przeczytaj Jayden Vane

Panno Blythe, To czysta przyjemność załatwiać interesy równie sprawnie i bez przeszkód. Również będę pamiętał o Pani w przyszłości, gdy nastąpi taka potrzeba. W takim razie będę wypatrywać białej wstążki, a dla zabezpieczenia jak i braku nieporozumień zaopatrzę się w niebieską książkę z księżycem na okładce. Obawiam się jednak że to Pani znak jest o wiele gustowniejszy. Musi mi Pani wybaczyć ten brak dobrego smaku.

Nie ma takiej potrzeby. Odpowiednie zamówienie zostało już złożone w polecanej przez Panią aptece. I zaskakująco szybko zostało ono zrealizowane. W związku z tym nie muszę kłopotać Pani osoby już o nic więcej. Mam nadzieję, że zbytnio nie nadszarpnąłem cierpliwości... Pojawię się w umówionym miejscu ze wszystkimi składnikami zgodnie z ustaleniami.

Do zobaczenia! Verbeia XSoQlxW

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia