Martwe Leje

Martwe Leje to rozległy, jałowy obszar, naznaczony dziesiątkami głębokich kraterów, które powstały w wyniku katastrofy latem 1958 roku. Ziemia pokrywająca ten teren jest zimna i sucha, a liczne kratery rozciągają się jak niezliczone blizny po brutalnym akcie zniszczenia. Niektóre kratery wciąż wydzielają ciepłą parę i kwaśny zapach siarki, co wskazuje, że ziemia pod nimi nigdy nie ostygła. Nocą w powietrzu unoszą się fosforyzujące opary, które tworzą zjawy tańczące nad głębokimi leżami. Pojawiają się opowieści o głosach słyszanych na wietrze, jakby coś wzywało, próbując porozumieć się z wędrowcami. Okoliczni mieszkańcy dawno porzucili te tereny, twierdząc, że każdy, kto zapuści się w Martwe Leje, wraca odmieniony – lub nie wraca wcale.