Kuzynie jednak, hehe. Przychodzę z dość nietypową jak na rodzinę relacją, ale jednak innej nie sposób było mi wymyślić. Jesteś pozytywną duszą, od urodzenia taki byłeś, mój własny ojciec najpewniej tego nie popierał, a ja jestem jego kopią i mam w tyłku kij, sztywniak ze mnie okrutny.
Swoją drogą chyba zacznę szukać mego ojca XD

Niestety z drugiej strony oboje z Deimosem macie coś w okolicy uzdrowicieństwa. Wokół Deimosa kręciła się całe życie pani uzdrowicielka: Cynthia, a Adrien-lekarz zapałał uczuciem do Lilian. W tym wypadku mogłabym widzieć tutaj twoje świeże spojrzenie. Masz otwarty umysł i może widziałbyś powody dla których mimo wszelkich deimosowych wad, należałoby go wydać za taką Cynthię a nie za pannę Malfoy? Nic nie narzucam, zastanawiam się tylko, czy mogłoby się to fajnie potoczyć: Adrien żywo zainteresowany swoim kuzynem mógłby wnieść nieco życia w jego smutny los, natomiast Deimos widziałby pewnie w Adrienie swego wroga - uznałby, że kuzyn czycha na jego część spadku (większą część i tak dziedziczy Fobos). Poza tym, w oczach Deimosa jest skreślony przez rozwód. Podobnie jak w oczach ojca: bo w szlacheckich rodzinach nie ma miejsca na tak liberalne posunięcia!! Wydaje mi się, że wszyscy traktujemy go w rodzinie z przymrużeniem oka - tak jak on nas od pierwszego śmiechu.

Jestem na tak! Adrien rzeczywiście jest traktowany przez wszystkich z przymrużeniem oka i doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Zapewne mój ojciec nie raz żalił się twojemu z mojego powodu. Co zrobić...Tacy ludzie, jak on są niereformowalni i Deimos będzie nieraz tego doświadczał! Adrien bowiem bardzo lubi swego kuzyna. I nie chodzi mi tu o jego konie, czy droczenie się z młodszym Carrowem. Słowo! Chce dzielić z nim przygody, wyrywać w niespodziewane podróże, tknąć w niego nieco barwnego życia! Doskonale bowiem zdaje sobi sprawę z tego, że ten ma jeszcze bardziej surowego ojca i większej presji jest poddawany. Na ewentualne zarzuty ze strony Deimosa reagowałby śmichem bądź żartem. Zresztą jakby zareagował inaczej to nie byłby sobą!

A co do sprawy twego ożenku. Namawiać na chwilę obecną do niczego nie będzie, gdyż nie miał styczności z żadną z pań. Zapewne się to zmieni, gdy nadrobię te braki. Wszak tylko szczęścia życzy kuzynowi

Panie Carrow! Pomiędzy naszymi rodami są potężne hejty, a Tristan ma alergię na Wasze nazwisko. Ponadto! ma wśród szlacheckich rodów opinię libertyna i bałamutnika (jeśli Adrien o niej wcześniej nie słyszał, to Deimos lub Fobos bądź inni Carrowowie z pewnością chętnie mu wyperswadują, co sądzą o Tristanie), a próbował (bezskutecznie ) bałamucić pana córkę w szkole! Pan to chyba wiatrówkę na mój widok wyciąga, co?

Gdyby miał to pewnie by wyciągał ale, że nie ma to jeśli dowie się o takowych ekscesach zapewne będzie posyłać ci uprzejmy, a zarazem trochę niepokojący uśmiech. Ponadto zapewne w dość specyficzny sposób będzie wyglądał przebieg naszej rozmowy, po której będziesz się cieszył, że jesteś zaprawiony w bojach z niebezpiecznymi gadami, gdyż Adrien zadba by właśnie tak się kojarzyć C:
Naturalnie pominę tutaj liczne przykłady górnolotnej złośliwości etc., acz wspomnę, że może być ciekawie jeśli przypadkiem, nabawisz się niechcący jakiegoś urazu przy swym fachu, a w szpitalu trafisz właśnie na niego
Mój ojciec zapewne uroni łzę szczęścia, gdy się dowie, że wobec Rosiera zachowuję się tak, jak powinienem <3

Dzień dobry, przyszłam po coś ciekawego <3 Pierwsze, co zauważyłam, to to, że poglądy Heleny i Adriena różnią się o 180 stopni, więc Lena pewnie przez to traktuje go troszeczkę z góry, ale to jednak Carrow, nazwisko szlachetne w dodatku samotny pan, a jak wiadomo ona jak to wila, samotnych panów bardzo lubi. Mogłaby więc próbować zarzucić na niego sidła, czy to dla zabawy czy też z konkretniejszego powodu, jeśli chcesz i za maską uprzejmości ukrywać to, co naprawdę sądzi. Może Adrien miał okazję kiedyś ją leczyć? Jak się zapatrujesz?

Posłałam ci kurę z PW ._.

To ja daję Raven. Różnica wieku jest spora, ale widziałam, że gracie coś z Williamem, więc może Adrien znałby dziewczynę właśnie poprzez jej ojca? Nie wiem, jak długo oni się znają, bo Raven jakieś 2 lata temu uciekła od ojca i raczej stara się przed nim ukryć. Choć Adrien tego pewnie nie wie, William znęcał się nad córką i dziewczyna panicznie się go boi. Teraz pracuje dla Colina Fawleya i liczy, że to pomoże jej jeszcze bardziej odciąć się od ojca. Adrien, nie znający przyczyny jej odejścia, może być zdziwiony. Ogólnie jak ty widzisz ich relacje?

Mam pomysł, gadałam nawet z Inarą na ten temat D:
Przedstawię ci szczegóły wieczorem lub rano na PW bo trochę zalatana jestem ._.
Ale żeby nie było - pamiętam o twym istnieniu!

Adrien Carrow napisał:Mam pomysł, gadałam nawet z Inarą na ten temat D:
Przedstawię ci szczegóły wieczorem lub rano na PW bo trochę zalatana jestem ._.
Ale żeby nie było - pamiętam o twym istnieniu!

Okej ^^. Bo z Inarą też trochę wstępnie ustalałam, więc może dałoby się dogadać coś takiego, co zapewniłoby Raven relacje i z Adrienem, i z Inarą? ;)
Będę czekać na wiadomość ^^.

No cześć! Przypominam się, że to co mówiliśmy na czacie o naszych relkach dla mnie było jak najbardziej poważne

Wiem, już uświadamiałem Inarę, a rozmowa czata zapisana :trollface:

Adrien Carrow napisał:Wiem, już uświadamiałem Inarę, a rozmowa czata zapisana :trollface:

Ooo to trzeba Glaucusowi pokazać tą rozmowę koniecznie  :lama:

Witam, panie Carrow, jesteśmy z jednego rocznika - razem chodziliśmy do szkoły i razem debiutowaliśmy na salonach. Jestem zaskoczona, że znalazła się taka osoba! Cedrina od dziecka była damą, myślę, że specjalnie się nie lubili - Adrien prowadzał się z mugolakami, był Gryfonem, a Cedzia rasową Ślizgonką ze wszystkimi arystokratycznymi przekonaniami. Jej mąż jest z Rosierów, z którymi Carrowowie od zawsze drą koty i choć jest parę lat starszy, również był miłośnikiem pojedynków - możliwe, że czasem skakaliście sobie do gardeł I widzę tu jakieś hejty z moim synem, poza którym świata nie widzę? Ja Ci dam palić Tristana Co sądzisz o naszej znajomości?

Tak, na pewno Cedrina mnie nie lubi. Myślę, że na spokojnie może mnie uważać za błazna z przebłyskami inteligencji albo ich brakiem. Ciągle bowiem dobrowolnie pchałem się w różnorakie kłopoty i przygody, ciągle również dziwne plotki o tych przygodach i kłopotach krążyły. Co prawda nikt niczego mi jawnie w towarzystwie nie udowodnił, lecz Cedrina może doskonale znać prawdę. Przciż dostatecznie wile razy zdażało nam się rywalizować! Czy to w szkole, czy to na bankietach. Nieustannie uparcie się pojedynkowałem z twym mężem! Wiele razy mnie złamał i magomedycy ze skrzydła szpitalnego wiedzą tylko co jeszcze, lecz kilkukrotnie zażyło mi się go spektakularnie przetransmodyfikować! Tak jak ja tobie nie mogę ująć klasy i ogłady, tak ty również niestety nie możesz powiedzieć, że nie umiem obracać się w towarzystwie. Też pewien urok mam. Zapewne gdy si spotykamy zaczynamy rozmówki na temat przechwałek i te górnolotne złośliwości wypowiadane z uśmieszkiem. Owww