Imię i nazwisko postaci: Vasim Usman
Suma punktów biegłości na start: 70 PB
Suma punktów majętności na start: 50 PM
Wydane punkty doświadczenia: 50 PD
Zdobyto: sowa

+

Imię i nazwisko postaci: Keat Burroughs
Biegłość: spostrzegawczość (II)
Ilość wydanych punktów: 8 PB
Uzasadnienie:

wykreowany został już w karcie postaci na postać, która łasa była na poznawanie sekretów innych - o jego predyspozycjach do tego, by dotrzeć do pożądanych informacji, wspomina chociażby Rain, z którą współpracował jako szwendający się po porcie dzieciak, nadstawiając ucha. łowczyni sekretów pewna jest jego umiejętności, powierza mu ważne dla niej zadanie.
rozwój biegłości następował sukcesywnie od samego początku grania Keatem. tutaj wraz Gwen ruszamy tropem niepokojących śladów na śniegu, by ostatecznie zostać wciągniętym w wir kryminalnej zagadki - dzięki spostrzegawczości trójki samozwańczych detektywów podejrzany jegomość nie niknie w tłumie, Keat jako jego ogon dociera do tajemniczego wejścia prowadzącego do katakumb.
w Parszywym po trosze intuicja, a po trosze spostrzegawczość podpowiada mu, że ukrywająca się w ciele Phillie Mewka nie jest wcale jego siostrą; bazując na znanych sobie zachowaniach siostry, charakterystycznych dla niej gestach, niemal natychmiast rozpoznaje niezgodność.
tutaj ku chwale Zakonu włamują się z Lusią do jednego z domów na Bedford; przeszukują go i znajdują potrzebne dokumenty.
na smoczej wyprawie wraz z Benito latają na miotłach nad górzystym terenem, by dotrzeć do jednej z jaskiń, w której ukrywa się hebrydzka dama - udaje im się wypatrzeć ukryte siedlisko smoka.
tu łowi detale spośród sterty papierzysk, a później pospiesznie przeszukuje zebrane w ministerstwie papiery, docierając do informacji o Hani.
tutaj, natomiast, sprawdza teren i uważność naprowadza go na ślad kobiety, która potrzebuje natychmiastowej pomocy.
po włamaniu się do domu gwardzisty przekopuje się przez piętrzące się papierzyska, przez wszystkie szafki - w nich kryć się może wiadomość o poszukiwanym wilkołaku; udaje im się do niej dotrzeć, a później tropią wilkołaka po śladach - aż do jego jamy.
pozostaje uważny, czujny; stała potrzeba wykorzystywania tej biegłości sprawiła, że łatwiej przychodzi mu dostrzeganie istotnych detali; patrolując tereny dla Zakonu, czy też poruszając się po miejscach tak niebezpiecznych jak Londyn, zmuszony jest do zachowania należytej ostrożności i wyławiania wszelkich oznak potencjalnego niebezpieczeństwa.

+

Imię i nazwisko postaci: Aquila Black
Rachunek: 511 - 500 = 11
Zdobyto: powiększenie limitu genetyki lub umiejętności
Uzasadnienie: -

+

Imię i nazwisko postaci: Albert Rowle
Suma punktów biegłości na start: 70 PB
Suma punktów majętności na start: 200 PM (za status) = 200 PM
Wydane punkty doświadczenia: 300 PD (zwierzęcoustość) + 50 PD (sowa) = 350 PD
Wydane punkty majętności: 200 PM (wilk, cena dogadana z mg) = 200 PM
Zdobyto: sowa, wilk, zwierzęcoustość

[bylobrzydkobedzieladnie]
+

Imię i nazwisko postaci: Cynthia Skamander
Suma punktów biegłości na start: 70 PB 64 PB
Suma punktów majętności na start: 100 PM
Wydane punkty doświadczenia: 50 PD (sowa)
Zdobyto: Sowa

+

Imię i nazwisko postaci: Adelheid Yaxley
Suma punktów biegłości na start: 70
Suma punktów majętności na start: 100
Wydane punkty doświadczenia: 50
Zdobyto: sowa

BANK GRINGOTTA

Imię i nazwisko postaci: Deirdre Mericourt
Skrytka: klik
Uzasadnienie: kupuję do uszycia
Zdobyto:  zakup skóry tebo x2 (150 PM) i skóry kepii x1 (225 PM), a także czarnego barwnika (x2) w sumie -475 PM


Imię i nazwisko postaci: Deirdre Mericourt
Rachunek: 602-40=562 (ale będzie odjęte jeszcze do wytrzymałości psychicznej)
Zdobyto: czarny ozdobny pas do szaty
Uzasadnienie: zakupione do szaty

+

BANK GRINGOTTA

Imię i nazwisko postaci: Rita Runcorn
Skrytka: tutaj
Uzasadnienie: potrzebne mi
Zdobyto: ślaz x2 (100pm), barwnik (ciemnobrązowy) (50pm)

+

BANK GRINGOTTA

Imię i nazwisko postaci: Manannan Travers
Skrytka: hop
Uzasadnienie: nie chcę limonkowo-diamentowej szaty...
Zdobyto: barwnik (ciemny granat)

+

BANK GRINGOTTA

Imię i nazwisko postaci: Eurydice Nott
Skrytka: świstoklik
Uzasadnienie: Jestem oburzona z powodu braku nagrody w loterii, więc na pocieszenie tatuś dał mi pieniążki na białego pawia, żeby ładnie wyglądał przechadzając się po ogrodach i oranżerii. Nazywa się sir Kędziorek.
Zdobyto: Paw (-20 PM)

+

Imię i nazwisko postaci: Thomas Doe
Rachunek: 686 - 400 (5*80) = 286
Zdobyto: 5 PS do transmutacji
Uzasadnienie: Thomas przez ostatnie miesiące z coraz większą pewnością zaczął rzucać zaklęcie z dziedziny transmutacji, ale również zaczął dostrzegać i używać ich w sytuacjach codziennych do rozwiązywania swoich problemów, zabawiania przyjaciół jak i sprawiania problemów innym osobom.
Poproszony o pomoc ze strony Marcela podczas grudniowych sabotaży na terenie Londynu w związku z rozdawaniem zupy na kontrowersyjnym Connaught Square, skorzystał z zaklęcia Rugation, aby pod postacią starczą rozwiesić plakaty i rozgłosić propagandę na terenie Londynu. Kilka dni później w związku z tą samą akcją transmutował kamienie w zęby, aby podrzucić je do zupy podczas charytatywnej akcji.
Podczas przygotowań do sylwestrowej zabawy nie tylko wykorzystał swoją znajomość transmutacji do dokonania drobnej iluzji na znajdującym się w domu Bathildy portretu jednego z jej kotów, ale również podczas sylwestrowej nocy, kiedy wybrał się z bratem na okradanie mieszkania Elviry to właśnie transmutacja zapewniła im bezpieczną ucieczkę z miejsca zbrodni.
Dwukrotnie w okresie styczniowym za pomocą magii lub za pomocą sugestii odpowiedniego zaklęcia z dziedziny transmutacji pomagał chować ofiary zaklęć czarnomagicznych (tutaj jego zaklęcie były udane, a tutaj mimo nieusłuchania magii wykazał się znajomością dziedziny i wykorzystaniem znajomych mu zaklęć, również post później proponując inne zaklęcie na użytek Sammuela z tej samej dziedziny).

Powyższe uzasadnienie świadczy o utrwaleniu przez postać posiadanej wiedzy z zakresu transmutacji, a nie o rozwoju w tej dziedzinie.
+2 Transmutacja {-160 PD}

Imię i nazwisko postaci: Ronja Fancourt
Biegłość: Savoir-vivre I
Ilość wydanych punktów: 2 PB
Uzasadnienie: Już w karcie postaci Ronji wspominałam o tym, że została wychowana w sposób zgodny z panującymi obyczajami. Pochodzi z szanującej się rodziny z tradycjami, która kładzie nacisk na odpowiednie zachowanie adekwatne do okoliczności. Przez ostatni okres Ronja miała wiele do czynienia z arystokratami, co z kolei spowodowało u niej znacznie większą dbałość o maniery i właściwy sposób wysławiania się. Tutaj spotkała się z lady Prudence Macmillan po raz pierwszy, pamiętając o godnym przywitaniu i ukłonie, podobnie tutaj podczas rozmowy z lordem Burke. Jej bliska przyjaźń z lady Macmillan oraz kolejne spotkania tutaj i tutaj (również dbałość o strój typowy dla mody kobiecej w panujących czasach) spowodowały znaczny i szybki wzrost w znajomości etyki, czego kwintesencją jest spotkanie z lady Fawley, gdzie dbając o zachowanie zasad savoir vivre oferowała swoje usługi jako towarzyszka podróży i uzdrowicielka. Również podczas spotkania ze swoimi przyjaciółkami, wyróżnia się na ich tle poprzez zachowanie zasad przyjętych jako dobre wychowanie i reguł grzecznościowych.

Reguły grzecznościowe i kontynuowanie tradycyjnych zasad dobrego wychowania nie są tożsame z zasadami savoir-vivre. Prosimy zajrzeć do opisu biegłości.

Bezpośredni cytat z opisu biegłości: "Znajomość towarzyskich konwenansów, zwyczajów i reguł grzeczności na poziomie zaawansowanym. Przeważnie odnosić się będzie do wszelkich form towarzyskich związanych z życiem klas wyższych...", prosiłabym w takim razie, jeśli to możliwe oczywiście, o odpowiednią interpretację tych słów, na poczet moich dalszych starań o uzyskanie tej biegłości skoro wspomniane są tam dokładnie w tej samej formie w jej opisie

Na poziomie zaawansowanym - podane uzasadnienie przedstawia zasady grzeczności na poziomie zwyczajnym, codziennym, charakterystycznym dla klasy średniej (lady Macmillan nieszczególnie dba o etykietę), jako dobre wychowanie po prostu, do czego biegłość jest zbędna. Ronja musiałaby się zapoznać z bardziej zaawansowanymi niuansami np. protokołu dyplomatycznego, żeby zgłosić rozwój tej biegłości.

Imię i nazwisko postaci: Samuel Skamander
Rachunek: 911* - (10x80 + 1x100) = 11
Zdobyto: 10x Uroki i 1x opcm
Uzasadnienie: Skamander biegle posługuje się tak białą magią jak urokami i mocno skupia się na rozwijaniu obu tych dziedzin. O tym, że magia ofensywna jest koniecznością, wiedział od początku działalności tak aurorskiej, jak i zakonnej.  Jako żołnierz, który zazwyczaj walczy w pierwszej linii, musi korzystać z całego zasobu mocy, jaki posiada. Sama magia obronna nie wystarczy, by pokonać tak brutalnego wroga. Stojąc naprzeciw czarnoksiężników, szmalcowników, i tych wszystkich, którzy bezkarnie sięgają po zbrodnię, musi działa równie brutalnie, sięgając po najtrudniejsze formy ataków - zaklęcia, uroki, które najszybciej będą w stanie wyeliminować wroga. Po zaklęcia w obronie przeciw czarnej i uroków sięga już bez problemu, nawet nie posiadając różdżki i będąc maksymalnie wyczerpanym tu, czy ucieczki z więzienia tu.
Podczas walk z arbitrażem MG sięga po bardziej skomplikowane inkantacje, wciąż testując możliwości - jak daleko może się posunąć w tej dziedzinie, m.in. wielokrotnie użyte lamino, fulgoro, raniąc boleśnie przeciwnika. W tym samym wątku wykorzystał też Huc desperato, deportując cel z miejsca walk. Uroki i OPCM pomagają w nakładaniu zabezpieczeń i pułapek, a dla założenia tych najtrudniejszych, potrzebuje większej mocy. Nieustannie pracuje, bierze udział w akcjach, , niebezpiecznych, pełnych walk misjach aurorskich, inicjatywach, gdzie z powodzeniem używa brutalniejszych uroków, jak tutaj. Niezależnie od okoliczności, musi mieć się na baczności i w pogotowi trzymać różdżkę do nieoczekiwanej walki.
Niezależnie od sytuacji, wciąż wspiera swoje działania tą dziedziną magii, szczególnie będąc w terenie - nie tylko podczas zakonnych niebezpiecznych wydarzeniach i tu, ale wciąż, jako auror (nawet bez oficjalnego stanowiska i po przydziale Ministra) posługuje się nią przeciw brzydkim czarnoksiężnikom choćby tutaj, czy tutaj i  tu i tu i wiele więcej na przestrzeni jego kadencji tak aurorskiej jak i zakonnej. A im dłużej walczył, im więcej rzeczy widział, tym sam stawał się bardziej bezwzględny, zabijając, gdy wymagały tego konieczności, korzystając właśnie z magii ofensywnej.
Wielokrotnie bierze udział w misjach (z rożnym skutkiem), czy tutaj. Działa prężnie nie tylko w pracy (gdy jeszcze oficjalnie pracował, ale wolontaryjnie pomagając wychwytywać zagrożenie na masowych imprezach. Działa w pracy i poza nią i cały czas się rozwija. W jego trybie życia, nie ma miejsca na zastój, jest w ciągłym ruchu, odpowiada za wiele istnień, a by zapewnić bezpieczeństwo - jako ścigany listem gończym i po stronie rebelii, potrzebuje  bezbłędnie korzystać z magii. Za błędy zbyt wiele razy przyszło mu gorzko żałować, jak podczas kolejnej z walk gdy kapryśna magia uroków zwróciła się przeciw niemu. Na własnej skórze testował brutalność zaklęcia lamino. Magia ofensywna jest w ciągłym użytku i wielokrotnie udowadniał, jak daleko potrafi zajść i osiągnąć. I na pewno musiał robić to dalej. Właściwie cała kreacja od początku mówi o tym.

*nie ma jeszcze doliczonych pd za osiągnięcia (+60)
* przy czym w statystyce opcm (bonus) - brakuje dodania informacji o +2 ze wzmocnienia różdżki.

Uzasadnienie jest niewystarczające.

Imię i nazwisko postaci: Melisande Travers
Suma punktów biegłości na start: 72 (2PS wymienione na 2PB)
Suma punktów majętności na start: 100 PM
Wydane punkty doświadczenia: 50 pd
Zdobyto: sowa

+

Imię i nazwisko postaci: Michael Tonks
Rachunek: 400-400=0
Zdobyto: 5 pkt statystyki uroków
Uzasadnienie: Michael czynnie walczy na froncie odkąd wybuchła wojna, co daje mu regularną okazję do ćwiczenia zaklęć i rozwijania wiedzy z dziedziny uroków. Tonks świetnie posługuje się tą dziedziną magii dzięki latom pracy w zawodzie aurora, ale wojna zmieniła kontekst jego zwykłej pracy - każdy pojedynek toczy się na śmierć i życie, decyzje zaważają o losie nie tylko samego Michaela ale i cywili/sojuszników, a chaos w kraju rzuca aurorowi nieprzewidziane wyzwania. Dzięki temu Tonks czaruje jeszcze bardziej ofensywnie niż przed wojną, stracił skrupuły przed używaniem najbardziej brutalnych uroków, doskonale wie jak odebrać życie, jak spowolnić przeciwnika, jak obrócić pojedynek na swoją korzyść, itd. Często odgrywam też, że Michael bierze na akcje osoby mniej biegłe w walce od siebie (Halberta do pomocy z hodowlą roślin, Castora do pomocy przy uzdrawianiu) - biorąc za nich pełną odpowiedzialną - samemu czuje się mistrzem w swojej dziedzinie magii i jest gotów rozprawić się z każdym zagrożeniem, nie tylko defensywnie (OPCM) ale i ofensywnie (uroki). Konsekwentnie gram, że Michael z pewnością siebie i bez skrupułów sięga po skomplikowane uroki, wie także kiedy użyć tych mniej skomplikowanych aby obrócić walkę na swoją korzyść. Poniżej linkuję bardziej imponujące przykłady:
Podczas pojedynku z szabrownikami/czarnoksiężnikami, Michael bez wahania rzucił Lamino o mocy 121, zadając npc ranę I stopnia. Npc wykrwawił się, co dało Tonksowi przewagę taktyczną - walczył z trójką czarnoksiężników, biorąc odpowiedzialność za niebiegłego w walce Halberta i mniej biegłego npc-sojusznika, Lamino wyeliminowało wroga z walki szybciej niż sparaliżowanie i spętanie przeciwników. Następnie, w walce z osobami których nie musiał zabijać, skutecznie użył Oblivate (zaklęcie z ST 90, skomplikowane i rzucone w ferworze po wyczerpującym pojedynku) oraz rzuconego z mocą >100 oczek Confundusa aby wymazać napastnikom pamięć i był pewny, że zrobił to skutecznie. Skutecznie wyczyścił także pamięć szmalcownika, a wprawa z jaką sięga po Oblivate nawet w obliczu zmęczenia podkreśla, że jest mistrzem w tej dziedzinie magii.
Uznając czarnoksiężnika w miasteczku Borrowash za zagrożenie dla cywili i Zlaty, Michael zabił go bez wahania Lamino Glacio o mocy 126, zanim pojedynek w ogóle się rozpoczął - zadał ranę III stopnia i npc umarł na miejcu. To pierwszy raz, gdy Tonks użył tego uroku w ciągu swojego istnienia na fabule morsmordre - przykład ten pokazuje zarówno wprawę i mistrzostwo do jakich doszedł w dziedzinie uroków, jak i brak skrupułów przed sięganiem po (krwawą) pełnię potencjału tej dziedziny magii.
Mistrzostwo w dziedzinie uroków pomaga Tonksowi również radzić sobie z zagrożeniami, których nigdy w życiu nie spotkał - tutaj oszałamia akromantulę Conjunctivitis (a że jego wiedza o ONMS wynosi poziom I, zakładam, że moc samego uroku przydała mu się bardziej od wiedzy o akromantulach), wcześniej strategicznie użył Ventum Rota aby kupić czas w walce dla siebie i Castora i nie bronić się przez jakiś czas przed atakami stworzenia, a wreszcie zabił akromantulę Lamino Glacio. Wcześniej nie walczył z takimi stworzeniami, dzięki teorii i praktyce z zakresu uroków wyszedł ze styczniowej walki zwycięsko. Castor wydawał się być pod wielkim wrażeniem i w późniejszej narracji w tym samym wątku prosił Michaela o sparing, chcąc się od niego czegoś nauczyć.
Wprawa pomaga mu również w prozaicznych zaklęciach - większość czarodziejów potrafi wykopać dół w ziemi za pomocą Orcumiano, ale w obliczu masakry z Derbyshire Michael zrobił to naprawdę zjawiskowo (doły o mocy >115-120 musiały być głębokie).
Zakładam, że wysoka wartość statystyki i mistrzostwo w ofensywie odbijają się również na charakterze i kreacji postaci (pozwolę sobie nie linkować postów psychologizujących, ale je streścić): kilkakrotnie w styczniowych wątkach uwzględniałam przemyślenia postaci na temat listu gończego, Michael nie czuje strachu, a raczej jest gotów pojedynkować się z każdym kto mógłby chcieć go pojmać (w powyższym wątku z Thomasem, nie wierzy, że przeciętny czarodziej mógłby mieć w takim pojedynku jakiekolwiek szanse), w razie ostateczności rozważał też w duchu niedanie się wziąć żywcem i Lamino we własną szyję aby nie zdradzić tajemnic Zakonu (drastyczność podobnych myśli obrazuje pewność siebie Tonksa, że da radę popełnić skuteczne samobójstwo własnym urokiem   , w sytuacji beznadzieji i osłabienia), w rozmowach z bliskimi i swoją magipsychoterapeutką Ronją przyznaje, że wojna i zabijanie stały się już codziennością - w przedwojennej pracy aurora (a nawet w pierwszych miesiącach wojny) używał uroków zapewne często, ale jednak rzadziej i w mniej drastycznych sytuacjach.
Nie linkuję wątków sprzed ostatniego rozwoju uroków, ale w całej swojej fabularnej przeszłości Mike miał też okazję rozwijać teorię - fabularnie nauczył się numerologii i nakładał pułapki oparte na urokach, i tą dziedzinę magii ćwiczył nie tylko na wojnie/pracy, ale również w częstych sparingach w wolnym czasie.

+