The member 'Hannah Wright' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 69

110/213, -20


Drugi urok się nie powiódł, a Hannah zachowała równowagę pomimo bardzo śliskiego podłoża; podłoża, do na który zamierzała ją wywrócić.
- Protego!

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 29

99/213, -30

Uczyniła to z powodzeniem. Promień zaklęcia podwinął nogi Rookwood, która wywinęła zjawiskowego orła, obtłukując się jeszcze mocniej. Każdy ruch sprawiał ją coraz większą trudność, straciła mnóstwo sił, ból był doskwierający.
- Furnunculus!

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 12

Żadne z zaklęć nie wyszło jej przeciwniczce, a to był mały powód do tryumfu. Wiedziała, że musi mimo osłabienia i zmęczenia wziąć się w garść i zwyciężyć. Wyciągnęła różdżkę przed siebie i skierowała ją pod nogi kobiety.
—Casa Aranea

The member 'Hannah Wright' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 81

—Lamino— zaryzykowała po chwili, kiedy tylko jej urok pomknął w stronę, w którą celowała różdżką. Wiedziała, że nie była zdolna rzucać silnych zaklęć, ale chciała zaryzykować, mimo wszystko.

The member 'Hannah Wright' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 83

99/213, -30

Opadła z sił. Ból był doskwierający, nie pozwolił na wyczarowanie nawet prostego zaklęcia transmutacyjnego. Musiała zacisnąć zęby i dać z siebie wszystko, walczyć, dopóki była w stanie - ale pędzące ku niej zaklęcia mogły zakończyć ten pojedynek, jeśli nie zdoła się przed nimi obronić.
- Protego maxima!

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 1

57/213, -50

Tarcza nie zaczęła się nawet kształtować. Z różdżki Sigrun wystrzeliły dziwne iskry, opuściła na nią spojrzenie zdziwiona - i wtedy krzyknęła z bólu. Ostrza wbiły się w brzuch, w barki, w uda, pod żebro, bolało tak, że zabrakło jej tchu. To nie pierwszy i zapewne nie ostatni raz, gdy obrywała tym zaklęciem, ale każdy kolejny raz wcale nie bolał mniej. Z ran obficie popłynęła krew, spłynęła na lepką pajęczynę, która oblepiła kostki blondynki. Zachwiała się na nogach, uniosła różdżkę - ale tym razem wystrzeliły z niej wielobarwne iskry. Nie miała już szans, by zwyciężyć ten pojedynek, nie w tym stanie; nie mogła sobie za to pozwolić, by stracić kolejną dobę w szpitalu świętego Munga, nie chciała także dawać oponentce satysfakcji przetyrania ją po arenie aż do utraty przytomności - a przynajmniej ona taką czuła, gdy udawało się jej zwyciężyć.
Sędzia zakończył długi i wyczerpujący pojedynek, Hannah zwyciężyła, a do Sigrun zbliżyli się medycy, uwalniając z pajęczej pułapki i zaklęciami lecząc rany.

| zt