Też bywam w Pasażerze, a Philippa mnie Tobą straszy, żebym w nim nikogo nie okradała. Ale myślę, że tak naprawdę to wcale się nie muszę Ciebie bać, bo jesteśmy takimi super przeciwieństwami, że się musimy super dogadywać. Ty jesteś wielki, ja malutka, Ty byłeś Gryfonem, ja Ślizgonką, Ty chcesz zmieniać świat i nie umiesz zagadać, a ja mam świat gdzieś, chociaż nie mam problemów z zagadywaniem, Ciebie nie sposób przeoczyć, a ja przemykam możliwie niezauważona. Ale, ale! Łączy nas szlajanie się, siedzenie w Pasażerze i ja też lubię roślinki. Może kiedyś się dogadaliśmy i okazało się, że wcale nie jesteś taki straszny jak wyglądasz, a ja tak gburowata jak staram się uchodzić? I może chcesz zostać moim portowym, starszym bratem, którego nigdy nie miałam, a o którym zawsze marzyłam?

Na pewno się nie lubimy. Byłem na roku z Twoim BFF, Tomem Riddlem, w jego świcie. Trzymałem się blisko, pamiętam, jak otwierał Komnatę Tajemnic, pamiętam też, jak zostałeś obarczony winą za śmierć tej paskudnej Marty. Może nie byłem z tych, co wytykali Cię palcami i szydzili z Ciebie głośno, ale trudno było Cię nie zauważyć. Na pewno więc czułeś na sobie moje spojrzenie i dostrzegałeś je, kiedy szeptałem (prawdopodobnie) o Tobie na boku z kimś innym. Nie wchodziłem Ci raczej w drogę, nigdy nie używałem siły, nie wyobrażałem sobie nawet jak wyglądałoby nasze starcie, gdyby do niego doszło. Z pewnością nie porywałem się na silniejszego w tej materii, ale może byłem wystarczająco irytujący samym patrzeniem w ten szczególny sposób, którego się nie lubi, że łatwo mnie zapamiętałeś. Może dopiero teraz, jeśli się spotkamy zrobi się naprawdę nieprzyjemnie?

mój drugi brat niedźwiedź

no dzień dobry

...a tobie dali jakieś imię do tych rozsadzających skórę bicepsów?

Hej Hagrid, chyba Cię lubię, wiesz? Byłam rok niżej w ślizgonach, kiedy była ta cała afera z zabiciem uczennicy. Raczej nie wytykałam Cię palcami, ale z pewnością na Twój temat plotkowałam. W pewnym momencie o Tobie i tej całej aferze zapomniałam i przypomniało mi się, kiedy pojawiłeś się pierwszy raz w Parszywym. Zaczęliśmy rozmawiać, może się razem upiliśmy nie raz i nie dwa (tzn ja, bo Ty to nie wiem ile byś musiał wlać w siebie piwa by zadziałało) i od tamtej pory trzymamy sztamę. Co ty na to? Może stajesz w mojej obronie przed zbyt natarczliwymi klientami w Parszywym? Pewnie marudzę Ci, że po co i przecież dam sobie radę daj spokój, ale w sumie mogę być Ci czasami wdzięczna