Dzwoneczek

08.09.20 12:32

First topic message reminder :

Dzwoneczek

Pójdźka zwyczajna to prezent od ukochanego brata, Francisa. Z dumą prezentuje swoje jasnobrązowe pióra z białymi plamkami. Jak na polującą za dnia sowę przystało świat obserwuje czujnie żółtymi oczami. Jest grzeczną i ułożoną sową, nie dziobie palców, cierpliwie czeka na pospiesznie zapisywaną odpowiedź. Poczęstowana smakołykiem z zadowoleniem kołysze się na boki.

Spoiler:

[bylobrzydkobedzieladnie]

30.11.24 19:01

30 września Harland D. Parkinson

Evandro, przyjmij, proszę, złożone na Twe ręce w tym wyjątkowym dniu krótkie słowa mojego zachwytu i życzenia płynące prosto z serca. Więcej mówić nie będę; niech przemówi moje pióro.

Na najdoskonalszą z Róż

Gdybym chciał opiewać Twą urodę, podarowałbym Ci kwiaty.
ale nawet róża blednie przy czerwieni Twoich ust.
Na Twoje ramiona złożyłbym z pajęczego jedwabiu szaty,
ale gładszych niż Twa skóra nie szyją chust.
Wyrzeźbiłbym Cię w marmurze i oczy wstawił z szafirów,
ale przy Twoim spojrzeniu tracą blask kamienie.
Zapomnianą wiedzę bym zwiózł, zamkniętą w sto woluminów,
ale byłyby jedynie jak Twojej mądrości cienie.
Złożyłbym Ci ofiary z królewskich lwów i potężnych byków,
ale kiedy staną koło Ciebie, są wielkości myszy.
Zatrudniłbym do symfonii najlepszych spośród muzyków,
ale przy dźwięku Twego głosu, polegliby w ciszy.

Nie ma też w wierszach metafor Ciebie wartych,
świat drży przed Tobą w niedoskonałości.
Przyjmij więc z jego trzewi słów kilka wydartych,
które składam w darze ku Twej pomyślności. Lord Harland Dunstan Parkinson

12.12.24 22:52

Przeczytaj 28 listopada 1958

Najdroższa Wando, Mam nadzieję, że Ty i Twoja córeczka czujecie się dobrze po tym wyjątkowym wydarzeniu. Narodziny nowego życia to cud, który zasługuje na celebrację i ochronę. Z tej okazji przygotowałam dla Ciebie broszę – talizman kwitnącego życia. Niech przypomina Ci o sile i pięknie, jakie niesie ze sobą macierzyństwo, oraz niech stanie się symbolem miłości, która otacza Waszą rodzinę.
Życzę Wam obu zdrowia, spokoju i radości w tych pierwszych wspólnych chwilach. Jeśli będziesz potrzebowała wsparcia lub po prostu rozmowy, zawsze możesz na mnie liczyć.

Twoja,

Prim

|Przekazanie talizmanu

17.12.24 15:49

Przeczytaj Grudzień 1958

Kochana Wando, Mam nadzieję, że Ty oraz Twoja córeczka czujecie się dobrze i mała stanowi dla ciebie ogromną pociechę i radość.
Tym razem piszę do ciebie w sprawie jaką poruszyliśmy na ostatnim spotkaniu Rycerzy Walpurgii.
Podczas rozmów dotyczących kształtowania młodych umysłów wyraziłaś chęć uczestnictwa w tworzeniu programu nauczania dla dziewcząt. Za zgodą Madame Mericourt, która nadzoruje całe przedsięwzięcie, zwracam się do osób chcących aktywnie zaangażować się w ten projekt.
Chciałabym spotkać się z Tobą oraz pozostałymi zainteresowanymi, aby wspólnie omówić wstępne pomysły, propozycje oraz założenia systematyki i metodyki nauczania. Gotowy szkic przedstawimy następnie Madame Mericourt, by mogła go zaopiniować i wprowadzić ewentualne poprawki.
Daj znać, kiedy miałabyś możliwość spotkania.

Twoja

Prim

20.12.24 20:15

Przeczytaj 05.12.1958

Szanowna Lady Doyenne Rosier,

najdroższa Kuzynko, ufam, że Hermes odnajduje Cię w dobrym zdrowiu, Ciebie, a także maleńką lady Kent. Pragnę Ci zarazem złożyć najserdeczniejsze gratulacje szczęśliwego rozwiązania i powitania na świecie córki. Oby gwiazdy zawsze jej sprzyjały. Moje młodsze siostry także ślą ciepłe pozdrowienia i proszą, bym przekazał, że nie mogą się doczekać, aby poznać uroczą Estelle.

Mam nadzieję, że niebawem będziemy mieć sposobność, aby porozmawiać nie tylko poprzez pergamin, a zarazem wcześniej niźli sabat noworoczny. Czy Twój mąż i Ty zamierzacie przyjąć zaproszenie Namiestnika Suffolk i zaszczycić go swoją obecnością podczas zaślubin? Jego sowa przyniosła list także i mi, a zaproszono mnie wraz z osobą towarzyszącą. Potrzebuję zatem, znów, Twojej rady, Evandro, twej mądrości i doświadczenia. Jako damy, kobiety i żony swego męża. Powiedz mi proszę, czy to będzie mile widziane, jeśli poproszę siostrę Twego męża, lady Colette, aby uczyniła mi zaszczyt i towarzyszyła w czasie uroczystości zaślubin Namiestnika i... panny Lucindy? Znasz mnie, wiesz dobrze, że me intencje są czyste, lecz obawiam się, że nie mogę powiedzieć tego o Twoim mężu. Jak zapytać o jego zgodę na zaproszenie lady Colette, jednocześnie nie ryzykując zostania przystawką dla smoka? Sądzisz, że ona sama będzie miała ochotę uczestniczyć w tym wydarzeniu? Tak wiele pytań, tyle wątpliwości!
Będę Ci wdzięczny za rady.

Hermes winien przynieść drobny upominek dla Ciebie, a także maleńkiej Estelle. Jeszcze raz gratuluję Ci szczęścia jakim obdarzył Was los.

Z wyrazami szacunku, -->

Armand Malfoy

| W paczce Evandra mogła znaleźć dwa małe puzderka, każde wykonane ze srebra, wysadzane drogocennymi szmaragdami. Jedno z nich było pozytywką, która otworzona wygrywała dziecięcą kołysankę graną na pianinie, ze środka wyłaniał się mały smok machający skrzydłami. W drugim puzderku odnalazła parę kolczyków z perłami.

21.12.24 19:56

Przeczytaj 1 grudnia 1958

Kochana Wando, Nawet nie wiem od czego zacząć, więc wybacz ten chaos jaki niesie ze sobą list. Sama jestem zaskoczona, że nie potrafię po paru dniach od tego wydarzenia wszystkiego poukładać, ale być może spisanie tego w liście do ciebie sprawi, że stanie się to możliwe.
Pamiętasz jak rozmawiałyśmy o sabacie i Harlnadzie Parkinsonie? Otóż, napisałam do niego list, w którym zwolniłam go z danego słowa i ledwie parę dni później do pracowni na Nokturnie zawitał jego starszy brat - Bradford.
I Wando, stało się coś co jednocześnie było bardzo zawstydzające i fascynujące!

Jakiś czas temu trafił do mnie eliksir, dokładniej - amortencja. Bardzo silna, za silna! Z naukowej ciekawości uznałam, że ją przebadam. Poddawałam eliksir różnym próbom i w trakcie zaawansowanych prac znalazł mnie lord Parkinson. Obawiając się, że zostanie poddany działaniu eliksiru zaczęłam sprzątać, też nie chciałam, aby zobaczył nad czym pracuje. Nie chciałam być posądzona, że chciałabym go na kimś użyć.
Przewróciłam fiolkę!
I zostaliśmy odurzeni oparami amortencji. Padały słowa, różne! Poprosiłam go, aby wybrał wiersz, który oddaje jego samego, jego część i mi go przeczytał, a ja zaoferowałam, że zagram mu na skrzypcach.
Zwróciłam się do niego imieniem!
A potem użył zaklęcia i oczyścił pracownię z oparów amortencji. Obawiałam się, że będzie oburzony, ale zamiast tego… zaprosił mnie na sabat, abym była jego partnerką tego wieczora.
Zgodziłam się.

Czy myślisz, że będzie żałował? Że działał pod wpływem eliksiru, że nie mówił w pełni świadom.
Nie mam jeszcze odpowiedzi od Harlanda, jak pomyśli, że specjalnie go zbywam bo poprosił mnie jego brat?
Co za sytuacja!

Twoja,

Prim

05.01.25 21:47

Przeczytaj 3 grudnia 1958

Wando, Ogromnie się cieszę z takich wiadomości. Przynosi mi to wiele ulgi i radości. Wypoczywaj ile tylko potrzebujesz nie musząc martwić się o przeprosiny. Wszystko rozumiem i cierpliwie czekam na twoje listy (choć nie ukrywam, że wypatruje zawsze Dzwoneczka, jej kształt jest bardzo charakterystyczny na niebie). Brosza została wykonana w całości przeze mnie - od projektu przez tworzenie matrycy po wykończenie. Jeszcze nie jest idealna, wciąż się uczę, wciąż mi wiele brakuje, ale wiem, że nie ocenisz mnie surowo za pewne niedociągnięcia.

Kochana! Znasz mnie przecież i wiesz, że nic z tego nie było moim celowym działaniem. Nawet przez myśl by mi nie przeszło, aby w ten sposób zaradzić jakimkolwiek problemom czy sprawą. Kwestia mojego staropanieństwa raczej jest przesądzona nawet przez mego ojca, który żony poszukiwał dla Xaviera, nie zaś męża dla mnie. Dlatego sądzę, że uznał iż jestem sprawa straconą lub też czeka, aby sprawdzić czy mój plan zadziała nim on wdroży w życie swój.

Przedziwna sprawa z tym eliksirem. Wpadł na mnie Skrzat domowy, który wręczył mi fiolkę twierdząc, że to niewinny afrodyzjak. Zapewniam cię, że już po otwarciu buteleczki wiedziałam, że jest to bardzo mocny eliksir, na który należy uważać. Oczywiście, że koniecznością było jego przebadanie. Nie przewidziałam w tym wszystkim lorda Parkinsona.
Podjęłam tę decyzję w pełni świadoma i zrobiłabym to ponownie.
Wiesz, że jest świetnym szermierzem! W sparingu jaki miałam przyjemność z nim mieć nie dawał mi żadnej ulgi, nie traktował pobłażliwie dając mi wygrać. Jeszcze nie wiem co o nim w pełni sądzić, ale muszę przyznać sama przed sobą i tobą, że polubiłam go. Jest dużo spokojniejszy od swojego brata, ma w sobie więcej rezerwy i powściągliwości. Nie wiem na ile amortencja uwypukla nasze cechy, a na ile zmienia nas w całkowicie inne osoby, ale zdaje się, że on sam ma duszę, trochę romantyczną. Za wcześnie, aby o tym przesądzać.

Pisząc te słowa, stwierdzam, że chyba pierwszy raz tak wypatruję sabatu, mam nadzieję jedynie, że nie pożałuję swoich decyzji już po fakcie.

Twoja,

Prim

Przeczytaj 12 grudnia 1958

Wando, Wielka to dla mnie pociecha, że pomimo niedogodności wszystko idzie w dobrym kierunku. Pamiętaj, że zawsze jestem obok i wystarczy jedno twoje słowo.

Spotkanie zostało zaplanowane na 16 grudnia, będą brać w nim udział lady Idun Avery, Elvira Multon oraz lady Melisande Travers. Niczym się nie przejmuj, kiedy omówimy wszelkie sprawy udam się do ciebie z wnioskami jakie opracowałyśmy. Przeanalizujemy je razem i dopiero potem skieruję sprawę do Madame Mericourt, tak aby nie narażać cię na nieprzyjemności.

Zdaję sobie sprawę z delikatności waszej relacji i rozumiem jak krucha ona może być. Jestem zaś ostatnia osobą, która dążyła by do konfrontacji czy spotkania w takiej sytuacji.

Twoja,

Prim

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia