cooper

18.11.20 19:56

First topic message reminder :

cooper

bardzo zwinna sowa, której cała rodzina należała do Carrowów. Podobno nie jest tym, czym sie zdaje.

10.03.21 20:42

Przeczytaj 7 X

Aresie, pewnie nie trółbym ci nad głową, ale wydarzyło się tyle, że jestem do tego niejako zmuszony. Po pierwsze, będę musiał wrócić do szpitala. Wolał bym wyjaśnić Ci to osobiście, więc jeżeli nie masz czasu - znajdź go. Za parę dni dobrowolnie dam zamknąć się w Mungu i tym razem zapewne posiedzę tam dłużej, niż tydzień.

Po drógie, odwiedziła mnie ostatnio lady Primrose Burke, mówi ci może coś to nazwisko?
S Ł Y S Z A Ł A NAS. To znaczy, głównie mnie, jak piekliłem się w krypcie na pogrzebie Blacka. Rozmawiałem z nią i mam nadzieję, że po tej pogawędce zdoła utrzymać język za zębami. Jak będziesz widzieć, że coś się święci, zainterweniuj, proszę. Dasz radę to zrobić?

PS Pod moją nieobecność Ginnie będzie zajmować się Wenus, ale jakbyś od czasu do czasu mógł do niej wpaść i chociasz przejrzeć moją służbową korespondencję, był bym Ci wdzięczny.

PS2 Odwdzięczę się jakoś. Jeżeli chcesz, mogę Ci na przykład pożyczyć mój latający dywan - wspominałem Ci, że go mam? Mi przez najbliższy czas nie będzie potrzebny.
Franc

11.03.21 23:25

Przeczytaj 3 listopada 1957

Szanowny Lordzie CarrowMam nadzieję, że mój list trafił do Lorda w odpowiednim momencie, by był Lord gotów przyjąć moje szczere gratulacje z okazji zaręczyn.

Mam nadzieję, że wasze wspólne życie przepełnione będzie spełnionymi obietnicami, wzajemną miłością, ale przede wszystkim dozgonnym szacunkiem.

Liczę, że wspólnie przeżyte lata zaowocują licznym potomstwem, które niewątpliwie przyniesie chwałę dwóm znamienitym rodom.

Wedle woli proszę przekazać lub nie, życzenia przyszłej małżonce.

Z poważaniem,

Aurora Sprout

15.03.21 18:55

Przeczytaj Francis Lestrange

Ares, jak Cię znam, to i tak w ciągu trzech sekund o tym zapomnisz. Masz przecież tyle innych zajęć - jak zresztą my wszyscy. Szlacheckie życie jest dość absorbujące, nieprawdasz?

Wolał bym, żebyś Ty się u mnie zjawił. Zanim wrócę do szpitala, chciał bym nacieszyć się domem, na pewno to rozumiesz.

Kojarzysz... A to ciekawe.

Nie, nie umieram. Przynajmniej, nie mam takiego zamiaru.

Trzymaj się,

Franics

21.03.21 7:21

Przeczytaj 12 października 1957

Aresie Nie jestem wolna od słabości ani porażek. Dobrze znam popełniane przez siebie błędy.
Ranienie Cię nigdy nie było moim celem i jest mi szalenie przykro z powodu naszego utraconego kontaktu.
Jeśli istnieje choć cień szansy, byś zgodził się na wysłuchanie mnie...
Pozwól mi wszystko naprawić.
Evandra

31.03.21 9:55

Przeczytaj 8.10.1957

Lordzie Aresie, Dziękuję za spotkanie, które odbyliśmy dwa dni temu. Nie ukrywam, że wyczekuje oglądania potencjalnych posiadłości, ale wciąż dziwi mnie ta decyzja. Ród zwykle winien mieszkać w posiadłości rodowej, tam gdzie jest jego chluba i miejsce. Liczę, że pewnego dnia przedstawisz mi powody takiej decyzji. Jeżeli masz do mnie pytania czy chcesz wyjaśnić wątpliwości proszę o wiadomość.
Primrose Burke

03.04.21 10:43

Przeczytaj 9.10.1957

Lordzie Aresie, Jestem siostrą mego brata, jestem z rodu Burke więc to oczywiste, że czasami będę brzmieć jak on, czego się nie wstydzę ani mi to nie ubliża. Szukając rozwiązań ulepszających życie, nie chcesz mieszkać w posiadłości rodzinnej? To bardzo ciekawa odpowiedź i dająca wiele do myślenia. Czyżbyś uciekał przed czymś? Miał zatargi z rodziną, zwyczajnie jej dość? A może spełniasz jakieś własne marzenie? Staram się Ciebie zrozumieć i pojąć, ale jak na razie moje zabiegi spełzają na niczym.

Czy masz mnie za bezwolną istotę, która podąża jedynie wyznaczoną jej ścieżką przez nestora i resztę rodziny? Zakładanie, że spowiadam się z każdego listu jaki otrzymam oraz jaki nadam jest zarzutem oburzającym i zapewniam, że czytałam te słowa a gniew we mnie narastał. Możesz być pewien, że moja korespondencja pozostaje tylko moją i nikt nie ma do niej wglądu. Jednakże przekażę Twoje słowa pozdrowienia mojemu bratu i reszcie rodziny skoroś tak uprzejmy.
Primrose Burke

07.04.21 0:06

Przeczytaj 9.10.1957

Aresie, Możesz być pewien, że moja korespondencja pozostaje moją i nikt nie ma do niej wglądu, czy to za moją zgodą czy też bez niej.
Rozumiem, że poszukujesz swojego miejsca i przestrzeni. Nie będę stawać przeciwko takim pragnieniom. Mam nadzieję, że jednak szybko nie skreślasz ludzi ze swojej listy znajomości, że mimo wszystko jesteś w stanie rozważyć to czy ktoś rzeczywiście zdradził Twoje zaufanie.

Czy to gra w prawda czy wyzwanie ale na odległość? Co jeżeli nie mam czego wyznać? Jednak skoro tak stawiasz sprawę, nie będę uciekać i zasłaniać się kobiecą skromnością, której być może teraz byś oczekiwał.
Pamiętnego dnia, gdy przybyłam do Yorku, wprosiłam się sama. Chciałam cię przetestować, sprawdzić czy te wszystkie pochwały jakie mówiłeś na swój temat są prawdą. I choć staram się ciebie zrozumieć to nie potrafię. Pozwoliłeś mi na wolność w głosie serca, jednak musisz wiedzieć, że był to cios, a nie ulga.
Primrose Burke

07.04.21 20:29

Przeczytaj 10.10.1957

Lordzie, Nawet w zwyczajnej prośbie czy wręcz oczekiwaniu potrafisz przemycić uszczypliwość? Wychowywałam się z trzema braćmi, gra prawda czy wyzwanie nie była niczym dziwnym. I byłam nastolatką, myślisz, że dobrze ułożone panny w Hogwarcie jedynie uczyły się pilnie do egzaminów, lordzie?
Mój przyjazd do Yorku był podyktowany sprawdzeniem czy rzeczywiście plotki jakie krążyły po salonach są prawdą. Mianowicie, że nie przepuścisz żadnej kobiecie, czy to pannie czy to mężatce. Drażniło mnie to wywyższanie się, traktowanie płci pięknej jak egzotycznych ptaków, na które się jedynie patrzy, ale nie rozmawia z nimi.
Wymagasz ode mnie ujawnienia pewnych kwestii, które nie są dla mnie łatwe. Myślisz, że nie bolą słowa przyszłego małżonka, który jasno stawia pewne granice? Twoje zapewnienia, choć nie przeczę, że miałeś dobre intencje, wskazały na to, że choć będziemy żyć razem, to jednak osobno. Każda młoda kobieta wchodząca w związek małżeński liczy na to, że małżonek obdarzy ją choćby cieniem uczucia. Zdaje mi się, że każdy mężczyzna poślubiając daną kobietę liczy na podobną możliwość, a jednak już na wstępie założyłeś, że tak się nie stanie. Powinnam być wdzięczna za tak postawienie sprawy, a jednak… nie potrafię.
Primrose Burke

07.04.21 21:06

Przeczytaj 10.10.1957

Lordzie, Zapewniam, że obrażona nie jestem. Mogę czuć się urażona, zaskoczona, ale ciężko abym stroiła dąsy z tego powodu. Dostrzegłam jedynie pewien fakt. Kto powiedział, że Twoja siostra Cię okłamała? Może najzwyczajniej w świecie tak wyglądała jej codzienność w Hogwarcie. Moja wyglądała zgoła inaczej, mogę śmiało stwierdzić, że byłam równo częstym gościem szlabanów jak w bibliotece. Uszczypliwość i łapanie za słowa jest rzeczywiście wadą, ale taką z której nie potrafię kpić.
Dziwne to, aż kusi zapytać, dlaczego człowiek światły i obyty, ze szlacheckiego rodu, z dostępem do najlepszych nauczycieli, przebywający na wielu bankietach i spotkaniach nie zdobył umiejętności prowadzenia rozmów z kobietami ze swojej sfery?
Primrose Burke

07.04.21 22:33

Przeczytaj 10.10.1957

Lordzie, Zatem pytam. Dlaczego?
Primrose Burke

21.04.21 11:08

cooper - Page 2 1c4d43dba4db7b8952ebd49e890cc1ec

|Prosimy o potwierdzenie uczestnictwa do dnia 25.04 na pw Primrose Burke

29.04.21 8:29

Przeczytaj 3 listopada 1957

Drogi kuzynie, Przykro mi, że nie udało nam się dotychczas wyjaśnić sprawy, jaka nas poróżniła w ostatnim miesiącu. Chwile bez Ciebie okazały się być trudniejsze, niż myślałam, dziś szczególnie brakuje mi twojej obecności. Mam nadzieję, że przez ten czas zdążyłeś zrozumieć moje motywacje, lecz jeśli nie, los zesłał nam najgorszy z przykładów.
Stała się tragedia, jakiej Tobie chciałam oszczędzić. Wczorajszego dnia Francis pozostał wierny swoim przekonaniom, za które stracił życie. Byłam tam, bezradna, patrzyłam na jego cierpienie, bez żadnych szans, by temu zapobiec. Lord Percival wyraził już też swoje zdanie, Francis został skreślony z naszego rodu i ma zostać zapomniany.

Choć pociecha jest to teraz marna - jeśli chcesz, możesz z nim wciąż pomówić. Nie przeszedł przez wrota zaświatów, jego cząstka jest nadal z nami obecna.

Uznałam, że chciałbyś wiedzieć.

Evandra

03.05.21 11:07

Przeczytaj 16/11/1957

Aresie, Dziękuję za białe róże, otrzymałam je w trakcie koncertu oraz za hojny datek na rzecz wdów i sierot. Kwiaty są piękne i gdy je zobaczyłam od razu wiedziałam, że są od ciebie, Aresie. Oczekiwałam ciebie na koncercie i wypatrywałam licząc, że znajdziesz się na widowni a po wszystkim będziemy mogli zwyczajnie porozmawiać. Przyznam, że nie było to łatwe, gdyż Twoja nieobecność została odnotowana, a wiele niewypowiedzianych pytań wisiało w powietrzu. Jestem jednak przekonana, że miałeś ważny powód aby nie potwierdzić swojego udziału oraz by posłać kwiaty i zjawić się na krótką chwilę nie zdradzając się ze swoją obecnością. Liczę na to, że w niedalekiej przyszłości uda się nam porozmawiać i być może będziesz miał szansę wysłuchać większej ilości utworów w moim wykonaniu na skrzypcach.

Primrose Burke

12.05.21 15:36

Przeczytaj Listopad 1957

Lordzie A, Mam nadzieję, że Twój stan zdrowia szybko się poprawi. Proszę pamiętaj, że dysponujemy świetnym medykiem, którego z przyjemnością polecę i skieruję do Sandal Castle. Liczę na szybką poprawę zdrowia w miejscu, w którym przebywasz.

Co zaś do koncertu, jestem zaskoczona takim narcystycznym podejściem z twojej strony, lordzie. Każde twoje działanie teraz odbija się na mojej osobie. Twoje czyny są teraz moimi. Twoje słowa są moimi. Nie jesteś już jednostką, która sama ponosi konsekwencje, ponoszę je również ja. Niestety, nie mogę sobie pozwolić na to, aby takie zachowanie odbijało się na mojej osobie. Miej tego świadomość. Jestem w stanie znieść wiele i żyć z tym, ale kłamstwa, unikania odpowiedzialności i zbytniej dumy nie toleruję i przeciwstawiam się jej całym swoim jestestwem.

Koncert zaś nie był głupstwem i moją fanaberią, a działaniem na rzecz tych, którzy pomocy potrzebują.
Nie wydarzyło się nic szczególnego, godnego Twojej uwagi.

Zdrowiej,

Lady Primrose E. Burke

19.05.21 17:04

Przeczytaj Listopad 1957

Lordzie A, Pani Cassandra, świetny medyk. Jeżeli będziesz potrzebować, powiedz tylko słowo.
Co zaś do reszty. Nie pozostaje mi nic innego jak napisać: Przyjmuję do wiadomości.

Bywaj zdrów, lordzie Carrow.

Lady Primrose E. Burke

Pytania

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia