|5 stycznia, przed północą

Giovanna wyciągnęła ramiona ręce ponad głowę, przeciągając się, delikatnie przy tym wykrzywiając plecy w bok. Od białego rana bowiem ślęczała nad dokumentami w Wenus, nie wygrzebawszy się jeszcze z zaległości, które powstały w czasie jej pobytu we Włoszech. Pod tym względem Caesar był okropnym właścicielem, nic a nic nie interesując się finansową stroną swojej działalności. prawdę mówiąc, zyski były, straty zaś zawsze mniejsze niż to, co wpływało do ich kasy. Jednak po tym poznawało się kogoś obeznanego w fachu, jakim jest handel towarem różnym oraz przede wszystkim, gastronomia - zawsze liczył wszystko.
Borgia wstała z krzesła, a wymyślna włoska koszula nocna ułożyła się inaczej na kształtnym ciele Włoszki, podkreślając jej atuty. Podeszła do kuchennego blatu, wypiła resztkę wina ze stojącego am kieliszka, po czym napełniła szkło jeszcze raz. Ciemnoczerwony płyn był dla niej zasłużoną nagrodą po długim dniu spędzonym w pracy, toteż nie żałowała na dzisiejszy wieczór najlepszego rocznika, jaki miała. Chciała co prawda zaczekać z otwarciem butelki na jej kochanego braciszka, ale ten znów się spóźniał, jak to miał w zwyczaju. przywykła jednak. Z kieliszkiem w dłoni podeszła do okna akurat w dobrym momencie, by zobaczyć niską sylwetkę przemykającą do wejścia na jej klatkę schodową. Giovanna uśmiechnęła się delikatnie, po czym powróciła do kuchni, opierając się biodrem o blat i powolutku sącząc wino, gdy do jej mieszkania wszedł wyczekiwany gość.
Zbyt długo się nie widzieli, a ona wiedziała zbyt niewiele o tym, co przez ubiegłe miesiące, ba, lata nawet, tak właściwie działo się w życiu Enzo.
- Wina? - zapytała, gdy szukający ją brat dotarł do kuchni.