Southwold Pier

Yana dobrze wspominała Hogwart, spędziła tam siedem przyjemnych lat, podczas których miała okazję wiele się dowiedzieć, ale i poznać wielu innych młodych czarodziejów. Była tam szczęśliwa, choć pewnie gdyby ojciec posłał ją za granicę, i tam jakoś by się odnalazła. Tak się jednak nie stało, rodzice woleli, żeby cała czwórka rodzeństwa Blythe pozostała w kraju, ale niestety i tak nie uchronili ich przed nieubłaganym przeznaczeniem, które przedwcześnie zabrało z tego świata Elię i Fabiana. To była jednak wina nie rodziny, nie szkoły, a parszywych czasów, w których przyszło im żyć.
Była czystej krwi, a więc nie miała nic do ukrycia, nie musiała wstydzić się korzeni w obawie przed kłopotami, jak pewnie miało to miejsce w przypadku czarodziejów, których rodowód pozostawał wątpliwy. Gdyby miała wśród dziadów mugoli, sama by się nie przyznawała. Także dopełniając formalność rejestracji różdżki nie musiała się niczego bać ani silić na kłamstwa, choć słyszała, że nawet czarodzieje półkrwi napotykali różne problemy przy tej procedurze. Ona jednak przeszła ją bez większych problemów i zupełnie normalnie funkcjonowała w społeczeństwie, nie mając nigdy problemów z powodu pochodzenia.
Chętnie dowiedziałaby się więcej o Durmstrangu i nauce tam. Ale zmiana aury nie sprzyjała długim pogawędkom, poza tym jej towarzyszka nie wydawała się osobą skorą do zwierzeń. Może innym razem Yanie uda się zaspokoić ciekawość. Doceniała jednak sam fakt, że mogły razem polatać, sprawdzić swoje umiejętności i spędzić kilka beztroskich chwil. Kto wie, może kiedyś nadejdzie powtórka. Świat magiczny nie był zbyt rozległy, więc niewykluczone, że kiedyś, w innych okolicznościach, ich ścieżki jeszcze się przetną.
- Do zobaczenia – pożegnała się z nią, nim odleciała.
Chcąc nie chcąc musiała lecieć na brzeg, bo w końcu jej dom mieścił się na lądzie, więc musiała przelecieć nad brzegiem. Ale choć pewnie zdążyłaby przed burzą, postanowiła jeszcze zostać i przeczekała najgorsze uderzenie burzy w pobliskiej wiosce, by później, już po wszystkim, wrócić na plażę i zabrać się za przetrząsanie tego, co morze wyrzuciło na brzeg z nadzieją na odnalezienie jakichś skarbów, które mogłaby wykorzystać do tworzenia biżuterii. Rozkoszowała się cudownym zapachem powietrza po burzy, który szczególnie nad samym morzem był cudowny i poszukiwała bursztynów, rozgarniając palcami kępy wodorostów. Dopiero później powróciła do domu.

| zt.