Allie

Pomimo więzów krwi, życzę ci najgorszego za każdy ślad na ciele i psychice jaki mi pozostawiłeś. Twój ostatni oddech będzie pierwszym mojej prawdziwej wolności.

Każą nazywać cię matką, lecz dla mnie jesteś obcą kobietą, do której pałam żarliwą nienawiścią. Mam nadzieję, że osiwiejesz przeze mnie, a zmarszczki szpecące twą twarz tylko się pogłębią.

A ty jesteś moją szansą na ucieczkę, na wyrwanie się ze szponów brata. Jeden jedyny raz będę jego partnerem w zbrodni. Będę pocieszycielką, powierniczką najskrytszych marzeń i potrzeb panny Skamander… Jej bezwzględną, lecz jedyną przyjaciółką.

Kuzynka ze strony ojca, z którą zawsze pozostawałam w bliskich relacjach - czy to za młodu, gdy opiekowałam się o pięć lat młodszą Meg, czy to gdy już trafiłam do Hogwartu. Wysyłałam jej wtedy dziesiątki listów, wszczepiając dziewczynie zamiłowanie do nauki. Może to dzięki temu trafiła do Ravenclaw? W szkole dbałam o nią wraz z Constance. Byłyśmy praktycznie nierozłączne. Wiem, że złamałam jej serce niespodziewanym wyjazdem i okrojonymi listami, które do niej słałam, ale kto wie, może uda się wrócić do cieplejszych relacji z przed kilku lat.

Kto by pomyślał, że Avery może związać się z Weasleyem. To musiało skończyć się wydziedziczeniem. Jednak krew dziecka z tego związku przemawiała na korzyść rodu matki. Weasley w Slytherinie, niespotykane! Ci prawi miłośnicy szlam, zapewne nie mogli tego przeżyć. W końcu z jakiegoś powodu ją wydziedziczyli, nie mogąc znieść charakterku i przekonań dziewczyny? U nas też nie jest kochana, wciąż przecież jest Weasleyem. Doskonale pamiętam jej rudą czuprynę ze szkolnych korytarzy i pokoju wspólnego. Pomimo obojętności do otaczających mnie osób, nie mogłam się powstrzymać, by nie zaczepiać Sam. Uwagi głównie kierowane do jej rodziny oraz jej wyjątkowości. Głupie i młode, ot co. Nawet nie wysilałam się, by poznać tę rudą Weasley. Nigdy bym się nie spodziewała, że nasze drogi jeszcze się skrzyżują i przyjdzie nam razem pracować, wciąż mając żywe wspomnienia urazów ze szkolnych murów.

Bliski kuzyn, ze strony ojca. Od małego mamy bliskie relacje, a dodatkowo - chyba jako jedyny z całej rodziny! - nie znosi Samaela. Wiem, że mogę na nim polegać.

Tekst w środku

Tekst w środku

Dawniej najbliższy przyjaciel... Kilka lat później - mężczyzna spoza rodziny, który jako pierwszy i jedyny zagościł w moim sercu. Miał być ślub... Stała się sześcioletnia rozłąka, bez słowa wyjaśnienia. Niech to wszystko kelpia porwie, ta relacja w bardziej mistrzowski sposób nie mogła być zniszczona. Trawią mnie wyrzuty sumienia za własne błędy, podsycane wciąż płonącym uczuciem do Sylvaina... Staram się to jakoś naprawić. Pomimo, że on na oczy nie chce mnie widzieć.

Kochana przyjaciółka, pani zawsze szczera rada, idealna towarzyszka do kieliszka wina... Pomimo, że czasami zrobi coś źle, wiem, że chce dobrze i mogę na niej polegać, już od czasów Hogwartu. Byle by nie dowiedziała się o moim pracodawcy.

Obecny pracodawca, któremu służę swoimi zdolnościami w warzeniu eliksirów. Jakaś trucizna, a może skomplikowany proces skurczania mówiących główek? Nie ma problemu! Sklep Borgina&Burkesa stał mi się praktycznie drugim domem, w którym czuje się o wiele lepiej niż w tym własnym... Szczególnie, gdy mówimy o paleniu diabelskiego ziela lub opium na zapleczu po męczącym dniu pracy.

Osoba, która pokazała mi, na czym polega prawdziwa przyjaźń. Znajomość z wybojami, by w końcu stać się prawdziwe pozytywną relacją - połączeniem dwóch kłopotów Avery i Catwright. Relacja urwała się po wyjeździe Allison do Gizy.

Tekst w środku

Dawniej nauczycielka śpiewu, uwielbiałam dni spędzone w posiadłości Rosierów. Pani Rosier była mi bliższa niż własna matka, której nigdy nie mogłam tak nazwać. Dziś nasze drogi ponownie się krzyżują - tym razem tylko czasami rozwijając głos, a bardziej skupiając się na nauce oklumencji.

Tekst w środku

Tekst w środku

Przyjaciel Sorena, z którym z chęcią spędzam czas podczas sztuk teatralnych, wernisaży, sabatów. Czuje się jakbym zyskała trzeciego brata.

Tam zaczyna się przyjemność, gdzie kończy się przymus.

Tutaj przymusu mamy stanowczo za wiele. Aranżowane małżeństwo przez mojego brata. Nic dziwnego, że Alexandra Selwyna cieplej powita zima stulecia niżeli ja.

Tekst w środku

Pracujemy na jednym terenie. Masz mnie za laika, a przecież nie znoszę lekceważenia.

Tekst w środku

Tekst w środku

Tekst w środku

Tekst w środku

....

Tekst w środku