Sypialnia dziecięca

Kremowe ściany rozświetlają promienie, wkradające się przez okno, które wychodzi na południe. To najjaśniejszy pokój w całym domu. Mieści się w nim duże łóżko, tonące pod miękką warstwą pościeli, koców i pluszowych zabawek. W wędrówce do snu towarzyszą delikatne nuty, cicho wybrzmiewające z pozytywki poruszającego skrzydłami łabędzia Tchaikovsky’ego. W pomieszczeniu dominuje zgaszony róż, krem i złamana biel; eleganckie lamperie zwieńcza ciągnąca się wstęgą złota listwa. Wszystko zdaje się mieć swoje miejsce. Na toaletce leżą pudełka na bibeloty, szkatułka ze słowikiem i ćwiczone ostatnio nuty; w szafie schludnie uporządkowane zostały ubrania i zabawki, które Hersilia wyciąga tylko za pozwoleniem, gdy wywiąże się już ze swych obowiązków. Na ścianie tuż przy wejściu namalowany został słowik, który porusza się po wokół ramy drzwi. Czasem na niej przysiada, spoczywając jak na gałęzi, zazwyczaj jednak zatacza łagodne kręgi, zdając się przypatrywać znajdującym się w środku osobom.