First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Frederick Fox' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 95

O, nie. Tego było już za wiele. Wszystko w porządku, Fox, ale ile razy można atakować kogoś jego własnym zaklęciem? Toż to brak kultury - zaraz widać, że zdrajca, etykiety pewnie nawet nie liznął. Co gorsza, tego jednego zaklęcia bardzo na sobie poczuć nie chciał. Nie, żeby nie radził sobie z magią niewerbalną, nawet z taką powinien dość dobrze szafować urokami, ale po co pozbywać się swoich największych atutów, kiedy równie dobrze można było spróbować tego... uniknąć? Udało się poprzednio - musi udać się i teraz.
- Protego - zawołał twardo, szybko i z refleksem usiłując zdążyć nim nadciągające zaklęcie wpadnie wprost na niego. Słyszał jeszcze jedno zaklęcie rzucone przez Foxa, słyszał i widział jego świetlistą poświatę; przeczuwał, że zwykłe protego będzie zbyt słabe, aby go przed nim uchronić. Ale Silencio wydawało mu się w tym momencie gorszym złem - i próbował ustrzec się chociaż przed nim.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 95

Być może po prostu miał szczęście - ogromne szczęście - i zupełnym przypadkiem po raz drugi zdołał wyczarować solidną tarczę, która ustrzegła go przed - własnym, warto dodać - zaklęciem. Trudno byłoby to przypisać umiejętnościom, doskonale wiedział, że takowych nie posiadał - obrona była jego słabością i najgorszą stroną - dlatego tym trudniejszy, w porównaniu z pozostałymi, zdał mu się pojedynek z Lycusem doskonale, jak to auror, obracającym się w tajnikach obrony przed czarną magią. Nie potrafił przebić się przez kolejne tarcze ani nie potrafił im wtórować; stąd musiał spróbować tę farsę zakończyć - najlepiej jak najprędzej.
- Caeruleusio - wypowiedział więc miękko, wykonując odpowiedni gest nadgarstkiem, płynny, staranny i delikatny; akcent kładł na odpowiednią sylabę, przeciągając końcówkę inkantacji - gdyby tylko z okazji kolejnego cudu nie zepsuł tego zaklęcia, ten pojedynek mógłby się jeszcze dobrze skończyć. A dobre zakończenie było z jego strony wielce pożądane - hańbą byłoby przegrać ze zdrajcą krwi niezależnie od profesji, którą się zajmował.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 29

Różdżka niemal wibrowała mi pod opuszkami, kiedy rzucałem drugie zaklęcie. Wiedziałem, że było silne i odbicie go będzie niemal niemożliwe – szybko pożałowałem swojej zachowawczości, tym bardziej, że defensywa l o r d a okazała się dorównywać mojej. Prawie zakląłem pod nosem, kiedy odbite silencio ponownie kierowało się w moją stronę. Nie mogłem dopuścić do tego, aby urok odebrał mi głos. Szczęście w nieszczęściu – okazało się to moim jedynym zmartwieniem.
Oby moja różdżka zechciała chętniej współpracować od tej, którą dzierżył w dłoni Rosier.
- Protego! - Ton mojego głosu był stanowczy i wyjątkowo szorstki, a myśli krążyły wokół tego, aby wznieść wystarczająco silną tarczę. To nie były emocje towarzyszące Klubowi Pojedynków. Czułem się jak podczas akcji w terenie, gdzie każdy błąd mógł okazać się niewybaczalny.

The member 'Frederick Fox' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 64

Stworzony do zaklęć obronnych rdzeń z łuski smoka już wiele razy ratował mi skórę (futro?), nie zawodząc i tym razem. Wirujące ponad areną zaklęcie w końcu rozpłynęło się w nicość, i choć perspektywa wyciszenia Rosiera niezwykle mnie kusiła, zdecydowałem się zakończyć ten pojedynek.
A przynajmniej spróbować to zrobić.
- Expelliarmus! - Wykonałem pewny ruch różdżką. Dopiero jako pełnoprawny auror zacząłem doceniać moc tego zaklęcia.

The member 'Frederick Fox' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 33

Nie dowierzał własnym oczom - auror po raz kolejny obronił się przed jego zaklęciem, wywołując przed sobą perfekcyjną tarczę. Był nie do ruszenia, od początku pojedynku nie zdołał go choćby musnąć ani jednym zaklęciem - czas przedrzeć się przez tę defensywę. Najwyższy czas, tym bardziej, że rzucony przez niego Expelliarmus nie został wycelowany prawidłowo i rozbił się o ścianę, gdzieś za jego ramieniem, kiedy Tristan wykonywał już gest różdżką, przechodząc w kontratak.
- Confundus - wyrecytował inkantację zaklęcia, prostego, owszem, ale wierzył, że oto miał jeszcze czas na tę zabawę; wbrew pozorom poprawnie rzucony mógł poważnie przeszkodzić oponentami w trakcie walk. Musiał się bardziej skupić, skoncentrować na tej walce, zebrać nerwy, nad którymi najwyraźniej przestał panować. W końcu, nie mógł zapominać, że gdyby zaklęcie rozbrajające jednak go trafiło, ten pojedynek byłby już zakończony.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 69

Zaklęcie pomknęło - było dobrze. Teraz czas na kolejne i teraz czas na koncentrację, pełne skupienie - wygrana wciąż była w jego zasięgu. Czuł, że zaciska palce na rękojeści inkrustowanej w róże różdżki nieco zbyt mocno, czuł, że być może szarpnął nią zbyt nerwowo - ale przykładał do swoich gestów wszelką staranność, z jaką powinien walczyć.
- Ignitio - Miał też inny styl kończenia pojedynków niż Fox; zaklęcia, które nie zadawały większych obrażeń, nie zadowalały go w pełni. A ogień - ogień był jego przyjacielem, wszak dogadywał się ze smokami. Teraz albo nigdy - Fox nie mógł tego obronić.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 48

Na drugim końcu areny stał człowiek reprezentujący wszystko, czego dobrowolnie się wyrzekłem. I choć za czyn haniebny uważałem raczej sięganie do czarnej magii czy – bardziej życiowo – zaślepienie pychą, miałem w sobie niemożliwą do ugaszenia, Gryfońską dumę (choć Gryfonem nigdy nie byłem), którą niewątpliwie ugodziłby smak porażki.
A zwłaszcza porażki, której powodem byłby arystokrata.
Byłem o krok od zakończenia pojedynku, kiedy nieudane zaklęcie przechyliło szalę na korzyść Rosiera. Wiedziałem już, że różdżką posługuje się lepiej, niż ktokolwiek inny, z kim dotychczas przyszło mi się spotkać w klubie. I nawet, jeśli był g o d n y m przeciwnikiem, nie mogłem pozwolić, by jakiekolwiek rzucone przez niego zaklęcie zdołało mnie dosięgnąć.
I tym razem również m u s i a ł o pójść po mojej myśli.
Byłem skupiony. Wpatrzony w stojącego po drugiej stronie Rosiera, chłodnie kalkulujący jego ruchy. Kolejna defensywa była nieunikniona. Ale tym razem stawka była o wiele większa. Od precyzji tego zaklęcia zależał wynik pojedynku.
- Protego! - Powiedziałem, pewnie i dobitnie.

The member 'Frederick Fox' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 85