First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Lucinda Selwyn' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 57

Walka dłuży się i dłuży, kolejne zaklęcia nie trafiają do celu - cóż za fascynujące spotkanie! Albo i nie. Mam mętlik w głowie i nie pamiętam już nawet, jakich zaklęć użyłem, ale staram się usilnie nie powtórzyć raz już rzuconego. Po chwili na namysłu znowu mocniej chwytam różdżkę i wykonuję spiralny ruch.
- Incendio - mówię wyraźnie i dość głośno.

The member 'Alastair Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 95

Z zaskoczeniem patrzę jak płomienie wypływają z mojej różdżki w kierunku Lucindy. Dopiero po chwili otrząsam się jakby ze snu - czy przypadkiem nie przesadziłem? Siła mojego zaklęcia wydaje się o wiele większa niż ta z którą rzuciła je Selwyn. Trochę oszołomiony - najwyraźniej straciłem wiarę w swoje możliwości - korzystam z sytuacji, by rzucić kolejny czar. Tym razem by nie przegiąć, wybieram prostą formułę. Co może pójść nie tak? Wszystko?
- Furnunculus - mówię, czyniąc a moja różdżka maluje w powietrzu prosty kształt.

The member 'Alastair Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 30

Oh jak ona nie lubiła niepozornych zaklęć! Wszystko zależało od tego jakiej siły użyjesz w danym zaklęciu. Niestety jej było łatwiej wypaść z gry niż tym wszystkim „zdrowym” czarodziejom. Dlatego kiedy zobaczyła ten ogień płynący z różdżki przyjaciela aż szerzej otworzyła oczy. Nie zostało jej nic innego jak rzucić dobre Protego. Chociaż dzisiaj już raz uniknęła spotkania w cztery oczy z uzdrowicielem i nie wierzyła by udało jej się to zrobić jeszcze raz. Skupiona chociaż nie do końca, pewna… wcale nie. - Protego Maxima! - powiedziała z siłą. Tylko czy wystarczającą?

The member 'Lucinda Selwyn' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 50

Z przerażeniem patrzę jak tarcza Lucindy nie wytrzymuje oporu mojego zaklęcia i jak pochłania ją ogień. Następne co pamiętam to widok jej blednącej twarzy. Rzucam się jak najszybciej do przodu niemal upuszczając własną różdżkę - jeżeli jest coś czego nie lubię bardziej od Obrony przed Czarną Magią to zdecydowanie jest to uzdrawianie. Przyklękam przy przyjaciółce, dłonią odgarniając jasne włosy z jej czoła. Ściskam jej dłoń, nerwowo rozglądając się dookoła.
- Lynn - mówię spokojnym, łagodnym tonem. -  Wszystko będzie dobrze.
Narzekałem na brak wrażeń, jednak w tej sytuacji chyba wolałem monotonność. Z braku innego wyboru najzwyczajniej w świecie biorę przyjaciółkę w ramiona i podnoszę, kierując swoje kroki w stronę punktu medycznego. Czy zapomniałaś mi o czymś wspomnieć, Lucindo?

z.t x2