The member 'Veronica Findlay' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 6

Niemal odetchnęła, gdy w jednym czasie jej zaklęcie uderzyło w dwójkę przeciwników, rozlewając się drżąca w swej strukturze galaretą. W tym samym czasie jej towarzysz bez większego problemu obronił się przed pędzącym czarem - Mamy chwilę, by dotrzeć do tego pana - zbliżyła się do aurora, wysuwając różdżkę, ale jej koniec kierując w stronę towarzysza - A to nieco przyśpieszy działanie. Cito Horribilis - jeśli się uda, zdecydowanie szybciej dotrą do napastnika.
W tym samym czasie osamotniony uciekinier zdecydował się na coś innego niż ofensywę, chociaż zakładała, że miała mu zapewnić tylko nieco czasu - Abesio.

Npc 1: opcm 20 U 10 PŻ: 90/100
Npc 2: opcm 5 U 20 CM 15 PŻ: 90/100
Npc 3: opcm 15 U 5 T 15 PŻ: 150


1. Zaklęcie moje
2. Zaklęcie npc3

The member 'Veronica Findlay' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 48

--------------------------------

#2 'k100' : 18

Zmaterializowała się przede mną silna tarcza Protego maxima, która uchroniła mnie przed zaklęciem. W tym samym czasie Veronica uwięziła w różowej galarecie dwójkę mężczyzn.
- Naprawdę nieźle - pochwaliłem ją z uznaniem. To było naprawdę coś. Czary transmutacyjne były mi zupełnie obce.
Trzeci czarodziej, widząc paskudne położenie towarzyszy, próbował uciec, lecz bezskutecznie - wydawało mi się, że zobaczyłem krew.
- Muscipulia - krzyknąłem, zamierzając uniemożliwić mu kolejne próby ucieczki.

(celuję w npc 3)

The member 'Cedric Dearborn' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 74

Zaklęcie nie wyszło, chociaż czuła, ze niewiele brakowało do jego materializacji. Za to jej towarzysz bezbłędnie poradził sobie z trudną inkantacją - I vice versa - odpowiedziała lekkim skinieniem, ale bez uśmiechu. Magia obronna, wbrew wielu pozorom potrafiła być potężna. A Veronica, wciąż nie odkryła jej wszystkich tajników. Za to ich - jak na to wyglądało - ostatni przeciwnik, prawdopodobnie sam sprowadził na siebie karę. Mimo wszystko, usłyszała uparte Protego. A ona sama, jeszcze raz zdecydowała się na próbę przyspieszenie towarzysza - Cito maxima - różdżkę powtórnie skierowała w stronę towarzyszącego jej czarodzieja.

Npc3 próbuje się bronić przed zaklęciem Cedrica

1. Moje zaklęcie
2. Obrona npc3 92/150 pż (-15)

The member 'Veronica Findlay' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 93

--------------------------------

#2 'k100' : 44

Dziedzina transmutacji była mu zupełnie obca, nie wiedziałem zatem co Veronica próbuje zrobić, kierując na mnie swoją różdżkę, na pewno jednak mogło mi to jedynie pomóc. Zerknąłem na nią pytająco, zaraz jednak wróciłem spojrzeniem do przeciwników, których nie powinniśmy spuszczać z oka. Uciekający mężczyzna nie zdołał się uchronić i został uwięziony w pułapce, której sam nie zdoła się pozbyć. Jego towarzysze tkwili w różowej galarecie. Spacyfikowaliśmy ich, spytałem więc Findlay:
- Co chcesz z nimi zrobić? Wyczyścić im pamięć?
Coś mnie tchnęło i skierowałem na czarownicę swoją różdżkę.
- To na wypadek, gdyby ktoś tu jeszcze był: Praecido Impeta.

The member 'Cedric Dearborn' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 41

Odetchnęła. Cicho, przez nos, przymykając usta, gdy drżenie magii opuściło jej różdżkę, oplatając Cerdica wzmocnieniem, a to należące do aurora - zamknęło się na wrogu, unieruchamiając bardzo skutecznie. Nie uśmiechnęła się, ale czuła satysfakcję, Przynajmniej częściowo - To nieco przyspieszy twoje ruchy - dodała tuz po rzuceniu zaklęcia, dostrzegając pytający wzrok.
Nie udało im się pozostać bardziej anonimowymi, ale dało się to jeszcze naprawić. Na pewno, z pomocą jej towarzysza - Najpierw chciałabym uciąć sobie z nim krótką rozmowę - wolno skinęła też głową w podziękowaniu za oferowaną, magiczną ochronę - potem wyczyścić - odwróciła się na moment w stronę wciąż uwięzionej w galarecie dwójki. Nie będą wiecznie w niej tkwić, a magia straci swoją moc. Ale chwilowo byli dla nich niewidoczni - Chodź - zakończyła, po czym z kolejnym westchnieniem, zmieniła postać na animagiczną, by wrócić do ludzkiej dopiero, gdy zwinnie usiadła tuż przy unieruchomionym i krwawiącym czarodzieju. Tak, mieli do pogadania.

| zt z szafki