Zająłem się studiami nad magicznymi stworzeniami, choć początkowo niewiele to miało wspólnego z moimi młodzieńczymi marzeniami. Tuż po ukończeniu Hogwartu, w 1942 roku, rozpocząłem staż w Departamencie Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami. Jako stażysta przewinąłem się przez kilka biur, ostatecznie lądując w Biurze Badań i Kontroli Smoków. Początkowo uczyłem się głównie na miejscu, jedynie okazjonalnie asystując magizoologom w terenie, często bywałem też w smoczych rezerwatach. Staż ukończyłem w 1947 i tego samego roku wziąłem też udział w pierwszej zagranicznej wyprawie do Rumunii. Później podróżowałem często, tropiąc i wyłapując smoki – te rzadkie, ranne lub takie, które zawędrowały niebezpiecznie blisko ludzkich siedlisk. Trwało to do 1953 roku, kiedy to na skutek katastrofalnego, popełnionego przeze mnie błędu, spłonęła mugolska wioska, zginął jeden z moich przyjaciół, a ja sam ledwie uszedłem z życiem. Po powrocie do kraju zostałem (na własny wniosek) zdegradowany do stanowiska pracownika administracyjnego. Po dwóch latach spędzonych za biurkiem wróciłem jednak w teren, tworząc własną grupę łowców smoków. Ta najpierw działała pod zwierzchnictwem Ministerstwa Magii, ale po zadeklarowaniu przeze mnie poparcia dla Harolda Longbottoma na szczycie w Stonehenge we wrześniu 1956 roku i okrzyknięciu mnie zdrajcą, musieliśmy oderwać się od wrogiego departamentu. Bezpieczną przystań odnaleźliśmy w smoczym rezerwacie w Peak District, gdzie działamy do chwili obecnej, pomagając bronić terenów należących do rodu Greengrassów.