ja: 279/344
żywotność pnia: 117/400

Lyall mógł poczuć, że drzewo zaczyna chybotać się niebezpiecznie. Wilkołak wydrążył już dziurę w pniu drzewa, licząc na to, że to w końcu się złamie. Nie poddawał się, atakując korę pazurami, pyskiem i siłą własnego cielska.

silny cios!

The member 'Michael Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 93

|Michael ma w drugiej turze 249/344 -10

Udało się. Aż zaskakująco dobrze. Srebro popłynęło, a wilkołak prychnął rozwścieczony. Zaklęcie również dosłownie wystrzeliło w kierunku bestii, atakując jego włochate ciało. Czyżby miał się na tym odkuć? Nie wywołał groźnego czaru, ale na pewno miało drażnić jego przeciwnika. - Orcumiano - powtórzył, znów chcąc, żeby ziemia pochłonęła wilkołaka, z którym próbował się teraz uporać.

The member 'Lyall Lupin' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 7

Znów nic. Warknął pod nosem, ponownie chcąc rzucić to przeklęte zaklęcie. Do trzech razy sztuka czy jednak nie do końca? Drzewo powoli zaczynało trzeszczeć i możliwe, że wkrótce miał się ratować przed kompletnym jego zawaleniem. - Orcumiano - powtórzył, mając dość tego zaklęcia. Udaj się, do cholery!

The member 'Lyall Lupin' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 53

219/344

Przerwał na moment atak na biedne drzewo (które było już solidnie nadłamane i nie przetrwa kolejnej wichury), aby się podrapać. Scabbio swędziało go niemiłosiernie, a srebrne łańcuchy niemiło parzyły skórę - nie groźnie, ale na tyle dokuczliwie, aby spowolnić jego ruchy i wywołać dyskomfort. Ta chwila pauzy okazała się zgubna - nagle ziemia pod wilkołakiem zapadła się i bestia wylądowała w dole. Zawył wściekle i zaczął się szarpać i podskakiwać, ale przeszkoda okazała się nie do pokonania dla osłabionego, potłuczonego i zaplątanego w srebrne łańcuchy zwierzęcia. Im bardziej się miotał, tym bardziej łańcuchy zaciskały się wokół jego łap, aż runął na ziemię, warcząc wściekle - unieruchomiony, aż do rana.

/wracamy do tematu