Dziwna przygoda z Marcellą - będzie o czym plotkować! rozliczone

Michael wymądrza się w porcie. rozliczone

Tajemnicze spotkanie z szefową, byłym Ministrem Magii i kolegami oraz koleżankami z pracy...rozliczone

Słowa, słowa, słowa...raniące jak Lamino. rozliczone

Przygotowanie szyfru dla Bones.

Dama w opałach.

Stopped into a church
I passed along the way
Well I get down to my knees
and I pretend to pray...
rozliczone

Węże, wilkołak, wstyd.rozliczone

Szkolenie z zakresu starożytnych run.rozliczone

Rozmowa od serca.

OPIS

Śnieg zasypał dzisiaj wszystkie drogi
Niewinnością białym płaszczem
Twoich śladów nie wypatrzę
Nie mam cię na zawsze

Metamorfogiczne nieporozumienie.

Wyścigi w śniegu.

Śledztwo trwa

Wilk w paszczy wilka.

Zaproszenie do Zakonu Feniksa!

Złośliwości w pracy.

Wielka Brytania zasługuje na dobrą lodziarnię!

Bohaterowie i podpalacz lądują w więzieniu.

Zbyt gorący Sylwester.
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7| 8 | 9 / rozliczone

Pościg kotów i myszki.
2
3
4
5
6
7
8

OPIS

[url=2]https://www.morsmordre.net/t7624p90-plac-glowny#228844[/url]
3
4
5
6
7
8
https://www.morsmordre.net/t7624p120-plac-glowny#229045

OPIS

Etyka zawodowa w najtrudniejszych czasach. /rozliczone

Parszywa, ale nadzwyczaj miła, sytuacja. /rozliczone

OPIS

Inny czas, inne miejsce, ten sam talent.

Inny czas, inne miejsce, ten sam talent.

Łowca i zwierzyna

Łowca i zwierzyna

Niezręczne śledztwo. /rozliczone

Misja sojusznicza

Sparing.

Piękna i bestia.

Śniadanie.

https://www.morsmordre.net/t7942-pomnik-pamieci#226707
https://www.morsmordre.net/t7942p15-pomnik-pamieci#227033
https://www.morsmordre.net/t7942p30-pomnik-pamieci#227601
https://www.morsmordre.net/t7942p75-pomnik-pamieci#229615
https://www.morsmordre.net/t7942p75-pomnik-pamieci#231338

Bratersko-siostrzana szczerość.

Dobre chęci i szybkie koszmary. /rozliczone

Bolesne przebudzenie.

Preludium Bezksiężycowej Nocy.

Bezksiężycowa Noc

Pierwsze spotkanie Zakonu Feniksa. (2 / 3 / 4 / 5 / 6 )

Misja poboczna Zakonu Feniksa: kradzież, łajnobomba i konflikty olbrzymów.

Trening walki na pięści i lekcja numerologii.

Parszywa przygoda Dudleya.

Parszywa przygoda "Miu".

Upokarzająca pełnia.

Poranek po upokarzającej pełni.

Odbijanie Londynu.

Błędny rycerz, dama, dementor i pułapki.

Dorywcza praca w tartaku, dywagacje z szefem

Nauka numerologii, trwa.

Zabezpieczanie przyjaznej mugolom księgarni, nauka numerologii i zaufania.

Trening i lekcja życia.

Misja sojusznicza Cedrika, pomoc nieznajomej mugolce i poszukiwanej rodzinie, pozbycie się "ogona".

Dawna przyjaźń nie rdzewieje.

Trwa...

Nadzieja umiera ostatnia.

Do zakończenia...

Do zakończenia...

Koszmary po pełni.

Koszmary w nocy.

Niespodziewane śniadaine.

Przejmowanie lokacji (wcześniej

Kremowe piwo, rodzinne sekrety, zaufanie.

Nauka anatomii.

Nieprzypadkowy rycerz i dama wcale-nie-w-opałach.

Sparing.

Parszywa pobudka

Spotkanie Zakonu.
1 / 2 / 3 / 4 / 5

Trochę alkoholu, trochę normalności.

Nieoczekiwany sojusznik.

1 / 2 / 3 / 4 / 5
Nowa (?) rodzina (?), szczenięta, propozycja nie do odrzucenia.

Cruciatus, wilk, kobieta utkana z mgły

Ciepły list, zimne słowa, dzikość serca, duchy przeszłości.

Pełnia.

Negocjacje z mugolami, zabezpieczanie lokacji, odbijanie Londynu.

Koszmary i zrozumienie.

Odnowienie przyjaźni.

Misja poboczna Zakonu Feniksa.

Zabawa w kotka i myszkę.

Pochówek.

Najgorszy koszmar.

Rozpacz

Wyładowanie.

Szczerość.

Smutek, decyzje, pożegnanie?

Początek koszmaru lub koniec koszmaru.

Podobno strach miał zapach. Czasem zdawało mu się, że potrafi go wyczuć.
-Byliśmy - podkreślił sylabę "my", doskonale wiedział przecież, że i jego rozmówca nosi mugolskie nazwisko -odrzucani całe życie, panie Marlowe. - odpowiedział. -Czasem po prostu przymykaliśmy na to oczy, przynajmniej ja.

Bał się pamiętać.
Niechętnie sięgnął jednak do tamtych chwil, gdy nie był do końca sobą, ale jednak - co nie było oczywiste w przypadku pełni - pozostało w nim trochę siebie. Przemiana przy Hannah, przy Corze, w październiku w tych samych szkockich lasach… Jeśli mógł mówić o wspólnym mianowniku, to nie odpływał wtedy w niebyt jak podczas niektórych pełni, a trwał - gdzieś na krawędzi pomiędzy człowieczeństwem a szaleństwem.

-Balansujesz na krawędzi. - syknął, krytycznie spoglądając na to, jak blisko przepaści usiadła. Wcisnął jej do ręki list gończy, niechlujnie pomięty, a potem odetchnął głęboko i przezornie zacisnął palce na różdżce.

Spopielone inferiusy i uparty kierowca ciężarówki.

Trwa

Nie chciał pić. A ta rana... gdy zawiesił na niej wzrok, gdy nozdrza zadrżały mu od zapachu krwi, tyle krwi... zrozumiał, że nic nie da się zrobić. Wstrzymał oddech i - zamiast zacisnąć palce na różdżce - wziął rannego za rękę.
-Znajdę ją. - szepnął, a muzyka przecięła upiorną ciszę lasu. Melodia, prosta i zadziwiająca piękna, zdawała się uspokajać umierającego. Obietnica też. Gdy przymknął oczy i westchnął ciężko, wyglądał niemalże spokojnie.
Mike słuchał harmonijki jeszcze przez chwilę, a potem wyciągnął dłoń aby domknąć zmarłemu powieki. Podniósł na chłopaka szkliste spojrzenie i pokręcił lekko głową.

-Wiem, jak to jest. - przerwał spontanicznie, zanim zdążył ugryźć się w język lub zdać sobie sprawę, że bez kontekstu likantropii jego słowa nie mają najmniejszego sensu. -Ludzie potrafią zmyślić najokrutniejsze plotki. - dodał ciszej.
Mieć cię za potwora tak długo, że aż zaczynasz im wierzyć - albo lękasz się, że w s z y s c y wkoło podzielają tą opinię.

Odsiecz i pojedynek.

Nie mogli traktować mugoli jak bezbronnych ofiar, nie mogli ukryć i wyżywić każdego - ale mogli odpowiednio ich ochronić, skoordynować działania, wykorzystać wiedzę okolicznych mieszkańców. To oni - lepiej niż Tonks czy Bell - znali teren, potencjalne kryjówki, potrzebujących. Mike miał zresztą jeszcze jedną motywację do tego, by porozmawiać z uciekinierami o okolicznych terenach. Gdzieś w Derbyshire ukrywali się szmalcownicy - nawet jeśli nie na stałe, to musieli używać konkretnych miejsc do teleportacji i przegrupowywania się. Tonks chciał ich wytropić i sprawić, by odechciało im się zapuszczać na ziemie Greengrassów raz na zawsze.

Moje życie pewnie skończy się na tej wojnie, ale przecież Twoje dopiero się zaczyna. - pomyślał, wygodnie zapominając o drobnej kwestii likantropii.

Zastraszanie nie sprawiało mu przyjemności, zabijanie i groźby też, ale wiedział już, co działało, wiedział, kogo ludzie się bali. Szaleńców i bestii.
Skoro i tak go za kogoś takiego uważali, to proszę bardzo. Niech ten szmalcownik pozna dobrze niebezpiecznego rebelianta z Zakonu Feniksa.

-Czyli... - zaczął ostrożnie Mike, próbując zrozumieć jak zadziałało zaklęcie Steviego. -...po raz pierwszy w życiu był zdany na swój rozum i umarł? - dokończył bezbarwnym i poważnym tonem, ale kąciki ust drgnęły lekko, a w oczach pojawił się chłopięcy błysk.
Wiedział, że jego tata zrozumiałby kunszt tego dowcipu - miał nadzieję, że pan Beckett również.

-Ładnie pachnie. - nie to, co on. -Co robisz? Nie przeszkadzam? - zagaił wesoło. W jasnych oczach tańczyła adrenalina.
I złote iskry.
Nie był dziś do końca sobą, nie po tym jak zabił człowieka, ale był w dobrym humorze.

Rozszerzył lekko oczy, gdy usłyszał o wsi na wyłączność. Pierwszy raz na chłodnej twarzy aurora odmalował się cień ciepłego uśmiechu.
-Ja... naprawdę? Będziemy... zaszczyceni. - wybąkał, spodziewając się raczej szopy lub skrawka lasu, nie wsi. -Dziękuję w imieniu swoim i... innych potrzebujących.

2 / 3

Sparing nad jeziorem.

OPIS