Nogi załamały się pod Madelyn; upadając zaczepiła rękawem bawełnianej podomki o klamkę, która zsunęła się z jej piersi, odsłaniając kościsty obojczyk i kilka znamion. Różdżka szczęśliwie nie wyślizgnęła się z jej mokrych palców, więc podjęła próbę obrony.
- Protego!
Henry tymczasem zaczął histerycznie śmiać się pod przerzedzonym wąsem. Gdy minął początkowy szok zdał się czuć coraz pewniej; bronił przecież własnej rodziny, własnej ziemi.
- Więc przychodzicie do mojego domu jak banda chuliganów której wydaje się, że są panami świata. Co to to nie, najwyższa pora, żeby ktoś was nauczył pokory. Expelliarmus!

1. Protego Madelyn ST 45
2. Expelliarmus Henry'ego ST 45
3. W kogo leci Expelliarmus? 1-3 Elvira, 4-6 Igor

The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 53

--------------------------------

#2 'k100' : 56

--------------------------------

#3 'k6' : 5

Spróbował obronić się przed wycelowanym w niego zaklęciem, w całym wirze niefortunności nieoczekiwanie wsłuchując się w pieprzenie tego podstarzałego dziadygi. Nie chciał iść z nimi po dobroci? Należało więc skorzystać z innej jego słabości. Miłość, miłość, miłość, bywała okrutnie bolesnym ogonem, za którym ciągnąć się mogło całe pasmo potencjalnych niepowodzeń. Czy i w tym wypadku miała być prędzej kulą u nogi?
— Protego!

ST: 46

The member 'Igor Karkaroff' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 31

Miałka mgła z wyczarowanej naprędce tarczy nie wystarczyła, by uchronić go od ataku; pech wytrącił mu z dłoni różdżkę, jego przedłużenie ręki, swoisty oręż, właściwie całą jego magiczną siłę. W toku szybkiej decyzji doskoczył więc do sparaliżowanej żony, szturchnięciem dłoni wytrącając jej z ręki wyrzeźbiony skrupulatnością, a przecież i tak dla niej bezużyteczny kawałek drewna. W kontrolowanym ciosie uderzył jej głową w pobliską ścianę, nie tak jednak zupełnie mocno, zaraz po tym wolnym ramieniem obejmując zaś od tyłu jej szyję, oznajmiwszy głośno:
— Opuść różdżkę, albo skręcę jej kark. — Uduszę, zabiję, cokolwiek jesteś w stanie sobie wyobrazić. Blefował, ale tego w słowach buzujących adrenaliną nie dało się przecież wyczuć. Poza tym liczył natenczas na Elvirę; że obezwładni mężczyznę, że zajmie się prędko jego buńczuczną posturą. Skup się.

deklaruję wyważony cios od tyłu w głowę, coby babsko trochę już zamroczyło i się nie rzucała, st: 24

The member 'Igor Karkaroff' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 34

dorzucam na obrażenia dla żonki (10PŻ + 1/2 S z poniższych kości)

The member 'Igor Karkaroff' has done the following action : Rzut kością

---

'k8' : 8, 5, 7

Narastał w niej szok. Narastał gniew. Nie spodziewała się, że banda emerytów nastręczy im tyle problemów; kim tak naprawdę był Henry Hopkirk? Nie przyszło jej do głowy zastanawiać się nad tym do tej pory. W jej oczach był wyłącznie szlamą, niedogodnością, przestępcą, którego należało ukarać za krzywdy wyrządzone czystokrwistemu dziecku; a przy okazji kartą przetargową, która miała zapewnić jej przyjaźń innego uzdrowiciela. Ostatecznie, przysługi skropione krwią były w jej oczach najurokliwszymi przysługami. Jak jednak przyszło im się przekonać - jej i Igorowi, którego być może nieumyślnie wciągnęła w niebezpieczeństwo (i myśl ta była nieznośna) - Hopkirk musiał być czymś więcej niż tylko zwykłą szlamą. I to czyniło go dodatkowo podejrzanym.
- Igor - syknęła pod nosem słysząc stukot upadającej na panele różdżki. Jakim sposobem? Spontaniczna decyzja chłopca, by wziąć na zakładniczkę słabą kobietę pozytywnie ją jednak zaskoczyła. Przepełniła dumą. Igor wiedział jak wykorzystywać słabości, a wrzask Hopkirka był tego dowodem. Ten niespodziewany przejaw absolutnego okrucieństwa upajał ją i rozkoszował silniej nawet niż smak jej własnej krwi w ustach. - Expelliarmus - powiedziała znów, ciszej, spokojniej, licząc na to, że tym razem magia z niej nie zakpi.

Elvira 185,5/223 (-29,5 tłuczone, -4 osłabienie, -4 psychiczne) -5
Expelliarmus w Hopkirka ST 53

The member 'Elvira Multon' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 24

Wiązka zaklęcia opuszczająca jej różdżkę nie była wystarczająco silna by wytrącić różdżkę nawet z opuszczonej nieco ręki czarodzieja, którego cała uwaga skupiła się na żonie roniącej łzy na kolanach w uścisku młodszego i silniejszego od niej mężczyzny.
- Expelliarmus! - powiedziała głośniej, w duchu przeklinając Merlina.

Elvira 185,5/223 (-29,5 tłuczone, -4 osłabienie, -4 psychiczne) -5
Expelliarmus w Hopkirka ST 53

The member 'Elvira Multon' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 8

Henry nie zwracał większej uwagi na połyskujące licho wiązki zaklęcia rozbijające się nieefektywnie o jego rękę; wpatrywał się w swoją żonę, która nie miała szans obronić się przed znacznie silniejszym mężczyzną, oszołomiona uderzeniem głową o ścianę. Po jej pobladłych policzkach spłynęły łzy, a na skroni wykwitł siniec; zaczęła szlochać i mamrotać prośby o litość, zaciskając jedną rękę na przedramieniu, które owinęło się wokół jej gardła. Hopkirk tymczasem ryknął:
- Nie waż się! Nie waż! Kim ty jesteś, żeby atakować starszą kobietę, ty pieprzony... potworze! - Różdżka drżała mu w dłoni, zawahał się, celując w Igora, a potem zmienił zdanie. Wet za wet, miłość za miłość. - Commotio - warknął, celując w Elvirę.

Madelyn Hopkirk 60/80 (20 tłuczone) -10
Commotio we mnie, elo ST 55

The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 96

--------------------------------

#2 'k8' : 4, 3, 5

Ramię zaciskało się w pozornej sile na gardle płaczącej, rozhisteryzowanej kobiety; w afekcie zastałej sytuacji zdołała ona jednak na powrót pochwycić własną, wytrąconą uprzednio z dłoni, różdżkę. Musiał ją odebrać, nie spieszyło mu się wszakże do czynienia krzywdy podstarzałej, niewinnej emerytce. Nawet jeśli była w tej sytuacji tylko niewygodną przeszkodą, którą bez większego wysiłku, na oczach najbliższego, mógłby udusić na miejscu.
Broń się, Elvira, przemknęło mu tylko przez myśl, gdy od jednego decydującego ruchu zależeć mógł los bezwładnej kobiety.

| rzut sporny na wyrwanie różdżki od pani Hopkirk