To wbrew pozorom stara sowa, która swoje imię zawdzięcza wielkiej, nieodwzajemnionej miłości Elaine do sir Lancelota z Jeziora. Przyzwyczajona do kojących dźwięków fortepianu, wykazuje większa wolę współpracy w akompaniamencie muzyki. Przy rozbrzmiewających w powietrzu nutach nie gryzie, nie robi hałasu, a listy oddaje od razu. W innych okolicznościach zwykła poddawać nowopoznane miejsca wstępnym oględzinom, z których prawie każde kończą się drobnymi, domowymi klęskami. Oswojona z hałąsem, wykazuje ciekawość wobec nowych brzmień. W ciszy zawsze musi sprawdzić jakie dźwięki może wydobyć z siebie np. rozbijająca się, spadająca lampa.