50/205, -50 [*]

Gdyby była silniejsza, z pewnością zdołałaby się obronić, ale osłabiona magiczna moc pękła pod naporem błękitnego promienia, uderzającego ją prosto w pierś. Zdjęcie silencio niosło ze sobą jeden pozytyw, mogła przygotować się na czekającą ją krótką torturę, rozluźnić mięśnie i liczyć na to, że uda się jej ustać na nogach. Dawno nie była ofiarą podobnej zabawy, zlekceważyła więc siłę zaklęcia, przeszywającego ją lodowatym prądem. Z zaciśniętych ust wydarł się głuchy, zduszony jęk, całe ciało spięło się boleśnie; nawet nie zorientowała się, że osunęła się na kolana, z trudem łapiąc oddech. Commotio przemknęło przez nią gwałtownie, jeszcze bardziej pozbawiając ją sił, wpędzając w drżenie, pokrywając skórę dreszczami: nie poddała się jednak nawet w takiej sytuacji, po dwóch nieznośnie długich i upokarzających sekundach, chwiejnie wstając z podłogi. Ciągle z różdżką w dłoni, wycelowaną ponownie w Tristana. - Confundus - powiedziała spokojnie, lecz niezwykle cicho; nadgarstek dłoni drżał jeszcze niekontrolowanie po ostatnim silnym zaklęciu, a włosy wymknęły się z ściśle upiętego koka. Nie podobała się jej ta zabawa - ale jako nauka przynosiła wiele korzyści.

The member 'Deirdre Tsagairt' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 36

196/220, -5

Deirdre juz właściwie ledwo stała na nogach, dobicie jej było formalnością - czarownica nie miała szans wygrać już tego pojedynku, nie teraz, kiedy wyzwolił się spod działania silencio i nie teraz, kiedy zdązył już ją po tym wyzwoleniu osłabić. Nie byłby jednak sobą, gdyby nie próbował się nią przed ostatecznym końcem zabawić; lubił to robić, dawkować emocje, przedłużać chwilę sadystycznej zabawy, nawet jeśli klęczała przed nim z osłabienia i bólu; nie klęczała przed nim po raz pierwszy - i z pewnością nie po raz ostatni. Chciał doprowadzić do końca w sposób bardziej imponujący, porażka, którą się pamięta, każdego uczy znacznie więcej niż taka, po której głaszcze się kogoś po głowie. Wiedział, że Deirdre to zrozumie. Prędzej czy później.
- Deserpes - kontynuował spokojnym, wciąż opanowanym i zimnym tonem głosu, już pewniejszym, stabilniejszym, rozgrzanym po przedłużającym się wyciszeniu.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 38

196/220, -5

Zaklęcie chybiło celu, nic dziwnego, nie był w tej dziedzinie ani wykształcony ani wyćwiczony - co jednak miało się zmienić, raz po razie odkrywał tajemnice tej trudnej - i skomplikowanej - sztuki upatrując w niej wielu przydatnych sztuczek. Sztuczek, których jednak nie potrafił - ale nie zamierzał w swoich staraniach zaprzestać:
- Quietus - zaryzykował ostrożnie, z pieczołowitością, dbałością i rozwagą akcentując głoski obcej inkantacji.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 58

50/205, -50 [*]

Wybite ze zdrowego rytmu serce biło coraz głośniej, zalewając niezdrowym szumem buzującej krwi uszy i wypełniając gorzkim posmakiem usta. Silne porażenie prądem odebrało Deirdre jakiekolwiek szanse na zwycięstwo i gdyby postępowała zgodnie z podszeptem rozsądku, po prostu poddałaby się, rezygnując z kontynuowania pojedynku. I tak była osłabiona i w beznadziejnej sytuacji - nie mogła jednak pozwolić zginąć urażonej dumie do końca; zamierzała ustać na nogach tak długo, jak tylko zdoła, licząc na ostatni łut szczęścia. Lodowate słowa Tristana słyszała jak przez mgłę; wybierał transmutację, doskonale, teraz po prostu się nią bawił, próbując wykorzystać jako manekin do ćwiczeń. Zebrała całą dostępną frustrację, starając się przemienić ją w magiczną siłę. - Protego - wychrypiała, unosząc różdżkę i odgarniając włosy z czoła.

The member 'Deirdre Tsagairt' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 44

50/205, -50, -5 do werbalnych

Próba obrony okazała się całkiem nieudana; jeszcze chwilę temu potrafiła utworzyć potężną tarczę, mogącą ochronić przed okrutnymi zaklęciami, nawet tym najgorszym z Niewybaczalnych, a teraz ledwie trzymała się na drżących nogach, pewna, że są to już jej ostatnie momenty na arenie. - Confundus - powtórzyła uparcie, chociaż słabo, niezwykle cicho, zapewne niesłyszalnie po drugiej stronie podestu.

The member 'Deirdre Tsagairt' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 50

196/220, -5

Fakt, że nie zdołała się obronić, nie miał tak naprawdę wielkiego znaczenia; osłabienie siły jej głosu mogło ją już tylko przytłoczyć czysto psychicznie - była wystarczająco zmęczona, by drobne przeszkoda tego typu miała znaczenie w technice jej walki. Przegrała, a Tristan wciąż chciał wygrać - i wciąż miał szansę zrobić to w odpowiednim stylu. Zadarł brodę, wyprostował plecy i spiął ramiona, odnajdując prawidłową postawę; zaklęcie, które zaplanował na ten moment było trudne - i potrzebował do niego pełnej konenctracji. Kontrolnie zerknął na sufit, wypatrując dziury, przez którą piorun mógł wpaść do środka - i spopielić wyniszczoną Deirdre. Pół kroku w przód, łagodne uniesienie różdżki i miękko wypowiedziane żądanie - skierowane ku niebiosom:
- Fulgoro.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 38

196/220, -5

... i nic. Z wyrwy nie błysnął upragniony piorun, wszędzie zalegała ciemność, półmrok areny nie rozświetlił się błyskiem zaklęcia; w myślach przeklął, naprawdę chciał to zakończyć w odpowiednim stylu, ale jeszcze nic straconego. Nawet nie drgnął, zachował idealną postawę, trafiła go ledwie jednym zaklęciem - podczas gdy ona była już wyczerpana. Sięgał po inkantacje najcięższe i najtrudniejsze, chcąc, by Deirdre tę lekcję zapamiętała - nie była w tym względzie wyjątkiem od reguły, zwykle starał się zakończyć swoje starcia najbrutalniej, jak tylko był w stanie - delektując się posiadaną mocą.
- Lamino glacio - wypowiedział niewzruszony, z tym samym spokojem,  zjakim artykuował inkantację wzywającą gromy.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 70

50/205, -50, -5 do werbalnych

Wypowiadane przez Tristana inkantacje docierały do niej jak zza grubej szyby, zrozumiałe, lecz mętne. Grom z jasnego nieba, przeszywający ciało prądem, palący żywcem, niszczący tkankę. Lodowe ostrza, przecinające skórę, wbijające się głęboko w brzuch, tnące kości. Nie oszczędzał jej, poniekąd ją to cieszyło - a raczej cieszyłoby, gdyby nie tętniący ból i postępujące osłabienie. Stała jednak tak prosto, jak tylko mogła, zbierając wszystkie siły, by spróbować posłać w kierunku Tristana choć jedno, ostatnie, udane zaklęcie. - Confundus - wyszeptała.