Pestka

01.05.24 22:38

Pestka

W przeciwieństwie do swojej właścicielki Pestka to bardzo stonowana i dumna sowa. Swój obowiązek roznoszenia listów i paczuszek traktuje śmiertelnie poważnie - długo wpatruje się w adresata szukając w nim wspomnienia Romy, o paczki zaciekle walczy, jeśli trafią w niepowołane ręce, a na odpowiedź czeka ze zniecierpliwieniem, pohukując pospieszająco w stronę sylwetki pochylonej nad pergaminem.

od Romy Sprout

ADRESAT TREŚĆ WIADOMOŚCI

Romy

06.05.24 23:48

Przeczytaj Cześć

Droga Rose,

piszę bo mam względnie nietuzinkowy pomysł. Tylko mnie poczytaj.

Pamiętasz o tym, jak ci wspominałam o tym, że cała moja porcelana, wazony, doniczki, ogólnie wszystko co mogło się potłuc zostało potłuczone? Dziś pomyślałam sobie, że to w zasadzie fenomenalna okazja na przemalowanie salonu. Pomyśl sobie, można wszystkie kredensy przesuwać bez strachu, że coś się zachybocze. Czemu nie zdałam sobie z tego sprawy wcześniej...?

Wybrałam już kolor. Prawdopodobnie ci się nie spodoba ale może chciałabyś mnie odwiedzić, popatrzeć jak pędzle będą sobie malowały ściany i ponaprawiać moje potłuczone bibeloty? Mam całe trzy kartony i wiadro tłuczonej porcelany, ceramiki i szkła do poskładania, a to całkiem sporo reparo do rzucania. Jeżeli wraz z sobą przyniesiesz coś jadalnego pozwolę ci nawet wybrać "układankę".

Twoja zapewniająca niezapomniane, terapeutyczne doznania przysiółka
Riana

08.05.24 2:40

Przeczytaj B. Weasley

Rosemary Dziękuję za Twój list, jak i załączony do niego podarek. Czuję się wobec tego zobowiązany zakreślić, że nie oczekiwałem tłumaczeń, a tym bardziej przeprosin, których nie jesteś mi wcale winna.

Schlebia mi, że w trudnej chwili pomyślałaś o mnie. Wierzę, ze sytuacja wkrótce się ustabilizuje i ten przedziwny wypadek przestanie Cię niepokoić, lecz póki to nie nastąpi, pozwól proszę, że sam dotrzymam Ci towarzystwa. Nie mam zwyczaju odmawiać podobnym prośbom, a przypadek sprawił, że w najbliższym czasie nie będzie mi to wyrzeczeniem. Jeśli tylko, oczywiście, moje towarzystwo sprawi, że poczujesz się bezpieczniej, wiedz jednak, że potrafię Cię ochronić. Nie trzeba mi zapłaty żadnego rodzaju. Nie byłoby dobrze, gdyby głos Ptasiego Radia ucichł.

Prześlij mi, proszę, dokładne informacje, gdzie i kiedy powinienem na Ciebie czekać. Czy jesteś pewna, że wystarczy Ci towarzystwo wyłącznie w drodze powrotnej?

Ufam, że poza wspomnianym incydentem trwasz w dobrym zdrowiu, podobnie jak Twoja rodzina. Przekaż, proszę, krewnym najszczersze kondolencje, jeśli tylko uznasz, że taktem jest składać je po tak długim czasie. Jeśli będzie Wam potrzebna pomoc innego rodzaju, pomożemy. B. Weasley

Odpowiedź nie przyszła od razu.

01.06.24 22:38

Notatka dołączona była do obiadu, który Rosemary wzięła z domu do pracy.

Przeczytaj Kiki

Romi, nie chciałam Cię zatrzymywać rano, bo się śpieszyłaś, dlatego pomyślałam, że wsunę Ci notatkę gdzieś do obiadu, abyś mogła sobie przeczytać później. Jestem z ciebie jak zawsze dumna, więc pamiętaj, że jesteś najlepszą siostrą (no, wiesz, nie jest to konkurs, ale pamiętaj, że jestem zachwycona że akurat ciebie mam).

Żeby nie było za dużo tej słodyczy, mogłabyś dziś w pracy puścić tę piosenkę? Tę no, wiesz, taką z wysokim głosem, co ostatnio puszczaliście jej dużo, bardzo dobrze robi się przy niej kadzidełka. Nie chcę, abyś też czuła się nieswojo, ale jakby ktoś szukał kogoś do kadzideł albo ziołowych mieszanek to daj znać, pani Miriam zrezygnowała jednak ze swojego zamówienia, więc coś mogłabym zrobić.

Wracaj bezpiecznie, Kiki

23.07.24 23:10

Przeczytaj C.C. Blishwick

Kochana Romy!

Nawet nie wiesz, jak ucieszyło mnie ciasto od Ciebie. Oczywiście, list bardziej, bo zostanie ze mną na dłużej, ale Pestka złapała mnie w środku podwieczorku, o którym całkowicie zapomniałem i dopiero jej przybycie uświadomiło mi, że jestem głodny. Więc dziękuję Ci niezmiernie za drożdżowca, był jak zwykle wyborny!

U mnie wszystko dobrze, poza częściej niż okazjonalnym pomijaniu podwieczorku, życie układa mi się całkiem dobrze. A jak u Ciebie? Podziękuj proszę wujkowi i przekaż najlepsze życzenia ode mnie. A ciocię wycałuj za ciasto.

Dziękuję Ci, że o mnie pomyślałaś, to wspaniały pomysł! Jeżeli moje pisanie może się do czegoś przydać, możesz być pewna, że z przyjemnością je do tego zaprzęgnę. Wpadnę może do rozgłośni z próbkami kilku wierszy, żebyś wybrała, które najbardziej będą pasowały do Twojej audycji? Mam ich trochę poupychanych po szufladach, cały czas powstają też nowe, a i coś specjalnie dla Ciebie chętnie stworzę.

Jeszcze raz ucałuj wszystkich w domu i nie trzymaj Alkmeny za długo, jest niemiła.

Cecil

29.07.24 0:17

25 października, 1958, godzina 20:00
Być może wyszedłeś z domu, być może tylko wyjrzałeś przez okno, gdy pośród zapadających ciemności dostrzegłeś nagle gorejącą kulę światła - przebywałeś wtedy całkiem sam. Nikt prócz ciebie nie mógł dostrzec, że płomień był w istocie ognistym ptakiem, feniksem. Utkwione w tobie czarne źrenice stworzenia wydawały się niezwykle mądre. Usłyszałeś jego pieśń - piękną, melodyjną, chwytającą za serce - lecz nie mogłeś oprzeć się wrażeniu, że zwierzę nie rozwarło nawet dzioba. Mimowolnie wyciągnąłeś w jego kierunku dłoń, jednak ptak zniknął w wieczornej mgle równie nagle, jak nagle się pojawił, pozostawiając u twych stóp złociste skrzące ogniem pióro.

Pióro okazało się świstoklikiem. Przeniosło cię do Plymouth, przed wejście do pubu "Królicza łapka".

Czas na gromadzenie się w temacie mija w środę (31.07) o godz. 20:00. W razie pytań należy zwracać się do Tristana lub Williama.

26.11.24 23:41

Przeczytaj C.C. Blishwick

Romy!

Nawet nie wiesz jak cieszy mnie Twoja wiadomość! My jesteśmy cali. Trochę poobijani, ale nic ~~poważnego~~ bardzo groźnego. Mam nadzieję, że Ty Wy również dochodzicie już do siebie. Jeśli tylko potrzebujesz pomocy, będę u Ciebie natychmiast.
Zostałem u Marcela. Nie chcę żeby babcia oglądała mnie takiego potarganego, będzie miała za dużo pytań. Jesteśmy bezpieczni. Mam nadzieję, że Wy również.
Miałaś rację z gubieniem się w chaosie. Zupełną. Myślę, że niedługo będę miał dla Ciebie nowy wiersz do audycji.
Trzymaj się, pogadamy wkrótce.

Cecil

02.12.24 0:09

od Nela

oh, oh! to bardzo miłe z Twojej strony! Ale tak. W ogóle straszna i śmieszna i dziwaczna sprawa tam normalnie spo… ale to nie na list, opowiem jak przyjdzie nam się zobaczyć. W każdym razie żyjemy i wszystko porządku jest. Słowo.

Gdybym i ja mogła pomóc to też tylko list wystarczy!

Neala

07.12.24 22:53

Przeczytaj 1 XI 1958

Romy, wszystko się udało, tak myślę. Jesteśmy cali. Pierwszy raz w życiu widziałem, jak piękna potrafi być biała magia. Była wszędzie – na niebie, w wodzie, na pływających po jeziorze kwiatach. A cienie zniknęły, jak wypalona rana.

Czy u Ciebie – u Was – też wszystko w porządku? Jeżeli potrzebowałabyś czegokolwiek, wystarczy, że napiszesz.

Jak zawsze. Bursztyn PJY8Uf9

12.12.24 1:00

Przeczytaj Całuski

Rose,

powiedz mi, co sądzisz o muzyce jezzowej? Ja sama od pewnego czasu zagłębiam się w jej odmęty i nie mogę nic poradzić na to, że brnę dalej. Dość spontanicznie z tego powodu zakupiłam dziś saksofon. Tak - nie umiem na nim grać i nic nie wiem o muzyce ale to mnie nie powstrzymało. Wiem, że grasz na fortepianie więc się zastanawiałam, czy byłabyś wstanie wyjaśnić mi podstawy czytania zapisu nutowego? Albo polecić jakieś utwory do ćwiczeń?
Riana

17.12.24 13:00

Przeczytaj 9.12.58

Rose,

nie chcę byś panikowała czytając to ale obecnie przesiaduję w Sanatorium w Plymouth jako rezydent. Nie jest to nic strasznego - od moja wrodzona choroba dała o sobie znać i zrobił się lekki bałagan. Obecnie wszystko jest już pod kontrolą ale wygląda na to, że będę zmuszona utknąć w tym miejscu na dłużej i z tego powodu musze cię prosić o kilka rzeczy.

Musisz pójść do mojego domu, do mojego pokoju i wyszperać dla mnie kilka rzeczy z bieliźniarki. Przynajmniej dwie piżamy, dwa szlafroki, bielizny, weź z dwa swetry i jakąś spódnicę z elastycznego, przyjemnego materiału. Pod łóżkiem znajdziesz klaser z kartami czarodziejów, a na łóżku powinien być zaś koc z geometrycznym wzorem. Pod poduszką powinna być książka - weź ją proszę, nie doczytałam jej do końca, a zżera mnie ciekawość czy Susie zejdzie się z Jorgem do końca 13 rozdziału.

Ach, dziś też prosiłam kuzyna by przyniósł z domu dla mnie parę rzeczy ale chciałam sobie i mu oszczędzić tej niezręczności prosząc go o grzebanie w mojej sypialni stąd też obarczam tym ciebie. Pisze o tym bo możesz mieć szczęście lub nieszczęście trafić na niego jeżeli wybierzesz się tam dziś. Jeżeli nie chcesz tym ryzykować to możesz przynieść te rzeczy mi jutro. Nie ma pośpiechu.

Jak będziesz w Plymouth poinformuj personel, że przychodzisz do mnie ze sprawunkami o które prosiłam. Powinni Cię do mnie skierować bez większych trudności.

Całuski,
Ria

28.12.24 16:35

Przeczytaj Grudzień 1958

Romy, Potrzebuję twojej pomocy w Weston-super-Mare. Od jakiegoś czasu nosiłem się z pomocą tym, którzy najbardziej ucierpieli w katastrofie w sierpniu. Zima zaś nie oszczędza nikogo. Nie zrobię tego sam. Chcę rozdać ulotki, porozmawiać z ludźmi, zachęcić ich, że być może są wstanie oddać choć jeden koc czy puszkę fasoli dla innych.
Mogę na ciebie liczyć?
H.Grey

|Wątek zaczyna się tutaj

01.01.25 23:39

Przeczytaj B. Weasley

Rosemary Dziękuję za Twój list. Cieszę się, że Wasza misja zakończyła się sukcesem, wykonaliśmy dziś kolejny - ważny - krok w walce z cieniem.

Nam również się powiodło, Neala też jest już w domu. Powodzenie podsyca nadzieję, oby tliła się aż do rychłego końca tej długiej nocy. B. Weasley

07.01.25 20:19

Przeczytaj grudzień

Szanowna Pani Sprout,

tak, bardzo dziękuję, osobiście na nic nie mogę narzekać. Ufam, że i Pani w ostatnich tygodniach los sprzyjał, a nadchodzące święta Bożego Narodzenia będą czasem pełnym ciepła i bliskości. W naszym domu imienia świętej pamięci Bagshot dokładamy wszelkich starań, aby nasi podopieczni nie odczuwali dotkliwie ani zimy, ani samotności. Niezwykle wzrusza mnie Pani troska o ich los.

Słowa te kreślę z prawdziwą radością i, raz jeszcze podkreślę, wzruszeniem, gdyż w obecnych czasach każda pomoc jest na wagę złota i to dla mnie szczęście, że nasze społeczeństwo ma w pamięci tych najbezbronniejszych i potrzebujących. Ofiara Pani i rodziców to ogromny dar, za który już teraz będziemy wdzięczni. Miewamy problemy, tak jak wszyscy, z niektórymi zapasami, a dzięki Pani rodzinie dzieci z pewnością spędzą ten zimowy okres w przytulnym cieple.
Oczywiście, zajmę się organizacją transportu oraz logistyką tego przedsięwzięcia. Proszę jedynie powiedzieć - jak daleka będzie to droga? Zapewne wie Pani gdzie leży nasz dom.

Na nowy rok pragnę złożyć Pani i całej rodzinie Sproutów życzenia wszelkiej pomyślności, szczęścia i przede wszystkim zdrowia - także dla całej roślinności jaką macie pod opieką, oby ziemie pozostały żyzne, a plony urodzajne. Jeszcze raz dziękuję za Pani list.

Z wyrazami szacunku,

lady Irene Greenrass

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia