Po niezwykle urodziwym lecie październik przyniesie ochłodzenie, pierwsze przymrozki i typową angielską pogodę. Mgła będzie spowijała ulice, gęstniejąc o porankach i wieczorami, przez co widoczność będzie znacznie ograniczona. Uciążliwa mżawka z biegiem tygodni przerodzi się w listopadowe deszcze, te zaś z przyjściem grudnia przemienią się w opady śniegu, który wpierw prędko będzie topniał bądź przemieniał się w szarą pluchę, lecz od około połowy miesiąca aż do końca roku będzie utrzymywał się na ziemi.
Temperatury w październiku będą oscylowały około 10° Celsjusza za dnia, nocą spadając do zera, zaś pod koniec miesiąca także i poniżej. W listopadzie średnie temperatury za dnia spadną o około pięć stopni, zaś w grudniu utrzymywać się będą przy zerze i poniżej. Chłód będzie nieprzychylny uprawom, a nad nadwyrężonym wojną krajem zawiśnie widmo głodu.

Zima była w pełni i pierwszy miesiąc nowego roku zdawał się nad wyraz spokojny. Przez pierwsze dwa tygodnie dni na zmianę przyniosą spokojne opady śniegu niczym z baśni oraz słońce, w którym śnieg będzie się skrzył jak fajerwerki w Nowy Rok. Druga połowa stycznia będzie już jednak zdecydowanie bardziej pochmurna, a opady śniegu coraz intensywniejsze. W lutym przyjdzie zimny front, który przyniesie śnieżyce. Meteorolodzy pozostaną zgodni co do faktu, że poza pogodowymi anomaliami w 1956 Anglicy powitali właśnie najsroższą zimę w tym wieku. Pokrywy śnieżne osiągną ponad metr wysokości i zaczną topnieć dopiero wraz z marcową odwilżą, która przyniesie w końcu trochę słońca i obfite deszcze.
Temperatury w styczniu będą oscylować pomiędzy -5 a -12°C. Jeszcze zimniejszy front w lutym uwięzi słupki w termometrach pomiędzy -15 a -20°C w połowie miesiąca. Od 20. lutego temperatura zacznie się podnosić, wracając w okolice zera pod koniec pierwszego tygodnia marca. Do końca miesiąca temperatury wahać będą się między niewielkim plusem a minusem, na przemian żonglując przymrozkami i odwilżami. Początek roku 1958 pod kątem pogodowym nie będzie ani spokojny, ani sprzyjający uprawom.