Po niezwykle urodziwym lecie październik przyniesie ochłodzenie, pierwsze przymrozki i typową angielską pogodę. Mgła będzie spowijała ulice, gęstniejąc o porankach i wieczorami, przez co widoczność będzie znacznie ograniczona. Uciążliwa mżawka z biegiem tygodni przerodzi się w listopadowe deszcze, te zaś z przyjściem grudnia przemienią się w opady śniegu, który wpierw prędko będzie topniał bądź przemieniał się w szarą pluchę, lecz od około połowy miesiąca aż do końca roku będzie utrzymywał się na ziemi.
Temperatury w październiku będą oscylowały około 10° Celsjusza za dnia, nocą spadając do zera, zaś pod koniec miesiąca także i poniżej. W listopadzie średnie temperatury za dnia spadną o około pięć stopni, zaś w grudniu utrzymywać się będą przy zerze i poniżej. Chłód będzie nieprzychylny uprawom, a nad nadwyrężonym wojną krajem zawiśnie widmo głodu.

Zima była w pełni i pierwszy miesiąc nowego roku zdawał się nad wyraz spokojny. Przez pierwsze dwa tygodnie dni na zmianę przyniosą spokojne opady śniegu niczym z baśni oraz słońce, w którym śnieg będzie się skrzył jak fajerwerki w Nowy Rok. Druga połowa stycznia będzie już jednak zdecydowanie bardziej pochmurna, a opady śniegu coraz intensywniejsze. W lutym przyjdzie zimny front, który przyniesie śnieżyce. Meteorolodzy pozostaną zgodni co do faktu, że poza pogodowymi anomaliami w 1956 Anglicy powitali właśnie najsroższą zimę w tym wieku. Pokrywy śnieżne osiągną ponad metr wysokości i zaczną topnieć dopiero wraz z marcową odwilżą, która przyniesie w końcu trochę słońca i obfite deszcze.
Temperatury w styczniu będą oscylować pomiędzy -5 a -12°C. Jeszcze zimniejszy front w lutym uwięzi słupki w termometrach pomiędzy -15 a -20°C w połowie miesiąca. Od 20. lutego temperatura zacznie się podnosić, wracając w okolice zera pod koniec pierwszego tygodnia marca. Do końca miesiąca temperatury wahać będą się między niewielkim plusem a minusem, na przemian żonglując przymrozkami i odwilżami. Początek roku 1958 pod kątem pogodowym nie będzie ani spokojny, ani sprzyjający uprawom.

Po jednej z najcięższych zim ostatnich dekad nadeszła podobnie surowa wiosna. Choć pokrywy śniegu roztopiły się już zupełnie, to w kwietniu dalej porankom towarzyszą przymrozki. Nie sprzyja to ani samopoczuciu, ani uprawom. Zielarze, magiogrodnicy i opiekunowie ziem rolnych na pewno z niepokojem przyjrzą się nadchozącym prognozom. Długo utrzymujące się poniżej zera temperatury zaburzą proces kwitnienia i rozwoju flory każdego rodzaju, zagrażając tym samym obfitości zbiorów w kolejnych miesiącach. Bez wątpienia oznacza to dalsze niedobory żywności, a zdobycie składników zielarskich zacznie powoli sprawiać coraz większe problemy.
Temperatury w kwietniu spadną poniżej normy, nie przekraczając nigdy 10 st. Celsjusza. Pierwsze tygodnie wiosny przyniosą też niezwykle obfite opady deszczu. Spowodują one wiele lokalnych podtopień, a w nizinnych rejonach także groźne powodzie. Sytuacja poprawi się dopiero z początkiem maja, gdy nadejdzie długo wyczekiwane rozpogodzenie. Po nieznośnie długiej i tragicznej w skutkach zimie, powróci słońce.
Przyniesie ono szybkie i zaskakujące ocieplenie, a skok w temperaturze i ciśnieniu, choć upragniony, może zaburzać aury oraz działania magicznych przyrządów. Już w drugim tygodniu maja temperatura sięgnie 25 stopni Celsjusza - i będzie systematycznie rosnąć. Wiosna wybuchnie z opóźnieniem: podtopienia, przymrozki i gwałtowne zmiany meteorologiczne nie pozostały bez wpływu także na zegar biologiczny magicznych zwierząt, kończących zimowy sen. Mimo wszystko maj pozostanie zaskakująco ciepły i wietrzny, będąc pierwszym tak przyjemnym miesiącem od długiego czasu.
Anglia nie nacieszy się jednak długo piękną pogodą - czerwiec pełen będzie gwałtownych burz, intensywnych wyładowań elektrycznych i opadów gradu. Pierwsze dwa tygodnie miesiąca mogą wręcz przypominać traumatyczny okres działania anomalii, wichury będą grozić zrywaniem dachów, łamaniem drzew i utrudnieniami w magicznej komunikacji. Po nawałnicach szybko pojawi się upalne słońce z temperaturami do niespotykanych często 32 stopni Celsjusza - letnia pogoda przyniesie więc kolejne intensywne wahania.

Przez cały okres trzech miesięcy zadziwiająco częstym zjawiskiem okażą się również mgły - mroczne, ciężkie i senne, rozpościerające się każdego ranka i wieczora po rejonach, w których dotychczas się nie pojawiały.