Choć przez większość nauczycieli – z wyjątkiem Albusa Dumbledore'a – Tom Riddle uważany był za czarującego i niezwykle uprzejmego młodego człowieka i pilnego ucznia, przed rówieśnikami często zdradzał swoje poglądy. Podobnie jak inni członkowie Slytherinu, w większości potomkowie czystokrwistych rodzin, gardził czarodziejami słabszej krwi. Z biegiem lat uczniowie, którzy mieli z nim do czynienia, mogli się przekonać, że Tom Riddle był kimś szczególnym. Wybitnym czarodziejem, którego talentowi nie dorównywał żaden inny chodzący podówczas do szkoły Ślizgon, Krukon, Puchon ani Gryfon. Nic dziwnego, że tak łatwo przyszło mu zdobywanie zwolenników już w latach szkolnych. Wkrótce zaczęli nazywać się Rycerzami Walpurgii. Pierwszym dokonaniem Toma było otwarcie Komnaty Tajemnic i napuszczenie na dziewczynę mugolskiego pochodzenie bazyliszka. Choć obwiniono o to mieszańca, Rubeusa Hagrida, najbliżsi Tomowi wiedzieli, że to jego mroczne moce były winny tym okrutnym zdarzeniom. Wielu Rycerzy okazało się wówczas tchórzami –  i mimo zapewnień, że wciąż są jednością, zapadli się pod ziemię, gdy tylko ukończyli szkołę.

Po opuszczeniu murów Hogwartu Tom na kilka lat zapadł się pod ziemię, a gdy powrócił w 1955 r., odszukał dawnych przyjaciół, którzy przyciągnęli ku niemu kolejnych zwolenników. Mamił ich obietnicami władzy i potęgi, zapewniał, że na przeszkodzie wszystkiemu stoi niemagiczny świat. Z każdym rozmawiał inaczej, u każdego poszukiwał innego słabego punktu. Jedni pragnęli władzy, inni protekcji, jeszcze inni stali przy nim, wierząc w ideę pozostawania w wiecznej czystości krwi. Wydarzenia z Hogwartu, z czasów otwarcia Komnaty Tajemnic, zapewniły jego najżarliwszych zwolenników o doskonałym pochodzeniu samego Riddle'a.

Od szkoły, aż po dzień dzisiejszy, zmieniał się cały czas. Stawał się coraz mniej rozmowny, coraz bardziej wycofany. Coś było nie tak z jego ciałem – stało się szczuplejsze, wątlejsze, jakby podupadł na zdrowiu. Potęga jego magii była jednak wciąż niezrównana, a nawet – rosła z każdym kolejnym dniem. Przekazywał jej część Rycerzom, na spotkaniach częstokroć przedstawiając im tajniki czarnej magii; wspólnie zatracali się w jej arkanach. Z czasem... zaczynał przerażać.

Zaczęto nazywać go Czarnym Panem, Lordem Voldemortem, choć dziś nikt nie jest w stanie wskazać, czy wpierw to on sam tak nazwał siebie, czy to jego wierni wyznawcy ochrzcili go podobnym mianem. A on - wyselekcjonował ze swoich rycerzy kilkoro najwierniejszych, którzy złożyli mu przysięgę wieczystą służby, a którym on w zamian ofiarował tatuaże nazywane Mrocznymi Znakami oraz maski, które pomogą im ukryć tożsamość. To oni - mieli mu służyć najwierniej. Śmierciożercy.

Rekrutacja
Do Rycerzy Walpurgii można dołączyć - jako sojusznik - w historii karty postaci lub już fabularnie. Rekrutacji może dokonać dowolna postać z zieloną rangą. Postać posiada rangę sojusznika dopóty, dopóki Śmierciożercy nie wyrażą zgody na dalsze wtajemniczenie postaci. Sojusznik Rycerzy Walpurgii to osoba wspierająca organizację, zgadzająca się z jej przekonaniami i wspomagająca ją bez konieczności narażania życia i zdrowia, tzw. przyjaciel organizacji. Jeśli sojusznik aspiruje do wyższej pozycji, powinien wykazać się aktywnością, zaangażowaniem w sprawy organizacji i własną inicjatywą. Do pomocy w tych sprawach zobowiązana jest osoba rekrutująca, która staje się niejako mentorem sojusznika - zdradza mu to, co musi wiedzieć, pomaga, służy radą i wspiera w razie potrzeby. Sojusznik raz w miesiącu fabularnym może zwrócić się do Śmierciożerców z prośbą o wyznaczenie zadania, które wykaże jego zaangażowanie.

Sojusznicy Rycerzy Walpurgii znają podstawowe informacje o organizacji — czym się zajmuje, co ma na celu, kto jej przewodzi. Może reprezentować Rycerzy Walpurgii, wspierać ich umiejętnościami, przedmiotami, znajomościami, prowadzić badania z ramienia Rycerzy, poznać tożsamość wszystkich wrogów, a także hierarchię oraz personalia Śmierciożerców. Wyłącznie fabularnie poprzez rozegranie odpowiednich wątków sojusznicy mogą poznać personalia pozostałych Rycerzy, zaznajomić się z historią wydarzeń, a także siecią dalszych powiązań, jeśli zostaną obdarzeni dostatecznym zaufaniem.

Aby zachować kolor organizacji, należy wykazywać stałą aktywność.

Śmierciożercy
Śmierciożercą można stać się wyłącznie fabularnie - w tym celu należy spełnić następujące warunki: posiadać co najmniej 20 punktów statystyki czarnej magii, ukończyć pomyślnie wydarzenie organizacji, otrzymać pozytywną opinię prowadzącego Mistrza Gry i przystąpić do próby. Polega ona na napisaniu wyczerpującego temat opowiadania, w którym będzie pokazane, jak postać zdobywa trzy artefakty: czaszkę własnoręcznie zamordowanego mugola, krew własnoręcznie zamordowanego czarodzieja oraz krew własnoręcznie zamordowanego jednorożca. Następnie, po umieszczeniu opowiadania na forum, link wraz ze zgłoszeniem należy wysłać mistrzowi gry.

Z przystąpieniem do elitarnej formacji wiąże się przysięga wieczysta służby (w razie zdrady - postać zginie), otrzymanie mrocznego znaku i śmierciożerczej maski. Śmierciożercy mają obowiązek brać udział w wydarzeniach zagrażających zdrowiu i życiu postaci.

Śmierciożercy stanowią dowództwo wojenne, podczas gdy Rycerze - są żołnierzami, szpiegami i sprzymierzeńcami obdarzonymi największym zaufaniem. Oprócz tego wśród zwolenników Rycerzy Walpurgii znajdują się też ich sojusznicy, którzy o samej organizacji nie wiedzą wiele, ale wspierają jej idee.

Tom Riddle a Czarny Pan i Gauntowie
Tożsamość Czarnego Pana (imię i nazwisko) znane są wyłącznie tym, którzy byli u jego boku, nim miano Czarnego Pana do niego przylgnęło (postaci, które zgodnie ze swoją kartą postaci trwały u jego boku już w szkole (tj. znały go w szkole i dołączyły w późniejszym czasie do rycerzy) lub postaci, które fabularnie były obecne na wydarzeniach z udziałem mistrza gry w momencie, kiedy Czarny Pan nie był jeszcze nazywany Czarnym Panem.

Czarny Pan zdradził swoją tożsamość jako potomka Gaunta rycerzom podczas jednego z wydarzeń, a następnie potwierdził ją publicznie na wystąpieniu w Stonehenge.

Biegłości ugrupowań można zdobywać wyłącznie fabularnie. Mistrz gry przydziela je na podstawie aktywności, zaangażowania oraz działań konkretnych postaci. Punkty są przyznawane uznaniowo. Postać może utracić punkty organizacji tą samą drogą - poprzez niedopilnowanie swoich obowiązków - lub powracając z okresu nieaktywności.

Punkty biegłości organizacji podwyższają poziom odporności psychicznej postaci i mogą służyć do wykupywania dodatkowych zdolności z drzewka zdolności Rycerzy Walpurgii.

Zmienić rozdanie swoich punktów postać może przy pomocy karty zmiany. Nadto, po zakończeniu każdego okresu aż do momentu zakończenia rozliczeń, postać może wyjąć ze swojego drzewka do 3 punktów, modyfikując swoje zdolności. Nie może jednak wyjąć w ten sposób punktów z otwartych filarów.

Zdolności postaci są indywidualne, co za tym idzie, pozostają znane wyłącznie danej postaci oraz mistrzowi gry. Ich rozwój należy przesłać dowolnemu mistrzowi gry drogą prywatnej wiadomości. Rozwój każdej zdolności należy uargumentować, odnosząc się do jej opisu, sensu, a także własnej rozgrywki podpartej odpowiednimi odnośnikami.

Poziomy biegłości

nieaktywni: