Nowy rok 57/58

27.12.21 19:53

First topic message reminder :

Dolina Godryka

Dom Bathildy BagshotNowy Rok 1957/58

Sylwestrowa zabawa - goście z domu Bathildy Bagshot.

Szafka zniknięć

Efekty kadzidła:

Sufit pełen gwiazd

Aby umilić odpoczynek i wzmocnić nastrój w pomieszczeniu Steffen i James postanowili dodać pokojowi nieco magii. Dawny gabinet profesor Bagshot został przyciemniony — nie paliły się w nim żadne świece, nie docierało także światło z zewnątrz. Jedynym źródłem blasku były drobniutkie, iskrzące na suficie gwiazdy. Migoczące, bezchmurne niebo było prostą sztuczką, ale każdy kto zdecydował się położyć na śpiworach i odpocząć, wdychając dym z kadzideł mógł zobaczyć, że gwiazdy na niebie poruszały się, przybierając rozmaite kształty, budując opowiadane Steffenowi przez Jamesa cygańskie historie.

Aby sprawdzić, co pokazuje niebo nad głowami należy rzucić kością k6.

Historie na nieboskłonie:

Efekty mocarza

Efekty:

29.12.21 13:42

- Nie wiem co próbowali zrobić... Mam nadzieję, że się wyjebał w tym oleju - stwierdził, znów machając ręką. - Reparo - powtórzył, kręcąc głową lekko.
- Nie znam tego sic coś tam... Ale próbował mnie zmienić w żabę. Albo Jamesa? Nawet nie wiem, co mu strzeliło do głowy. Może ma paranoję? W sensie, no co mi zrobią czy tobie jak nas złapią, Steff ryzykuje więcej. Znaczy, no mnie pewnie już nie wypuszczą, ale czaisz o czym mówię - rzucił, zerkając na cholerne okulary.
- Co z Leonem? Nie oberwał zaklęciem? Nelka się też jakoś kręciła... Jestem prawie pewny, że czymś dostała, że się tak bić chciała.

29.12.21 13:42

The member 'Thomas Doe' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 60

29.12.21 13:42

Co za typ. Stwierdził patrząc z pożałowaniem na Leona wyobrażając sobie już poranek. Nawet nie był do końca zły o te teksty rzucane w stronę Nelki bo wiedział, że ten bredzi od rzeczy. Choć z tym całowaniem to się trochę zagalopował. Nim jednak zdążył w jakikolwiek sposób zareagować Leon już leżał. Tak sam z siebie. Chciał mu już pomóc wstać i dojść do domu, ale ten zadziwiająco sprawnie sam sobie poradził. No prawie sprawnie... Sprawnie jak na taki stan. O! - Idź spać! - Zawołał z nim z nadzieją, że chłopak nie zdecyduje się już wrócić.
Obserwując pierwszy udany wyprowadzony przez dziewczynę cios i jej szczere zdziwienie uśmiechnął się lekko. Drugie uderzenie padło na policzek. Nie było raczej mocne, ale wciąż. Myślał, że właśnie na tym skończył, ale James najwidoczniej nie miał zamiaru. Sparing to jedno, ale bycie workiem treningowym to drugie. Wzdrygnał się z zimna czując jak zaczyna przymarzać do miejsca. Jeszcze raz? Co on chciał tym osiągnąć? - Nelka. Już koniec. Chodźmy do domu. Jest coraz zimniej.

29.12.21 13:45

Za słabo. Źle. Nie tak. Nie czekałam zamachnęłam się jeszcze raz. Porządnie, Neala. Porządnie. Nie celowałam jakoś konkretnie w coś. Po prostu w twarz byle mocniej.

29.12.21 13:45

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 44

29.12.21 13:49

Złość najwyraźniej dalej nie chciała go opuścić; na całe szczęście była już nieco poskromiona, skończyło się podlewanie krwią. Oparł się plecami o zimną powierzchnię drzwi, chcąc dać sobie moment wytchnienia. Potylica uderzyła — głucho i słabo, bo przecież nie zamierzał się dorobić jeszcze jednego siniaka i wstrząsu mózgu przy okazji — o drewno, a on spróbował westchnąć. Szybko tego pożałował, bowiem od razu poczuł dobrze sobie znany impuls bólu, jakby tysiące malutkich igieł wbijały się gdzieś w okolice piątego żebra.
Zmusił się jednak do jeszcze jednej próby — i tylu, ile będzie trzeba. Choć z twarzy wyglądał już całkiem nieźle, bowiem tylko zdradziecka bladość i sińce rozlane pod oczami świadczyć mogły o jego wyczerpaniu, oczywiście poza zastygniętą strużką krwi zmieszanej ze śliną, którą zaraz — przy dobrych wiatrach zmyje — nie chciał ryzykować czegoś gorszego. Już raz się bał, że żebro przebije mu płuco, nigdy więcej.
— Fractura Texta — tym razem zmniejszył odległość między różdżką, a pękniętym żebrem łudząc się, że może coś zadziała.

| -10

29.12.21 13:49

The member 'Castor Sprout' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 12

29.12.21 13:51

Działało, choć nie wiedział co. Zawzięcie i z zaciętością próbowała dalej. Spudłowała, odsunął się nieznacznie, obrócił głowę za mówiącym coś Aidanem, wtedy spudłowała. Zaraz potem spróbowała jeszcze raz - stał tuż obok niej, przed nią, tak blisko, że mogła się o niego oprzeć. Dlaczego nie miała siły, by go uderzyć mocno? Jeszcze raz pięść zetknęła się z policzkiem, w tym samym miejscu. Lekko, za lekko. Prawie nic nie poczuł.
— Mówiłaś, że planujesz walczyć na tej wojnie. Tak chcesz ich pokonać Tych morderców?— spytał już z lekką kpiną, przywołaną specjalnie, chcąc ją sprowokować do działania, do złości. Tylko na nią mógł liczyć, tylko ona mogła to zrobić. Nie zamierzał z niej drwić ani żartować, ale czuł podszept desperacji. WAL.

29.12.21 13:55

Wobec takiego obrotu spraw niemal nie cisnął różdżką na ziemię. Odbił się od drzwi, czego prędko pożałował, bo znowu mu się w głowie zakręciło. Tym razem obyło się jednak bez wymiotów, ale udało mu się po ciemku dopaść do umywalki. Nabrał w dłonie zimnej wody, oblał nią twarz jeszcze kilkukrotnie, jakby dwa przypadki balneo było mu mało, po czym starł z siebie resztki syfu i brudu — tak obcego, jak i własnego. W spodniach na zmianę, które przywołał Thomas, znajdowała się opakowana szczoteczka do zębów z domu wraz z pastą, po omacku odnalazł i je, po czym zaczął energicznie szczotkować sobie zęby lewą ręką, bo w prawej wciąż miał różdżkę. Może starszy Doe miał rację i zaklęcia nie wyjdą, dopóki nie doprowadzi się do ludzi? Nie zaszkodziło spróbować. Wypluł pozostałości po myciu zębów do zlewu, przepłukał usta i zaczesał włosy do tyłu, żeby mokre loki nie opadały mu na twarz.
A następnie — do znudzenia — powrócił myślami do swego ulubionego powiedzenia: lekarzu, lecz się sam, zaś różdżką na powrót do żebra.
— Fractura Texta — wy przyjaciele złamanego knuta warci!

| -10

29.12.21 13:55

The member 'Castor Sprout' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 24

29.12.21 13:56

Pokręcił z niesmakiem głową. W żabę. Próbował ich pozamieniać w żaby. Może przesadzili z tym całym Mocarzem.
- Jak ma paranoję, to niech się zamknie w czterech ścianach i z nich nie wychodzi. - odparował, znów podnosząc głos na ostatnich głoskach; dawał mu ostatnią szansę, już po niej. Niech tylko spróbuje. Niech tylko, cholera, spróbuje. Tutaj nikt mu nie zagrażał. I on też nie powinien zagrażać innym. - A czekaj, co on to gadał? Że jest wojna, no przecież! Odpowiedzialny czarodziej na wojnie rzuca na prawo i lewo skomplikowanymi zaklęciami, naraża innych, a potem spieprza jak tchórz! - Był zły. Coś go nosiło, choć nie do końca wiedział, co. Może tamte nachalne dłonie Aidana, choć przecież nie powinny, może za dużo alkoholu, może Steffen, a może gorzkie słowa Jamesa. Może to wszystko razem wzięte. - Nie pieprz, mówiłem ci, że nad tym pracuję - Tower było większym zagrożeniem dla Thomasa, ale obiecał mu pomóc. - Daj mi jeszcze chwilę, mam trop - rzucił, zapominając, że nie są tutaj sami. Wyciągnie go z tej kabały z Tower, Maeve miała dać mu informacje. Czekał na znak.
- Nic im nie jest - odpowiedział. - Poszli się przejść z Aidanem - rzucił zdawkowo, i z Jamesem, ale tego dodawać nie zamierzał. Nic im nie będzie. O ile go nie sprowokują. Miał przecież rękę na pulsie, tak jak mówił. Nie chciał przyznać przed sobą samym, że właściwie to uważał, że mały łomot dla Aidana wcale nie zaszkodzi młodemu.

29.12.21 13:58

- Jeszcze nie. - odpowiedziałam Aidanowi, nie spuszczając jednak spojrzenia z Jamesa. Zła, poirytowana, już nie tylko nim, ale sobą samą. Zawiedziona najbardziej. Zaskoczona jednocześnie bliskością. Widziałam jak ciepłe powietrze opuszcza jego usta i oczy. W oczach… Uniosłam brwi w złości na kolejne słowa zaciskając wargi. - Nie tak. - odmruknęłam. Doskonale wiedział, musiał. Oddychając już szybciej, niepewna czy to z tej złości czy wysiłku jednak. Mówiłam mu. Ale alkohol nie hamował, rozpędzał. Więc zamachnęłam się raz jeszcze. Już zła. Na własną bezsilność głównie, czując jak zaczynają mi się zbierać łzy. Z całą siłą. Porządnie. W końcu trafię, choć nikt inny poza nim nie będzie czekać.

29.12.21 14:07

Chciał ją rozzłościć, rozsierdzić. Chciał pozbyć się tego palącego uczucia, zrzucić je na kogoś innego, podzielić się tym. Był egoistą, myślał o sobie — nie o tym, że przecież powinna tu być i się dobrze bawić, śmiać. Teraz, gdy stała tu przed nim, niech zabierze to od niego, niech podzieli jego złość, uczucie, frustrację. Widział w jej oczach taką samą determinację i coś jeszcze, ale nie myślał trzeźwo, nie był pewien, czy powinien to interpretować, czy miał na to czas. Zaraz poleciała powiem jej rączka. Drobna, mała, ale z ciosem wymierzonym z całej siły, dzięki adrenalinie — bo czemu innemu? Zniżył się instynktownie ku niej, nieświadomie, łapiąc jej cios, pomagając mu własnym ruchem. Poczuł to w końcu. Ból rozszedł się po zimnej, zmarzniętej twarzy, rozpalił go od środka. Skóra pękła, z rozciętej wargi spłynęła stróżka krwi; głowa poleciała w bok, przez swój ruch, alkohol i brak stabilności zachwiał się.

| jestem pijany, to chyba rzucam na ustanie na śniegu; jeśli mniej niż 50 to się wywracam (ślisko jest co nie, Nela nie ma tyle siły. A jeśli się wywracam to podcinam też nogi Neli)

29.12.21 14:07

The member 'James Doe' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 17

29.12.21 14:10

- Masz tyle czasu co ja. Pierwszy tydzień stycznia - rzucił wzruszając ramionami, stanowczo... zrezygnowany. W końcu co innego miał zrobić? Uciekać z Londynu, to było najpewniejszą opcją. Znajdą go gdzieś w głębi Anglii? Możliwe. Sheila, James i Eve przecież wiedzieli w jakich był tarapatach... A James wiedział, że Marcel miał mu z czymś pomóc.
- Steffen zaklęciami, James z pięściami. Doskonale. Pozabijajmy się sami, bo inni nie próbują tego zrobić - rzucił, podnosząc okulary Castora z ziemi. - Jeszcze Castor prowokujący Jamesa... Mówili, kiedy wrócą? Musze z nim pogadać.

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia