cieszę się, że po raz kolejny udało mi się uratować Cię od potencjalnej śmierci głodowej. Następnym razem przyniosę trochę grzybów - akurat byłam w lesie i mam całkiem zacny zapas, będzie z tego pyszny sos!

Wspomniane przez Ciebie kadzidło jest mi znane, podobnie jak jego działanie, znany mi jest również sam akonit i wywar tojadowy - byłam jednym z alchemików pracujących nad jego recepturą, zatem Twoje pytania trafiły pod właściwy adres. Przygotowanie mikstury wymaga nieco czasu, choć nie jest to receptura tak pokręcona jak chociażby ta dotycząca eliksiru wielosokowego. Największa bolączka to zdobycie odpowiedniej ilości akonitu, podobnie zresztą jak odpowiedniej ilości wilkołaczej krwi. Cała reszta składników to rzeczy dość pospolite - dżdżownice chociażby.

Tojad objawia się przede wszystkim pod postacią działania silnie uspokajającego, choć zaobserwowałam także lekkie otępienie u niektórych badanych; wywar jest w stanie wyciszyć wilkołaczą jaźń i zapewnić likantropowi w miarę spokojną pełnię. Nie zniweluje niestety bólu przemiany, nad tym chciałam się kiedyś pochylić, ale nie było mi dane. Wiesz dlaczego.

Jeśli interesują Cię absolutne szczegóły i procedura warzenia, chętnie przybliżę Ci temat podczas następnego spotkania. Tymczasem posyłam Dybuka z kawałkiem czekolady - chyba nie myślałeś, że całkowicie bez echa przejdzie ten Twój mały podarek?

Do zobaczenia niebawem,