cześć kuzynko, przychodzę Cię pierwsza zaczepić na pewno znajdziemy wiele wspólnych punkcików - od powiązań rodzinnych i dzieciństwa w Dolinie po alchemiczne zapędy! Poza tym moja mama zawsze hodowała różne roślinki i może radziła się Sproutów w niektórych aspektach? A teraz pewnie nadal utrzymujemy bliską znajomość, chodź dopiszemy szczegóły na pw<33

W Domu Lwa zetknęłaś się z moim Steffenem Cattermole, uroczym i wścibskim, mogłaś być mu wzorem starszej koleżanki albo wybawić go z jakiś tarapatów! <3 Obecnie zaś Steffen i mój Michael mieszkają w/przy Dolinie Godryka, gdzie możemy odnowić kontakt albo się poznać!

Panno Sprout! Mieszkam w Dolinie Godryka od prawie 40 lat, więc na pewno znam lub znałem Twoich przodków. Może przychodziłaś do mnie z mamą gdy byłaś mama? Mogłyście doradzać mi przy pomidorach. Moja córka jest od Ciebie o 4 lat młodsza. Na pewno się znacie!

dzień dobry, ten tam wyżej to mój ojciec, a jeśli rzeczywiście przychodziłaś do nas z mamą na pomidory to pewnie jako wredne i okropne dziecko rzucałam nimi w ciebie, żebyś poświęcała mi uwagę. potem w hogwarcie trafiłyśmy do jednego domu, choć ja byłam lata niżej - może pomagałaś mi z eliksirami, których za bardzo nie ogarniałam? a kiedy szyłam zbyt intensywnie, zdzierając sobie skórę z dłoni, mogłabyś ćwiczyć na mnie swoje uzdrowicielskie zapędy. co ty na to?

Effie Potter napisał:cześć kuzynko, przychodzę Cię pierwsza zaczepić na pewno znajdziemy wiele wspólnych punkcików - od powiązań rodzinnych i dzieciństwa w Dolinie po alchemiczne zapędy! Poza tym moja mama zawsze hodowała różne roślinki i może radziła się Sproutów w niektórych aspektach? A teraz pewnie nadal utrzymujemy bliską znajomość, chodź dopiszemy szczegóły na pw<33

Przepiękna Effie, widzę, że mamy wiele wspólnego! Urodziłyśmy się w odstępie zaledwie 10 dni, więc wszystko w zasadzie mogłyśmy przeżywać, niemal jak siostry! Odezwę się do Ciebie na pw i wszystko sobie pięknie ustalimy!

Michael Tonks napisał:W Domu Lwa zetknęłaś się z moim Steffenem Cattermole, uroczym i wścibskim, mogłaś być mu wzorem starszej koleżanki albo wybawić go z jakiś tarapatów! Godryka, gdzie możemy odnowić kontakt albo się poznać!

Miły Michaelu, z pewnością dbałam o to, żeby mój młodszy kolega Cattermole nie napytał nam Gryfonom więcej biedy! Byłam dziwną, ale przykładną uczennicą, a widzę, że on też lubił spędzać czas na dodatkowej nauce i ćwiczeniu pamięci, więc mogli właśnie tam spędzać czas pomimo różnic wieku.
Co zaś tyczy się pana Tonksa, z chęcią poznam go jako kogoś zupełnie nowego. Oboje, chociaż nieco inaczej, miotają się z dzikością w sercach, więc może być to interesująca znajomość. Eliksiry i maści, jeśli okres w Ministrestwie nie będzie zbyt przychylny, również mogę pomagać tworzyć.

Stevie Beckett napisał:Panno Sprout! Mieszkam w Dolinie Godryka od prawie 40 lat, więc na pewno znam lub znałem Twoich przodków. Może przychodziłaś do mnie z mamą gdy byłaś mama? Mogłyście doradzać mi przy pomidorach. Moja córka jest od Ciebie o 4 lat młodsza. Na pewno się znacie!

Trixie Beckett napisał:dzień dobry, ten tam wyżej to mój ojciec, a jeśli rzeczywiście przychodziłaś do nas z mamą na pomidory to pewnie jako wredne i okropne dziecko rzucałam nimi w ciebie, żebyś poświęcała mi uwagę. potem w hogwarcie trafiłyśmy do jednego domu, choć ja byłam lata niżej - może pomagałaś mi z eliksirami, których za bardzo nie ogarniałam? a kiedy szyłam zbyt intensywnie, zdzierając sobie skórę z dłoni, mogłabyś ćwiczyć na mnie swoje uzdrowicielskie zapędy. co ty na to?

Serdecznie witam drogich sąsiadów!
Z pewnością was odwiedzałam pomimo tego, że w moją stronę rzucano pomidory. Jako starsza i mądrzejsza z pewnością zachowywałam się odpowiednio, a tą ziemią, to wcale nie ja rzucałam!
Panie Beckett, mama z pewnością przychodziła do Pana na wymianę: pomidory za dynie.
Trixie, z pewnością nie zapomniałam pomidorowej wojny, ale byłam też dumna, że byłaś wraz ze mną Gryfonką! Ku chwale wspólnego domu i tego, że w zasadzie to lubiłam te nasze małe potyczki, oczywiście, że pomagałam Ci, w czym tylko mogłam, a i leczyłam, jakbyś była moją młodszą siostrą

Cześć kuzynko! Moja mama, Hattie pochodzi ze Sproutów więc na pewno mieliśmy okazję się poznać ;)
Jestem podróżnikiem, wagabundą ale uwielbiam piesze wędrówki. Może wybierzemy się na jakąś w najbliższym czasie?

W czasach beztroskich mogliśmy razem nabijać sobie guzy i łazić po drzewach

Herbert Grey napisał:Cześć kuzynko! Moja mama, Hattie pochodzi ze Sproutów więc na pewno mieliśmy okazję się poznać ;)
Jestem podróżnikiem, wagabundą ale uwielbiam piesze wędrówki. Może wybierzemy się na jakąś w najbliższym czasie?

W czasach beztroskich mogliśmy razem nabijać sobie guzy i łazić po drzewach

Kochany kuzynie, jestem pewna, że znamy się i mam nadzieję, że lubimy już od dawna!
Z miłą chęcią wybiorę się z Tobą na pieszą wędrówkę, przyda mi się oczyszczenie głowy, a jak lepiej to zrobić, niż w dobrym towarzystwie, gdzieś daleko od niebezpieczeństw świata.

I udaję, że nie wiem, że czasem pozwalałeś mi się wspinać wyżej, tylko po to, żeby było mi miło

Kochana Rory! Dla mnie i brata Sproutowie byli najbliższą rodziną, spędzaliśmy wspólnie wszystkie święta oraz przerwy wakacyjne. Za dzieciaka świetnie bawiłem się, namawiając najmłodszych do głupich rzeczy, ale poza zmoczonymi ubraniami i zdartymi kolanami nic się nie stało, no nie?
Dziś poza rodzinnymi świętami widujemy się także w pracowni. Mam nadzieję, że nie męczą cię moje suche dowcipy i nie masz mi za złe, że czasem cię poprawiam - to wszystko z troski i czystej sympatii!

Halbert Grey napisał:Kochana Rory! Dla mnie i brata Sproutowie byli najbliższą rodziną, spędzaliśmy wspólnie wszystkie święta oraz przerwy wakacyjne. Za dzieciaka świetnie bawiłem się, namawiając najmłodszych do głupich rzeczy, ale poza zmoczonymi ubraniami i zdartymi kolanami nic się nie stało, no nie?
Dziś poza rodzinnymi świętami widujemy się także w pracowni. Mam nadzieję, że nie męczą cię moje suche dowcipy i nie masz mi za złe, że czasem cię poprawiam - to wszystko z troski i czystej sympatii!

Umiłowany kuzynie, chętnie podejmowałam się rzucanych przez Ciebie wyzwań — no, bo jak to, ja nie dam rady zerwać jabłka z czubka drzewa? Bawiliśmy się przednio i było mi z pewnością smutno, gdy potem większość roku spędzaliście w Hogwarcie, a ja musiałam jeszcze czekać. W szkole, chociaż nie trafiliśmy do jednego domu, to z chęcią spędzałam z wami czas, a w czasach strachu, szukałam u was poczucia bezpieczeństwa.
Wpadam do pracowni, gdzie dostarczam ci zawsze świeży dyniowy placek, bo ani ja, ani moja mama nie dopuszczamy myśli, że mógłbyś go lubić. Najedzony też nie jesteś! Czuje to po uszach!
A co do suchych dowcipów... Jeszcze się kiedyś dojdziesz do mojego poziomu. I poprawiaj mnie! Nie chciałabym, żeby ktokolwiek inny wytknął mi błąd.

Cześć. Słyszałem, że lubisz Puchonów, więc przybywam. Jestem Puszkiem starszym od ciebie o rok. Wesołym, żywiołowym, mającym całą rodzinę w Gryffindorze (oprócz mojego wspaniałego, najmłodszego brata). Na pewno znamy się przynajmniej z widzenia, bo mnie ciężko przeoczyć, ale przychodzę do ciebie po coś więcej: szkolną przyjaźń. Mi nie przeszkadzają żadne twoje dziwactwa, na pewno podziwiałem twoje pasje i zabierałem cię na długie spacery po błoniach, w trakcie których biadoliłem o uczuciach i planach na przyszłość. Mogłem być dla ciebie oparciem w trudnych chwilach, przekazywać ci pytania egzaminacyjne z roku wyżej i siedzieć obok na trybunach, kiedy Billy wygrywał wam puchary. Urodziliśmy się tego samego dnia i miesiąca! Możemy obchodzić wspólnie urodziny. Przez moją czystość krwi jest mi w życiu trochę ciężko i ostatni rok spędziłem w ukryciu, nie odzywając się do nikogo, ale chętnie odnowię stare przyjaźnie i opowiem o tym, co się działo. Znajdziesz dla mnie chwilę?

Cillian Moore napisał:Cześć. Słyszałem, że lubisz Puchonów, więc przybywam. Jestem Puszkiem starszym od ciebie o rok. Wesołym, żywiołowym, mającym całą rodzinę w Gryffindorze (oprócz mojego wspaniałego, najmłodszego brata). Na pewno znamy się przynajmniej z widzenia, bo mnie ciężko przeoczyć, ale przychodzę do ciebie po coś więcej: szkolną przyjaźń. Mi nie przeszkadzają żadne twoje dziwactwa, na pewno podziwiałem twoje pasje i zabierałem cię na długie spacery po błoniach, w trakcie których biadoliłem o uczuciach i planach na przyszłość. Mogłem być dla ciebie oparciem w trudnych chwilach, przekazywać ci pytania egzaminacyjne z roku wyżej i siedzieć obok na trybunach, kiedy Billy wygrywał wam puchary. Urodziliśmy się tego samego dnia i miesiąca! Możemy obchodzić wspólnie urodziny. Przez moją czystość krwi jest mi w życiu trochę ciężko i ostatni rok spędziłem w ukryciu, nie odzywając się do nikogo, ale chętnie odnowię stare przyjaźnie i opowiem o tym, co się działo. Znajdziesz dla mnie chwilę?

Drogi przyjacielu,

Z radością czytam te słowa, wiedząc, że ostatni rok, choć cichy, niósł za sobą kolejne oddechy! Z rozrzewnieniem wspominam czasem nasze długie spacery, gdy ty mówiłeś, a ja bezwiednie po tobie powtarzałam słowa, jakby swoje. Ty i ja mamy wiele wspólnego — nie tylko data urodzin, ale też niemal całe nasze rodziny są w innych domach. Sproutowie najczęściej trafiali do Puchonów, a ja jestem lwem. U Ciebie zaś niemal zupełnie na odwrót.

Pamiętasz, że chociaż odmawiam przyjmowania odpowiedzi gotowych, być może wiedząc, że naiwnie wierzę w uczciwość wszystkich wokół, sprytnie przemycałeś podstawowe odpowiedzi podczas jakichś naszych rozmów o szkole. Ale bardziej od wspólnej nauki interesowały mnie Twoje historie. Zawsze lubiłam ich słuchać...

Mam nadzieję, że kiedyś odwiedziliście nas w Dolinie — właśnie po to, żebyśmy mogli świętować tej najszczęśliwszy dzień w roku. A przynajmniej powinien taki być, bo jak na kogoś, kto urodził się pod znakiem podwójnie szczęśliwej cyfry, oboje mieliśmy pecha.

Mam "Migdały" to jedna z nielicznych książek, które towarzyszyła mi w podróży. I chociaż mój status krwi, nie złamał życie, tak jak tobie, to jednak złamał mi serce. Nie byłam wystarczająco dobra, by zostać żoną lorda, więc ten porzucił mnie i z podkulonym ogonem powróciłam do Anglii wraz z końcem czerwca.
I boje się tego, co zastałam. Boje się o ciebie...

Przybądź do doliny... Nie mamy może wiele, ale wystarczająco bym podała ci placek z dyni, czy uprażyła migdałów... Przybądź, schroń się... Na Wrzosowisku zawsze będziesz mile widziany!