Tony ma kłopoty.
Idę po niego.
Ruiny przy Loch Ness.

Gin

Z wyrazami szacunku,

Wybacz mi, proszę, wcześniejszą tak chaotyczną i skąpą w wyjaśnienia notkę na świstku papieru, ale naglił mnie czas. Teraz jednak spieszę z wyjaśnieniami.

Po pierwsze i najważniejsze: Tony jest cały i już (prawie) zdrów w Puddlemere.

W nocy przysłał mi wiadomość z prośbą o pilną pomoc. Wtedy też pozwoliłam sobie wysłać do Ciebie Samsona z informacją, że wyruszam po niego do Szkocji. Odnalazłam go poturbowanego na skraju ruin przy Loch Ness. Naprawdę źle wyglądał, musisz mi wierzyć! Tak, źle, że omal nie spanikowałam i Merlin mi świadkiem, że chciałam gnać po pomoc do Ciebie, na szczęście tego nie uczyniłam, bo mogłoby być już za późno.

Miał głębokie rany kłute (być może po Lamino), przez które prawie się wykrwawił, do tego poważne stłuczenia, a i wystawienie na długotrwałe działanie mroźnego powietrza dało mu się we znaki.
Na początek zatamowałam krwawienie Fosilio, bo to ono wydawało się tym, co bezpośrednio zagrażało jego życiu. Nie wiedziałam też czy magia będzie mi przychylna, a zapobiegnięcie dalszej utraty krwi uznałam za priorytet. Następnie Curatio Vulnera Horribilis zasklepiłam najpoważniejsze i najgłębsze rany.

Nawet sobie nie wyobrażasz, Archibaldzie, jak się przy tym obawiałam, że zaklęcie nie wyjdzie, albo coś pomieszam...! Do tej pory nie jestem pewna czy zachowałam odpowiednią kolejność działania... jeśli nie, to, proszę, nie osądzaj mnie nadto surowo.

Po zagojeniu krwawiących ran użyłam Figidu Horribilis, żeby zminimalizować skutki, jakie mróz wywarł na poturbowanego Anthony'ego, następnie zajęłam się zbadaniem stłuczeń i już po wstępnych oględzinach zauważyłam, że jedno z żeber było co najmniej pęknięte, choć z dużym prawdopodobieństwem uznałam, że jest złamane. Siła uderzenia musiała nie być na tyle duża, by było to złamanie z przemieszczeniem, ale by zmniejszyć ryzyko pogłębienia urazu przy kolejnym wypadku, zdecydowałam się na użycie Fractura Texta do zrośnięcia kości.

Wciąż nie czuję się pewnie w określaniu złamań lub pęknięć kości tym bardziej, że samo badanie jest zazwyczaj bolesne dla pacjenta, ale mam nadzieję, że teoria wyczytana z ksiąg od Ciebie była na dzień dzisiejszy wystarczająca.

Tym samym zaklęciem zasklepiłam uraz, który rozpoznałam jako pęknięcie przegrody nosowej, a Episkey użyłam głównie po to, żeby nie wystraszył ciężarnej Rii samym swoim widokiem. Wśród chłodu ruin z dala od domu i w towarzystwie nieznanych osób (w oddali słyszałam jakieś niepokojące głosy) nie było warunków na dalsze uzdrawianie, resztę leczenia pozostawiłam więc na później. Teraz, kiedy szczęśliwie powróciliśmy do dworku, chciałam, żeby dobrze się wyspał i wypoczął. Wydaje mi się, że tego mu teraz najbardziej potrzeba.

Proszę wyprowadź mnie z błędu, jeśli jakiś popełniłam (po to opisałam cały proces), daj uwagi lub wskazówki na przyszłość. Żywię nadzieję, że nie będą potrzebne, ale w obliczu aktualnych wydarzeń, wydaje mi się to płonnym marzeniem.

Nie śmiem nawet prosić o Twoją wizytę w Puddlemere w celu oglądnięcia Tony'ego, bo wiem, że masz wiele obowiązków. Jeśli jednak znalazłbyś dla nas czas, to byłabym Ci dozgonnie wdzięczna. Pamiętaj, proszę, że jesteś zawsze mile widzianym honorowym gościem w naszych włościach!

Oby w Weymouth panował niczym niezmącony spokój, a zdrowie dopisywało wszystkim Prewettom!

PS. Jeśli mogłabym Ci się w jakiś sposób odwdzięczyć lub pomóc, to nie wahaj się pisać. Za to, co dla mnie zrobiłeś i nadal robisz, czuję się Twoją dłużniczką na wieki! Gdyby nie Ty nawet nie wiedziałabym jak pomóc Anthony'emu i za to serdecznie Ci dziękuję!