Altana na skraju lasu

Z każdą chwilą robiło się coraz ciemniej; sylwetki i twarze niknęły w zalewającym las mroku. Caelan starał się jednak nie odwracać wzroku od leżącego na trawie blondyna i tego, który skrywał swą tożsamość pod kapturem. Przez to też nie spoglądał ku Edgarowi, wierząc, że towarzysz będzie pilnować jego tyłów.
Kapryśna, nienaturalnie działająca magia podsycała kiełkujący w umyśle żeglarza niepokój; słyszał, że lord Burke próbował skierować ku jednemu z napastników urok, mimo to nic się nie wydarzyło. Nie mógł być jednak pewien, czy po prostu mu nie wyszło, czy ktoś - coś - faktycznie zaburzało ich umiejętność poskromienia magicznych mocy. - Co się, na Merlina, dzieje? - mruknął półgębkiem, kierując swe słowa do zbliżającego się towarzysza. Liczył, że arystokrata rozwieje jego wątpliwości lub wytłumaczy, co poszło nie tak. Wciąż wyginał usta w paskudnym grymasie, złość mieszała się z niepokojem; błogi spokój i niesamowita pewność siebie, którą zapewniał mu Felix, gdzieś wyparowały. Spojrzał ku spętanemu łańcuchem Gabrielowi i splunął na bok, a w końcu podniósł obutą stopę i wyprowadził potężny cios (kopniak) w krocze. Magia mogła nie działać, wyczarowane pęta mogły nie palić, jednak siła mięśni nie powinna go zawieść.

| +30 do rzutu

The member 'Caelan Goyle' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 36

Zaklęcie się nie udało, chociaż Edgar był przekonany, że rzucił je poprawnie. Teraz był już pewny, że coś jest nie tak, ale nie od razu skojarzył tę magiczną ciszę z konkretnym zaklęciem. Dawno go nie używał, ostatni raz prawdopodobnie na jakiejś wyprawie, bo właśnie tam często okazywało się przydatne. Co prawda nie neutralizowało klątw, ale dawało sobie radę z niektórymi skutkami ubocznymi lub niewielkimi pułapkami, które zostawiali tubylcy. - Pole antymagiczne - odpowiedział Caelanowi, postępując krok za nim. Sprytnie, pomyślał, ale z drugiej strony i oni nie byli w stanie walczyć. Ścisnął mocniej palce na różdżce, przygotowując się do dalszej walki.

| Idę dwa pola na dół po skosie w prawo.

Łańcuch boleśnie wbijał się w jego skórę. Wiedział już, że dopóki antymagiczne pole nie opadnie, nie miał najmniejszych szans na oswobodzenie się z ucisku. Wiedział też, że prawdopodobnie wraz z opadnięciem kurtyny, jego skóra zacznie się palić. Jednakże nie to było jego największym zmartwieniem. Zatem gdy mężczyzna zbliżył się do niego z zamiarem kopnięcia, Tonks, licząc na odrobinę szczęścia, chciał przeturlać się po ziemi, w ten sposób unikając spotkania stopy Goyla z jednym z najczulszych miejsc na jego ciele.

The member 'Gabriel Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 26

Ciemność stawała się sporym utrudnieniem, lecz nie na tyle, by nie mogli sobie z nią poradzić - taką przynajmniej miał nadzieję, bowiem nie mógł postawić się w sytuacji swoich towarzyszy, a zwłaszcza unieruchomionego Gabriela. Trafny wniosek Edgara dotarł do uszu Ollivandera - pole antymagiczne brzmiało jak pojawienie się kogoś, kto pragnął bronić swojego domostwa. Rozgrywający się nieopodal pojedynek, niosący głosy po okolicy - któż nie zostałby zaalarmowany? Odcięcie magii nie było może opcją najprostszą, ale skuteczną, wyciszającą obydwie strony. Madoucowie musieli być wyjątkowo ostrożni - podobnie zresztą do Ulyssesa.

The member 'Ulysses Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 1

Nie było dobrze. Lucan dostrzegał ruch w trawie, gdzie jak zapamiętał, leżał Gabriel, jednak Tonks nie podnosił się, a wrogowie byli coraz bliżej. Abbott także postawił kilka kolejnych kroków do przodu - choć wciaz był za daleko.

Dwie kratki w góre po skosie w lewo

Lord Burke prędko rozgryzł przyczynę swojego niepowodzenia, nie omieszkując przy tym poinformować pozostałych o zdiagnozowanej przez niego nieprawidłowości. W tym samym czasie Caelan zadecydował zawierzyć jedynej rzeczy, której mógł być pewien: samemu sobie. W przypływie złości wziął zamach nogą, celując prosto w najdelikatniejszy element ciała spętanego łańcuchami Gabriela. Tonks próbował odskoczyć - czy też raczej odturlać się - poza zasięg pędzącego w jego stronę buta, lecz nie był w stanie umknąć przed ciosem. Stopa zderzyła się z kroczem Gabriela powodując ból, który zmusił mężczyznę do skulenia się akurat w chwili, kiedy oplatający go łańcuch zniknął. Ból był okropny, utrudniający skupienie, promieniujący głęboko do wnętrzności mężczyzny, a stłumione chrupnięcie które wydobyło się spod podeszwy Goyle'a nie zwiastowało niczego dobrego. Lucan próbował dobiec do towarzysza, jednak był za daleko aby przy działającym polu antymagicznym mógł coś wskórać. Jedyne co mu pozostało to patrzeć na cierpienia aurora.
Do uszu walczącej czwórki mężczyzn dobiegł hałas gdzieś z okolic altany, bardziej w stronę domu Madouców (obszar zaznaczony na mapie). Głuche, szeleszczące łupnięcie o ziemię było nie do przeoczenia w ciszy wieczoru. Nie byliście jednak w stanie dostrzec, co takiego tam się dzieje - widok przesłaniało wam drzewo.


| Bardzo przepraszam za tę długą przerwę, niestety warunki przygniotły mnie bardziej niż się tego spodziewałam

Gabriel, otrzymałeś połowicznie udany cios w krocze, a jego następstwem są uszkodzone kości krocza.

Ze względu na wyrzucenie krytycznej jedynki peleryna niewidka Ulyssesa spadła na ziemię, odsłaniając go w pełni. Jej ponowne założenie liczone jest jako akcja. Dostrzeżenie dokładnego położenia Ulyssesa przez pozostałych w obecnych warunkach (ciemność i ukształtowanie terenu) wymaga wychylenia się zza drzewa oraz osiągnięcie ST wynoszącego 30, do rzutu doliczany jest bonus wynikający z biegłości: spostrzegawczość.

Kolejność odpisów:
Zakon (24h), Rycerze (24h)


Działające zaklęcia:
Petrificus Totalus (Gabriel): 5, ST = 60
Zaklęcie pola antymagicznego: 3/3


Działające eliksiry:
Felix Felicis (Caelan): 5/10


Uznawane określenia słowne używane do poruszania się:
lewo
prawo
do góry po skosie w lewo
do góry po skosie w prawo
na dół po skosie w lewo
na dół po skosie w prawo

Obowiązuje mechanika poruszania się. Zmianę położenia należy umieścić w dopisku poza treścią fabularną posta, wraz z ilością kratek, o którą postać w danym kierunku się przemieszcza (przykład: Przemieszczam się o jedną kratkę na dół po skosie w lewo i dwie kratki w lewo). Inne określenia, takie jak do przodu oraz do tyłu, nie będą uznawane.

Mapa:

Żywotność:

Ekwipunek:

Los był doprawdy bardzo łaskawy i dbał, by Ulysses pod żadnym pozorem nie zapomniał, że nadrabia pecha za całe otoczenie. Czarna dziura na nieszczęścia - gdyby sama kapryśna magia nie była na to wystarczającym dowodem, do kompletu postanowił dojść kamień. Ollivander zacisnął zęby tracąc równowagę, nie chcąc wydać z siebie nawet najmniejszego dźwięku i po części mu się to udało - milczał jak grób, lecz niewiele mógł poradzić na rzeczy martwe. Poczuł i zobaczył, jak materiał peleryny ześlizguje się z ciała, lecz najbardziej odczuwalna była ta cholerna skała, która w niewyjaśniony sposób uderzyła o czaszkę, zostawiając po sobie nieprzyjemny ból. Cel poniekąd został osiągnięty, szelest był trudny do zignorowania, zwłaszcza w połączeniu z charakterystycznym łupnięciem, jednak im szybciej zdoła się skryć pod peleryną, tym lepiej - dlatego chwycił materiał, by zarzucić go znów na siebie, zanim poruszył się w wybranym kierunku.

| zakładam pelerynę i poruszam się o jedno pole, kierunek przesłany MG na pw

Skulił się pod wpływem przeszywającego bólu, który rozszedł się po jego ciele niemalże w tym samym momencie, w którym but mężczyzny spotkał się z jego kroczem. I chociaż wiedział, że może tego ruchu naprawdę żałować oraz przepłacić jeszcze większą dawką cierpienia to nie mógł zapanować nad irytacją, która była równie potężna co promieniujący ból. Nie próbował nawet wstać, przeczołganie się również mogło skończyć się tragicznie, dlatego bez większego zastanowienia postanowił oddać pięknym za nadobne. Prawdopodobnie niezbyt dobrze celował, jego zamiarem było odpłacenie się tym samym. Jego stopa powędrowała w stronę podbrzusza Goyle'a z nadzieją, że ten kawał psidwaksyna zaraz będzie wił się na podłożu i krztusił własną żółcią.

The member 'Gabriel Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 20

- Ej, śmieciu! - zawołał ze złością, widząc jak cios napastnika trafia celu i Gabriel zwija się z bólu. Oczywiście że nie miał szans ingerować. Nie zdążyłby - chociaż i tak się łudził, że jednak będzie mógł zrobić cokolwiek. Warknął głucho pod nosem, hamując gwałtownie. Wiedział, że lada moment skutki zaklęcia rzuconego prawdopodobnie przez Ulyssesa w końcu miną... a on nie mógł się bezpośrednio wystawiać na atak. Nawet jeśli najchętniej rzuciłby się znów do przodu, aby zaatakować pięściami nieznanego sobie jegomościa. Lub Burke'a. Nie po to wcześniej uciekał zaklęciem.
Nie bardzo wiedział, co mógłby jeszcze zrobić - w rozpaczliwej próbie spróbował rozejrzeć się dookoła, próbując dostrzec cokolwiek innego ponad trawę i drzewa. Coś, co ewentualnie mógłby wykorzystać później.

Spostrzegawczość II    

The member 'Lucan Abbott' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 43

Magia dalej nie działała, ale pocieszał go fakt, że przeciwnicy również wydawali się tym faktem zaskoczeni. Nie opracowali żadnego planu, błądzili. Edgar ruszył w kierunku mężczyzny, który tchórzliwie schował swoją twarz za kapturem, lecz jego uwagę odwrócił niepokojący dźwięk. Odwrócił się w jego kierunku, wychylając się za stare drzewo, przysłaniające widok. Coś wyraźnie było nie tak. Edgar cały czas czuł niepokój, nie wiedząc, co jeszcze może się wydarzyć.

|Idę jedną kratkę do góry po skosie w prawo, rozglądam się (spostrzegawczość I).