[bylobrzydkobedzieladnie]

Chętnie podrzucę do relacji Cressidę - podobny wiek, niestety różne szkoły, co niestety skreśla szansę na szkolną przyjaźń, ale nasze panie zawsze mogły poznać się już po skończeniu szkół, na salonach. Cressida również kocha sztukę i jest naiwnym, oderwanym od rzeczywistości i nieświadomym wielu rzeczy dziewczątkiem, więc może akurat uda nam się dogadać coś fajnego .

Siotrzyczko!

Wszystko wiemy, Odettko... :eyerolling ale lekki:

Cressido mogłyśmy spotkać się kiedyś na jakiejś wystawie albo na salonach właśnie i rozmowę o sztuce zacząć! Odetta jest równie oderwana od rzeczywistości, więc pewnie tym chętniej zanurzyła się w rozmowy na tematy artystyczne. Jeżeli Cressida dałaby się wyciągnąć na wizyty do oper czy na balet, to Odetta chętnie przyjęłaby towarzystwo.

Edwardzie, jesteś moim ulubionym bratem! Zawsze ufam twoim słowom, czując, że masz zawsze na względzie moje dobro i dobro naszej rodziny. Twoje projekty ukochałam i zawsze uwielbiam, kiedy przygotowujesz coś dla mnie. Jeżeli tylko kiedykolwiek znajdujesz dla mnie chwilę, to zawsze cieszę się z twojego towarzystwa.

Aquilo, wiemy wszystko <3

Mi pasuje! Cressie na pewno chętnie dawałaby się wyciągnąć do oper, na balet czy do galerii sztuki, bo choć unika bycia w centrum uwagi i na salonach trzyma się z boku, to lubi odwiedzać artystyczne miejsca (oczywiście te o odpowiedniej renomie) i na pewno bardzo chętnie przyjęłaby zaproszenie Odetty. Myślę, że dogadałyby się ze sobą, skoro obie są tak naiwne i oderwane od rzeczywistości, nieświadome tak wielu rzeczy. A poznać się po raz pierwszy mogły już parę lat temu, więc teraz można uznać, że już się znają i miały za sobą trochę spotkań w różnych miejscach. Cressie na pewno też ubiera się u Parkinsonów, więc chętnie skorzystałaby z rad o wiele lepiej obeznanej z modą koleżanki. I jeśli chcesz, to można coś zagrać

moja droga <3 znać się musimy - chociażby przez Aquilę - ale czy się lubimy? kocham modę, fatałaszki, perfumki i różne inne rzeczy, w Domu Mody Parkinson bywam często (odkąd skończyłam szkołę, a wcześniej w czasie wakacji), a więc relację powinnyśmy mieć! pytanie, czy pozytywną, czy też negatywną ;> jestem otwarta na wszelkie propozycje!

Cordelio oczywiście musimy się znać! Jeżeli bywasz często, to na pewno mnie kojarzysz, bo ja modę kocham i chętnie rozmawiam na jej temat. Odetta to człowiek nieszukający zwady i na pewno stara się podchodzić pozytywnie, więc przyjaźnić się próbowała. Jeżeli Cordelia nie byłaby miła, cóż, znosiłaby to z godnością i tylko Edkowi by narzekała, ale większych przykrości by nie robiła.

Odette, ten sam rocznik. Gdzieś zawsze byłaś obok, choć w szkole nie przyjaźniłyśmy się mocno, to nie byłyśmy wrogami. Jak to teraz wygląda gdy obydwie jesteśmy już dorosłe i każda poszła swoją drogą? Czy znajdziemy nić porozumienia?

Odetko, skoro jesteś siostrą Edwarda, to jesteś również moją kuzynką - sporo młodszą, więc ze szkoły zapewne nie mamy wiele wspomnień, ale na pewno słyszałaś historię swojej ciotki, która straciła nazwisko bo była starą panną i wydali ją za czarodzieja spoza szlachty Może to pora rozpocząć relację

Primrose – na pewno chciałabym znaleźć między nami jakąś nić porozumienia, bo w końcu Odetta nienawidzić kogoś raczej nie potrafi. Nie, żeby się starała, ale jest dobrą duszą, która stara się znaleźć przyjaciół i znajomych tam gdzie może (oczywiście w odpowiednim towarzystwie). Obydwie mówimy po francusku, możemy w wolnej chwili ćwiczyć konwersacje.

Elviro – w głębi duszy, tak po cichu, pewnie żałuję, że nie znam cię bardziej. Jednak jesteś uzdrowicielką, a do moich eliksirów na pewno chciałabym podszkolić się nieco z anatomii, także jakbyś chciała poduczyć swoja kochaną kuzynkę nieco więcej, to ja zawsze chętnie.

Odetko, z najwyższą przyjemnością, wystarczy jeden liścik

Odetto, jesteśmy rodziną, Twój brat jest mi drogim przyjacielem, a Ty jesteś uroczą, piękną i wyjątkową młodą damą. Nie wiem, na ile mieliśmy w życiu okazji ku bliższym kontaktom, dzieli nas spora różnica wieku, ale myślę, że zdajesz sobie sprawę z tego, że zawsze i wszędzie - możesz na mnie liczyć. Krew nie woda, mamy wspólne korzenie, czuj się zawsze proszonym gościem w naszym domu.

Mam pomysł na delikatny negatyw pomiędzy nami.
Odetta i Juno w wielu miejscach są do siebie bardzo podobne ale też są swoimi przeciwieństwami i to właśnie te przeciwieństwa mogły je do siebie przyciągnąć. Na początku nauki mimo niechęci między rodami zainteresowały się sobą nawzajem co stworzyło między nimi nić porozumienia. Juno próbowała wytłumaczyć Odettcie logiczne powiązania pomiędzy światami a Odetta chciała zarazić Juno miłością do wszystkiego co piękne. Przez pierwsze trzy lata mogły być nawet nierozłączne póki Juno nie postanowiła zostać samotniczką (w co pewnie chciała wciągnąć Odett) i nie zaczęła dostrzegać jak bardzo Odetta próbuje za wszelką cenę spełnić wszystkie wymagania jakie stawiało przed nią bycie arystokratką. Powoli oddalały się od siebie by w końcu Juno uznała Odette za oszustkę a Odetta mogła podświadomie uznać Juno za balast, który ciągnie ją w złą stronę. Obie nie są zbyt emocjonalne ale przy jakieś okazji mogło paść kilka niemiłych słów, które sprawiły, że niechętnie miały ze sobą kontakt już przez całą naukę w Hogwarcie. Juno pamięta wszystkie urazy i rzadko je wybacza. Co przyniesie dorosłe życie to już trochę inna sprawa. Obie wydaje się znów być trochę zagubione w tym wszystkim co się dzieje i może to spowodowałby, że odbudują dawną przyjaźń.

Lady Odetto, my wiemy już chyba wszystko