C. Carrow

07.08.21 19:14

C. Carrow 12c685a0c6306be6235fd216178d48f0

C. Carrow 935fed8d771252d15a3d577a1c024531

Wsiąkiewka CalypsoŻywotność

Wartość żywotności postaci: 220

żywotność	zabronione	kara	wartość
81-90%	brak	-5	178 - 198
71-80%	brak	-10	156 - 177
61-70%	brak	-15	134 - 155
51-60%	potężne ciosy w walce wręcz	-20	112 - 133
41-50%	silne ciosy w walce wręcz	-30	90 - 111
31-40%	kontratak, blokowanie ciosów w walce wręcz	-40	68 - 89
21-30%	uniki, legilimencja, zaklęcia z ST > 90	-50	46 - 67
≤ 20%	teleportacja (nawet po ustaniu zagrożenia), oklumencja, metamorfomagia, animagia, odskoki w walce wręcz	-60	≤ 45
10 PŻ	Postać odczuwa skrajne wycieńczenie i musi natychmiast otrzymać pomoc uzdrowiciela, inaczej wkrótce będzie nieprzytomna (3 tury).	-70	1 - 10
0	Utrata przytomności

Ekwipunek:

Osobiste zapiski:

Od października do grudnia
Listopad

10.11.1957 | Calypso & Mathieu | Tereny jeździeckie

Calypso przybywa na ziemię Rosierów przyjrzeć się ich hodowli aeatonów. Poznaje niesamowitego mężczyznę, który zawróci jej w głowie

15.11.1957 | Calypso & pozostali | Koncert charytatywny

Calypso wraz z członkami śmietanki towarzyskiej uczestniczy w koncercie charytatywnym. Jej uwaga jednak skupiona jest na niedawno poznanym Lordzie z rodu czerwonych róż.

Grudzień

08.12.1957 | Calypso & Mathieu | Terrarium

Calypso odwiedza lorda Rosier w jego pracy. Wielce zainteresowana smokami ma okazję zobaczyć nie tylko najprawdziwszy okaz, ale również zobaczyć jajka, które być może pewnego dnia się wyklują.

22.12.1957 | Calypso & Mathieu | Pasaż Laverne de Montmorency

Calypso spotyka się z Lordem Rosierem w trakcie świątecznych zakupów. Doradza mu, jaki prezent powinien zakupić dla swojej kuzynki. Przy okazji udziela mu informacji, że sama również lubi malować.

27.12.1957 | Calypso & Mathieu | Romantyczna ławka

Calypso po świętach spotyka się z Mathieu. Rozmawiają o planach na przyszłość, o jakie lękach nimi targają, ale także... umawiają się na spotkanie tylko we dwoje.

[bylobrzydkobedzieladnie]

17.03.22 19:15

Od stycznia do marca
Styczeń

31.12/01.01 | Szlachta | Sabat, Sala balowa

Post I, II, III, IV, V
Szelest sukni, stukot obcasów i zgiełk rozmów. To wszystko tak naturalne dla młodych dam, które przybyły tu dzisiejszej nocy w poszukiwaniu kawalera ze snów. I przystojni panowie, którzy przynajmniej jeszcze starali się nie mówić o polityce. To był wyjątkowy wieczór, ale prawda była taka, że niemal każdy pod maską szukał tej jednej, jedynej osoby, z którą chciał spędzić ten czas. A w przypadku dziewcząt może i otrzymać owoc jemioły?

01.01 | Calypso & Craig | Sabat, Wschodnie Skrzydło

Post I, II, III, IV, V
Już prawie była przy stoliku, gdy zapatrzona w ciemną linię horyzontu, zdarzyła się niespodziewanie z przechodzącym obok mężczyzną.
- Och, doprawdy… Ja wiem, że moja suknia zapiera dech w piersiach, ale nie należy w rewanżu, chcieć wypchnąć powietrze z moich płuc.. - Powiedziała zadziornie, acz niezbyt głośno, zatrzymując się przy zamaskowanym mężczyźnie.

03.01 | Calypso & Mathieu | Różane ogrody Sandal Castle

Długo wyczekiwała na ten wieczór. Nie wiedziała, czy jest bardziej zdenerwowana, czy szczęśliwa, że przyjdzie jej w takiej, a nie innej okoliczności spotkać się z lordem Rosierem. Sabat to jedno, ale takie coś sam na sam. Wieczorami, gdy jej myśli uciekały ku niemu zupełnie bezwiednie, dochodziła do przedziwnego wniosku, że musiał rzucić na nią jakiś urok.

10.01 | Calypso & Evandra | Sala centralna

Nie kłamała, gdy pisała Evandrze, że to los sprawił, że na Sabacie niedane im było się spotkać. Inna sprawa, że do tej pory obie zdawały się pomagać losowi, by do tych spotkań dochodziło możliwie najrzadziej. Nie specjalnie ciągnęło ich do tego, żeby przebywać w jednym towarzystwie, czy pomieszczeniu. Lata szkoły obie miały już dawno za sobą, ale najwyraźniej im obu było na rękę to, że ich drogi przecinały się rzadko.

14.01 | Calypso & Odetta | Kacik kawiarniany

- Moja służka Liliana nie będzie nam przeszkadzać, ma jednak ze sobą przyrządy, które uznałam za potrzebne, chociaż niektóre z nich możesz uznać za zaskakujące. - Powiedziała i skinęła na swoją służącą, która postawiła rzeczy przy ich stoliku i dyskretnie oddaliła się na boczną ławkę, gdzie musiały czekać inne dziewczęta będące na służbie u młodych lady.

Luty

08.02 | Calypso & Mathieu | St. James's Park

Spojrzała na niego tak hardo, jak może spoglądać wściekle młoda dama ze złamanym sercem. - Jeśli to nie jest prawda, jeśli nie jesteś taki, to znaczy, że mnie okłamywałeś od samego początku. I nie mów, że zmieniliśmy zasady gry, bo ja w nic nie grałam… - Dodała, prostując się dumnie. Nie spodziewała się takiego ciosu. Nie od kogoś po raz pierwszy tak ważnego w swoim życiu. - Zakpiłeś sobie ze mnie w bardzo okrutny sposób Lordzie Rosier. - Nie był już Mathieu.

12.02 | Calypso & Xavier | Główny Salon

Calypso nie mogła uwierzyć, że w momencie, gdy życie osobiste nieco jej się zawaliło, to jej malarskie zdolności zaczynały zyskiwać na uznaniu. Zupełnie, jakby wszechświat chciał jej pokazać, że nie znosi pustki. A może po prostu chciała uparcie znaleźć jakieś rozwiązanie i wytłumaczenie dla tego, że nie dać się zupełnie załamać?

12.02, bezpośrednio po grze z Xavierem | Calypso & Craig | Biblioteka

Czuła rosnącą ekscytację — co prawda nie spodziewała się nikogo spotkać, czy wymknąć się gdzieś ukradkiem, ale chodziło o sam fakt położenia dłoni na starych tomach ksiąg rodzinnych. To właśnie dostęp do takich źródeł najczęściej zawierał najcenniejszą wiedzę — Calypso była wręcz głodna takiej nauki, więc początkowo nie zwróciła uwagi na to, że ktoś oprócz niej znajduje się w pomieszczeniu.

20.02 | Calypso & Rodachan | Locke Park

Owszem, każdemu zdarzały się błędy młodości, ale zaradna Calypso, biała róża i duma ojca, nie pozwalała sobie na takie zachowania. Może nie była wyrachowana, ale z pewnością wiedziała, że niektóre rzeczy są brane pod uwagę. I chyba nawet chciała wypaść jakoś dobrze, dumnie… do momentu, gdy w oddali nie zamajaczyła jej przyjacielska sylwetka rosłego mężczyzny.

[bylobrzydkobedzieladnie]

19.04.22 20:13

RozgrywkaKwiecień - Czerwiec 1958

1 kwietnia | Szlachta | Pomnik Cronusa Wyzwoliciela

I
Nakazała przygotować powóz i zupełnie nieświadoma tego, że jej własny powóz zaprzężony w aetonany przybędzie na miejsce niedługo po 20.
Dłoń w delikatnej rękawiczce na moment spotkała się z pomocną wyciągniętą w jej stronę, gdy opuszczała powóz. Obdarzyła mężczyznę, krótkim, acz nawet szczerym uśmiechem, a jej służka wysiadająca tuż za nią, podała mężczyźnie napiwek. Sama Lilianna nie zmierzała do części dla zaproszonych, ale do ostatnich chwil niosła nad głową swojej pani parasol chroniący jej włosy przed ewentualnymi kroplami deszczu.

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia