Nuntius

03.03.24 0:30

Nuntius

Nuntius jest sową skrajnie uprzejmą, wszak za jego wychowanie odpowiedzialni byli najlepsi z najlepszych. Listy i małe przesyłki dostarcza w stanie nienaruszonym, nie gryzie ani nie wykazuje zachowań agresywnych niesprowokowany. Potrafi bronić listów przed dostaniem się w niepowołane ręce.

Nuntius:

03.03.24 1:37

3 sierpnia Igor Karkaroff

Szanowna lady Crouch, z nieskrywaną przyjemnością odnajduję nakreślony przez Panią list i w równej nadziei pragnąłbym również wierzyć, że niniejszą odpowiedź napotka Pani w zdrowiu i ogólnym zadowoleniu z zacnych uroczystości Brón Trogain. Tym niemniej gotów jestem przyznać, iż zastała z ust Bartemiusa propozycja wyjazdu była zaledwie leciwym napomknięciem, wykwitłym w toku banalnej rozmowy o jeszcze banalniejszych sprawach codzienności. Nie zmienia to jednak faktu, że skoro w Pani oczach uznał mnie za rzeczywistego współtowarzysza tejże podróży, bez choćby śladu wątpliwości, a przy tym z jawnym ukontentowaniem, skorzystam więc ze sprzyjającej okoliczności i poznam wreszcie enigmatyczne oblicze młodszej siostry, o której tak często zwykł opowiadać. Jednocześnie skorzystam także z nadanego mi przez Panią przywileju i zaproponuję, abyśmy spotkali się już nazajutrz na rozległych terenach polany, w godzinach wieczornych, choć jeszcze przed zapadnięciem zmierzchu. Liczę, że rzeczony termin okaże się odpowiednim i będzie sprzyjał Pani oczekiwaniom, gdyby jednak miało być inaczej, uprzejmie prosiłbym natenczas o wiadomość zwrotną w tej sprawie.

Z wyrazami szacunku

Igor Karkaroff

04.03.24 22:24

wrzesień 1958Efrem Yaxley

Szanowna lady Crouchna wstępie, dziękuję serdecznie za list, jaki dostałem od Pani. Mam nadzieję, że cieszy się Pani jak najlepszym zdrowiem i spokojem, gdy przyszło nam żyć w cieniu tak straszliwej katastrofy. Chciałem wyrazić uznanie za Pani upór i determinację w trudnych czasach, które obecnie nas otaczają.

Wszak wstydem jest przyznać, że minęło wiele lat od naszego ostatniego spotkania. Jednak pośród czeluści mojego umysłu, pamiętam z kim mam przyjemność nawiązać pobieżny kontakt. Wieści roznoszą się szybko niczym jesienne liście pośród tutejszych wiatrów. Zadziwia mnie i jednocześnie budzi podziw Pani dociekliwość, chęć poznania tak złożonych tematów z nieoczywistego działu. Mimo spędzonych lat na obczyźnie, służbie Anglii na arenie międzynarodowej, jeszcze wiele nauki przede mną. Tak samo ingerencji w narastające problemy, które trzymają się nas od wielu lat. Chętnie jednak podejmę się działań, by przekazać Pani moje spostrzeżenia i nabyte umiejętności. Tym bardziej poddać się dyskusji i ciekawym jakże rozmową.

Takie rozmowy mają najlepszy wydźwięk poza chaosem Londynu, choć nie chcę spowodować Pani większych problemów. Wychodzę z propozycją spotkania pośród rodowej posiadłości Yaxley's Hall, pośród ciszy Fenland. Będę wyczekiwać na Panią drugiego października, skłaniam się rozmową w samo południe. Wtedy przecież najlepiej człowiekowi się myśli.

Z wyrazami szacunku,Lord Efrem Yaxley

13.03.24 11:04

Przeczytaj 1958

Droga Hypatio, Żaden list od Ciebie nie jest niespodziewany, wręcz są radością dla mnie i dodają mi otuchy. Od razu zapewniam, że nic nam nie grozi. Wszyscy są bezpieczni. Matka moja udała się w rodzinne strony, aby wesprzeć swojego brata, a naszego wuja w działaniach. Nie chciała wiele mówić, ale znam ją na tyle, iż wiem, że otrzymała jakieś wieści, które mocną nią wstrząsnęły. Wyczekuję listu ze zniecierpliwieniem.

Pati, każda pomoc jest mile widzana i cieszę się, że wykazujesz takie zaangażowanie. Sądzę, że warto zwrócić swoje oczy i serce ku punktom pomocowym jakimi kieruje Minstertwo Magii. Przekonana jestem, że takowe znajdują się również na ziemiach rodu Crouch. Brakuje im rąk do pracy, brakuje wolontariuszy, de facto - brakuje wszystkiego. Każdy przejaw chęci wsparcia przyjmują z wielką wdzięcznością. Posiadasz liczne talenty, które na pewno będą przydatne w takich miejscach.

Z przyjemnością się z Tobą zobaczę kochana kuzynko. Ogrody Durham nie uległy wielkim szkodom, więc możemy w nich spędzić przyjemnie popołudnie.

Twoja,

Primrose

28.03.24 22:52

30 sierpnia Igor Karkaroff

Szanowna lady Crouch, z nadzwyczajną ulgą przyjąłem wieści od Bartemiusa o bezpieczeństwie Pani rodziny już przed dwoma tygodniami, niezmiennie więc raduje mnie świadomość, iż w zastałych, niezwykle trudnych i niesprzyjających, okolicznościach, przez Pani pamięć przemknęła też myśl o nadchodzącym wyjeździe oraz moim udziale w tym przedsięwzięciu. Powzięte plany, jak mniemam, pozostają w dawnych, stabilnych ryzach, osobiście wszakże nie doznałem znaczących strat — poza, być może, paroma materialnymi — które mogłyby oddalić w czasie perspektywę zagranicznej wycieczki. Nawet jeśli taka niefortunność miałaby dotknąć naszych zamierzeń, nie widzę przeciwskazań do tego, by w międzyczasie nadal konsekwentnie pielęgnować siłę wiążącej nas zażyłości. Tym bardziej w obliczu ilości współdzielonego w niedalekiej przyszłości czasu śmiem twierdzić, że podobne inicjatywy stworzą stabilny grunt pod wymagającą wzajemnego zaufania podróż.
Rzeczona fotografia, o ile mnie pamięć nie myli, znajduje swe korzenie w jednym z pierwszych wspólnych przyjęć, podczas których towarzyszem był mi Pani brat. Zacieśnialiśmy wówczas więzi w niespecjalnie dystyngowanej formule, niemniej jednak z czasem, wbrew przekonaniom niektórych, przejąłem w nawyk tutejsze tradycje, naturalnie oswajając się z obowiązującą na tych ziemiach obyczajowością. Swoją, nadal nikłą, znajomością kindersztuby bezsprzecznie zwykłem balansować na granicy niezdrowego faux pas, tym samym więc pragnę wierzyć, iż wszelkie zachwianie konwenansu oceni Pani łagodnym, nienazbyt krytycznym okiem. Zachód, rzekomo, słynie z większej jeszcze swobody myśli i gestów, nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by osobiście opowiedziała mi Pani o ichniejszych zwyczajach, celem — rzecz jasna — rzetelnego przygotowania do dyplomatycznej ekspozytury, której integralną częścią staniemy się przecież obydwoje. Zarazem żywię głęboką nadzieję, że duch katastrofy nie wstąpił w Pani przyzwyczajenia już na stałe i okaże Pani chęć spotkania się w ramach wieczornej kolacji, choćby i jedenastego dnia września w szkockiej, podwodnej restauracji "Tryton". Podobno tamtejsze widoki rekompensują trud konieczności teleportacji.
Z niecierpliwością oczekuję na odpowiedź zwrotną (i, rzecz jasna, samo tête-à-tête), pozostając dobrej myśli w sprawie znalezienia dogodnego terminu, a przy tym życzę zdrowia i wytrwałości w zmaganiu się z niedogodnościami codzienności.

Z wyrazami szacunku

Igor Karkaroff

04.04.24 23:02

Melisande Travers przeczytaj

lady Hypatio, zaskoczenie - i owszem, ale niedowierzenie już niekoniecznie. Twój list, moja droga, w moich oczach jest oznaką rozsądku, którego czasem trudno doszukiwać się w pannach o podobnym do Twojego wieku. Wiele straciłam, ale raduję się gdy widzę, że pojęliście ogrom straty, której doświadczyliśmy. Jestem w stanie wznieść się ponad to co nas podzieliło kiedy na naszych oczach rozegrała się tragedia o której kolejne pokolenia będą uczyć się podczas swoich lekcji Historii Magii.

Słowa i zamiary są niczym, póki nie przeistoczą się we właściwie działanie do którego oba wszak powinny prowadzić. Zaproszenie możesz uznać za przyjęte. Nie zwykłam marnować ostatniego czasu - rzeczy do zrobienia, pozostało nadal wiele. Słyszałam że w Surrey stacjonuje pewien alchemik który znany jest ze swojego talentu ale i ekscentryczności. Chciałabym, żebyś dowiedziała się gdzie stacjonuje - zastanawiając się nad odpowiedzią na Twój list Hypatio, pomyślałam, byśmy wspólnie go odwiedziły jeśli przez natłok spraw w ostatnim czasie nikt nie dotarł na jego próg by upewnić się po której stronie spoczywa jego lojalność - i w zależności od jego odpowiedzi zasugerować kolejne działania Twojemu bratu. Poznać na nowo winnyśmy zdążyć w czasie drogi.

Jeśli wspomniane przeze mnie wyżej działania zostały już zrealizowane zadowolę się herbatą, albo przejażdżką - jeśli masz inną propozycję nie krępuj się.

Niechaj wiatry wieją dla was pomyślnie,
lady Melisande Travers

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia