Sunshine

02.10.20 0:44

First topic message reminder :

Sunshine

Sunshine pojawiła się przy Aquili z samego rana, na 2 tygodnie przed jej wyjazdem do Hogwartu, w wieku 11 lat. Dziewczyna po obudzeniu się znalazła na swoim biurku dużą klatkę z upierzonym stworzeniem w środku, które wlepiało w nią wielkie ślepia. Jest dość mała i niepozorna, ale bardzo odważna. Lubi głaskanie pod dziobem.

kod:

[bylobrzydkobedzieladnie]

15.08.21 10:43

Przeczytaj 18.01.1958

Lady Black, Wczorajszego dnia na pokład statku "Brzask" zawitała kobieta, podająca się za panią. Jeżeli to była lady zwracam spinkę zostawioną w mojej kajucie, jeżeli zaś nie to już wiesz, że jest ktoś kto się za ciebie podaje, droga pani.
Prosiłbym o odesłanie również koca, który został zabrany, noce bywają dość zimne na statku.

Z marynarskim pozdrowieniem, Kenneth Fernsby
Pierwszy na statku "Brzask"

|Do listu dołączona jest spinka

16.08.21 20:18

Przeczytaj 18.01.1958

Lady Black, Dziękuję za koce oraz wino. Liczę, że więcej nie będzie miała pani tak nieprzyjemnych przygód.
Jeżeli może pani napisać parę słów do lorda Travers będę wdzięczny, zdaje się, że mi uwierzyli, ale pani potwierdzenie wydarzeń może okazać się pomocne.

Z marynarskim pozdrowieniem, Kenneth Fernsby
Pierwszy na statku "Brzask"

26.08.21 17:19

Przeczytaj C. Burke

Słodka Aquilo Wybacz, że słowa te kreślę na pergaminie, zamiast wyrzec Ci je prosto w oczy. Winien jestem Ci wyjaśnienie, które nie może czekać zwłoki. Zanim jednak przejdę do sedna, pokornie błagam Cię o wybaczenie. Wiem, jak wiele wycierpiałaś, jaką siłą musiałaś się wykazać, aby nie upaść, za to z dumnie unisioną brodą dalej przeć do przodu. Stąd też moja prośba o Twoją wyrozumiałość - wierz mi, że nigdy nie chciałem przysporzyć Ci dodatkowego bólu.
Pamiętasz, moja lady, dzień pogrzebu świętej pamięci Alpharda? Pamiętasz, co dokładnie Ci wtedy obiecałem? Moim jedynym pragnieniem było służyć Ci swoim ramieniem - wesprzeć Cię w razie potknięcia, nie pozwolić upaść w chwili słabości. Ty także tego chciałaś. Dziś wiem jednak, że nie byłbym w stanie wypełnić złożonej Ci wtedy obietnicy. Nie podołałbym. Nie, gdy sam tkwię w miejscu o krok od przepaści, w miejscu ciemnym i pozbawionym nadziei.
Z całego serca gorąco życzę Ci, byś odnalazła kogoś, komu powiedzie się tam, gdzie ja zawiodłem. Trwaj, piękna, silna, czarująca. W tych ciężkich, mrocznych czasa będę z nostalgią wspominać każdy Twój uśmiech i każdy rumieniec, licząc, że i Ty czasem wspomnisz moją skromną osobę.

Szczerze oddany

C. Burke

10.09.21 17:23

Przeczytaj Abraxas Malfoy

Droga Aquilo, Żywię szczerą nadzieję, że Vaesen zastaje Cię w zdrowiu i pomyślności. Niestety wiadomość, którą ślę, nie przynosi dobrych wieści, bowiem jestem zmuszony zwrócić się do Ciebie po prośbie. Moja umiłowana siostra Cordelia, z którą jak śmiem twierdzić - od dawna się przyjaźnisz, oponowała przed udziałem w nadchodzących komisjach magowojskowych, niezupełnie świadoma wagi jej roli w przedsięwzięciu. Przeprowadziłem z nią dialog, którego wynikiem była zmiana deklaracji, jednakże wciąż gryzą mnie obawy, że nie dopełni swoich obowiązków sumiennie. Ufam, że oboje rozumiemy potencjalne konsekwencje jej nieodpowiedniego zachowania, toteż proszę, abyś miała na nią baczenie, gdy nadejdzie ten dzień.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Abraxas Malfoy

26.09.21 12:24

Przeczytaj Odetta Parkinson

Droga Aquilo, dziękuję Ci za list otrzymany przed nowym rokiem - cieszy mnie twoja pamięć o mnie i mam nadzieję, iż nie masz mi za złe odpowiedź dopiero teraz: w związku z Sabatem miałam wiele zobowiązań wobec rodzinnego interesu i większość moich sił przerzuciłam na zaopiekowanie się powstającymi kreacjami. Teraz jednak nadrabiam korespondencję, mając również nadzieję, że wchodzisz w nowy rok z siłą i energią do działania jakie przejawiałaś już od zawsze, a tym bardziej ciesząc się, że jesteś cała i zdrowa.

Piszę do Ciebie nieco bardziej interesowanie, ale jesteś też moją przyjaciółką i ufam twojemu osądowi o wiele bardziej, niż ufam swojemu własnemu. Doszły mnie słuchy, że obecnie zima zbiera dość ciężkie żniwo na naszych ziemiach, co owocuje również odbijaniem się na zdrowiu poddanych hrabstw rodu Parkinson. Pomyślałam, że ułatwić wiele lojalnym dla mojego rodu czarodziejom mogłoby założenie kliniki, która mogłaby pomóc w nagłych wypadkach, którymi nie warto by było jednak obciążać szpitala londyńskiego, a z drugiej strony mogłaby wydawać najprostsze eliksiry pomagające w zdrowiu. Zanim jednak przedstawię ten pomysł nestorowi, chciałabym zasięgnąć twojej opinii, czy w ogóle ma on sens.

W razie czego pisz niezwłocznie, jestem do twojej dyspozycji.

Ze szczerymi pozdrowieniami i życzeniami tego, co najlepsze Odetta

28.10.21 17:49

Przeczytaj

Najdroższa Aquilo,

tuszę, że Helios odnajdzie Cię w dobrym zdrowiu i jeszcze lepszym nastroju, byś skłonna była rozważyć mą propozycję i pochylić się nad moją prośbą. Dokonałem ostatnio odkrycia pewnego przedmiotu, który na dniach zostanie przebadany dogłębnie u Borgina & Burkesa. Niestety niewiele mogę Ci teraz wyjawić, nie tylko ze względu na nieznajomość żadnych szczegółów, lecz i przez tajemnicę, jaką całość przedsięwzięcia musi na razie zostać spowita, chciałbym Cię jednak zapytać, czy byłabyś skłonna wspomóc nas w próbie odkrycia prawdy swoją nieocenioną wiedzą? Dotychczasowe poszukiwania przyniosły powiązania z kulturą celtycką oraz nordycką, nie wykluczam jednak pojawienia się innych wątków w trakcie dokonywania ekspertyzy. Wierzę, że i dla Ciebie będzie to miłe oderwanie od codzienności.

Nie daj się prosić,

Maghnus

09.11.21 22:21

Przeczytaj Styczeń 1958

Droga Aquilo! Czy wszystko u Ciebie w porządku? Ostatnio byliśmy zamroczeni alkoholem oraz oparami opium, padło wiele słów.

Chciałam się z Tobą podzielić bardzo ważną wiadomością.
Mój brat Edgar, zaproponował mi przystąpienie do Rycerzy Walpurgii jako ich oficjalny sojusznik. Zgodziłam się i przyjęłam tę propozycję. Cała moja rodzina wspiera oficjalnie działania Czarnego Pana, więc było dla mnie oczywiste, że przyjdzie pewnego dnia również czas na mnie.
Jestem pewna w podjętej mojej decyzji, ale wiem, że nie było to łatwe dla Edgara. Sądzę, że na taką a nie inną decyzję miał wpływ mąż Evandry. Kiedy pomyślę o ostatniej rozmowie jaką z nim miałam, zdaje mi się, że zwrócił się do mojego brata, aby ze mną pomówił.

Nie mogę pozwolić sobie teraz na porażkę, na potknięcie. Muszę rozwijać siebie i swoje umiejętności. Nie mogę zawieść. Czuję jednocześnie dumę, ale również strach, że popełnię błąd, który nie zostanie mi wybaczony.

Twoja przyjaciółka,

Primrose

16.12.21 22:39

Przeczytaj C.S.

Szanowna lady Black, Dziękuję za tak ciepły list - jedynie dobre wychowanie każe mi zachować prezenty, albowiem, zaręczam milady, nie oczekuję ani odpłaty ani wdzięczności. Przyjaźń, którą darzę ród Black i troska, którą darzę milady, są całkowicie bezinteresowne i jestem zaszczycony mogąc być okazjonalną pomocą. Choć plecy nadal doskwierają mi po tamtym starciu z półolbrzymem, noszę dawne rany z dumą, wiedząc, że przyłożyłem cegiełkę do zdławienia rebelii w stolicy i zadbania o bezpieczeństwo mieszkańców Grimmauld Place 12.

Raduję się, słysząc, że będzie kontynuować milady swoje badania w Paryżu. Jestem pewien, że zaowocują wspaniałą publikacją, którą wesprę całym mym sercem i doświadczeniem. Z przyjemnością odwiedzę Francję na wiosnę, jeśli pozwolą mi na to zawodowe obowiązki. Myślę, że do tego czasu to milady zostanie moją przewodniczką po stolicy kraju, z którego wywodzą się przodkowie starożytnego rodu Black.

Z wyrazami szacunku i życzeniami pomyślności,
Cornelius Sallow

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia