Ivan

30.10.20 12:08

First topic message reminder :

Ivan

Sowa płomykówka, o ciemnym, dość ciekawym i nietypowym upierzeniu. Lojalna, zdyscyplinowana, choć często domagająca się pieszczot i drapania za główką. Okropnie nieufna wobec obcych. Potrafi dotkliwie podziobać.
Sowa nosi imię po dziadku Tatiany, nazywając pocztowego ptaka tym mianem w latach dziecięcych, młoda Rosjanka uważała ów pomysł za niebywale zabawny i rozczulający, co spotkało się z wyraźną dezaprobatą ojca. Finalnie sowa zachowała jednak swoje miano.

[bylobrzydkobedzieladnie]

19.01.23 21:57

Przeczytaj czerwiec 1958

Panno Dolohov, Niezwykle uradował mnie list, który od panny otrzymałam.
Dziękuję za pamięć i niezmiennie zapraszam do Norfolku - pogoda bywa kapryśna, ale nic nie jest piękniejsze niż burza nad morskim horyzontem.
Rozmowy, jakie przeprowadziłyśmy, wspominam równie pozytywnie.
Do tego czasu zdążyłam zgłębić się w niektóre aspekty. Pamiętam również o panny obietnicy i z czekam z niecierpliwością na pokaz!
Mam w związku z tym nadzieję, że znajdzie panna dla mnie chwilę czasu, aby wpaść do Cobernic i ochłodzić się od lipcowych upałów.
Z tego co wiem, moja rodowa siedziba nie została jeszcze przez pannę odwiedzona - wielka strata! Widok jest wprost niesamowity, szczególnie skropiony odrobiną czerwonego wina.

Najszczersze pozdrowienia,

Lady I.

20.01.23 21:51

Odbierz list DATA LISTU

Tatiano, oczekiwałem na wieści od Ciebie. Bardzo się cieszę, że wszystko już z Tobą w porządku - wbrew pozorom sen, to najlepsze lekarstwo na ciężkie rany. Robiłem co w mojej mocy, abyś wyszła całe z tego starcia, jednak przeciwników było po prostu zbyt dużo.

Kapitan nie żyje. Nie wiedział lub nie chciał powiedzieć nic więcej - milczał tak samo, jak wtedy gdy przygniotłem jego gardło butem. Nieprzydatny gnój. Najważniejsze, że mają nauczkę i być może zaprzestaną podobnych sztuczek.

Jak wielki jest ten dług? Będę miał w czym wybierać?

Drew Macnair

22.01.23 0:35

Przeczytaj czerwiec 1958

Panno Dolohov, Porównanie spostrzeżeń zawsze wychodzi na dobre, w szczególności, gdy zestawiamy tak subiektywny grunt, jak kultura. Chętnie porozmawiałabym również o odbiorze Wielkiej Brytanii - zwykliśmy się szczycić osiągnięciami naszych przodków i uwarunkowaniami sztuki, ale czy rzeczywiście zapiera to aż tak dech w piersiach? Liczę, na rozwinięcie tego wątku - wszakże poznała panna naszą socjetę lepiej, niż większość znanych mi obcokrajowców.

Drugi termin lipca jak najbardziej spełnia moje oczekiwania.

W mojej rodzinie nauka języków jest dość powszechna, choć jest to dość indywidualna kwestia. Wychowania pcha nas w kierunku niektórych kultur i języków, stąd większość moich szanownych kuzynek i ciotek mawia w języku francuskim. Niektórzy, jednak, obierają własny tor, jak zdążyła już panna zauważyć.

С yважением,

Lady I.

Pytania

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia