Przychodzę! Ot, z takimi dwiema propozycjami!
a) Jackie - na pewno zauważyła ciekawą sprawę, jaką prowadzili Skamander i Fox, a że maniactwo po ojcu odziedziczyła w pełni i przegląda akta właśnie takich co ciekawszych spraw, to wie, co przeskrobałeś na Nokturnie - w związku z tym wiecznie cię obserwuje na spotkaniach zakonu i w duszy nie zaprzestaje buntów przeciwko twojemu udziałowi w nim; na pewno kiedyś cię złapie i wytknie ci, że nie powinno cię tu być, bo pierwiastka zła wyplenić się nie da trochę na odległość, no

b) Eir - po pierwsze: znacie się z Durmstrangu. Rozwijając myśl: Eir nie szło na eliksirach najgorzej, ale zazdrościła Asowi tej naturalnej umiejętności obcowania z ingrediencjami, zajmowania się nimi, nadawania im odpowiedniego kształtu i formy, łatwości w warzeniu nawet bardziej skomplikowanych mikstur. Sama się z taką umiejętnością nie urodziła, musiała się jej nauczyć i pełną swobodę osiągnęła dopiero po kilkunastu latach. Nie była to zazdrość, która zaślepiała. Raczej lubiła podpatrywać, co robisz, a że raczej nie byłeś wścibski jak reszta dzieciaków, to sądziła, że może sobie na to pozwolić. Może się zakolegowali? Konkurencja przerodziła się w cichą współpracę? Potem ich drogi się rozeszły, ale kiedy As pojawił się na Nokturnie, ona już od przynajmniej półtora roku na nim działała. Mogła szepnąć co niektórym słówko o Asie, pomagać mu w odnajdywaniu zleceń. Ona tak pieniędzy nie potrzebowała, a jemu przecież się przydawały. Tylko potem bardzo się rozczarowała, kiedy plotki do niej dotarły o całym zdarzeniu

Nie lubię cię, nie ufam ci, nie podobasz mi się, mam cię na oku Nie wierzę w magiczną przemianę ani cudowne nawrócenie, jestem przekonany, że coś kombinujesz.

Perełka!

Jesteś TRUCICIELEM? W przeciwieństwie do Brendana lubię Cię i traktuję jako kopalnię wiedzy. Często Cię zaczepiam, żeby móc podyskutować na jakiś trucicielski temat. Uwielbiam to! Bren też się w końcu do Ciebie przekona.

A ja Cię nie lubię. Za bardzo panoszyłeś się na Nokturnie, a potem pewnego dnia po prostu postanowiłeś z tym skończyć? Z Nokturnem tak szybko się nie kończy, pamiętaj o tym.

A ja to bym uwielbiał posłuchać twoje historie o Skandynawii - szczególnie o paleniu czarownic, bo obiło mi się o uszy, że gdzieś na Islandii to wyglądało trochę inaczej. I o wikingach i o Haraldzie Pięknowłosym też. Przecież tak uwielbiam opowieści! W zamian zawsze mam dla Ciebie dużo lodu, bo tu jakoś cieplej niż u Ciebie na dalekiej północy.
Edit. A przez to trucie to też się trzymam tak trochę na dystans chociaż nie podaje przyczyny bo staram się być miły - z jakiegoś powodu trafiłeś do zakonu. Kiedyś Cię pewnie o to zapytam.

Pewnie słyszałam od innych coś wyrabiał na Nokturnie i dotąd jestem święcie oburzona, bo jak to tak można, truć ludzi. Na pewno dalej jestem pełna podejrzeń, nie ufam Ci i nie rozumiem dlaczego obdarzono Cię zaufaniem i przyjęto do Zakonu, skoro krzywdziłeś innych ludzi.
Trzymam się mocno na dystans.

uderzmy w trudną przyjaźń, ziom, ben miał też na pieńku z prawem, ba, wyleciał z zakonu i dostał drugą szansę, więc mogę być dowodem na to, że się da wrócić na ścieżkę dobra pomimo potknięć jeśli się zgodzisz, mogę stać się twoim mentorem oraz bronić cię przed krzywymi spojrzeniami innych! no i bractwo bród powinno trzymać się razem, tak samo jak lisia rodzina!!

Jackie, nie dziwię się, że zainteresowałaś się moją sprawą, skoroś taka ciekawska. Pewnie ja sam staram się trzymać od Ciebie na dystans, ponieważ aurorzy są dla mnie ludźmi, co do których muszę naprawdę się przekonać, że nie próbują mnie w jakiś sposób podejść. A nie mam jak tego zrobić, jeżeli nie dają mi choćby cienia szansy na to, że da się z nimi normalnie przebywać - czyli od czasu do czasu zapomnieć o dzielących nas różnicach, a zobaczyć drugiego człowieka. Nie sądzę, że widzisz we mnie człowieka, sądzę, że widzisz we mnie tylko moje błędy. Kiedy Cię widzę jest mi może trochę smutno, ale intuicja podpowiada mi, że nie warto przejmować się kimś, kto nie przejmuje się mną Także: trzymam dystans, staram się Ciebie unikać.

Eir, pewnie podskórnie przeczuwałem, że trochę mi zazdrościsz, jednak bardzo chciałem odkryć kogoś, kto nie będzie wpisywał się w zawistny stereotyp konkurencji. Dlatego myślę, że dopuszczałem Cię do siebie trochę bliżej, może byliśmy w parze na zajęciach z eliksirów i najpierw choć byłem małomówny, ale z biegiem czasu mogło stać się tak, że rzeczywiście nasza znajomość przerodziła się we współpracę. Podoba mi się myśl, że pomogłaś mi zaczepić się na Nokturnie. Biorę całość!

Brendan, chyba nie jesteś moim ulubionym aurorem. Pewnie jak Cię widzę to odbywa się między nami cicha walka na spojrzenia i jeden obserwuje drugiego. Wszystko co napisałeś z wzajemnością.

Lunarka!

Archibald - chyba mam mały zawał za każdym razem, kiedy otwierasz usta. Bardzo krępują mnie ludzie mówiący niezwykle sporo, a Ty w moim spojrzeniu do takich należysz. Jednak próbuję być uprzejmy, bo wychowano mnie dość dobrze i rozumiem też, że w Waszych stronach dość istotne są te wszystkie tytularne ceregiele, także staram wziąć się w garść i odpowiadać na Twoje pytania: zwięźle, ale konkretnie. Myślę, że z czasem, jak pierwsze traumatyczne odczucia względem Twojego bardzo wyraźnego entuzjazmu i mnogości wypowiadanych słów miną naprawdę zacznę Cię lubić - mimo że jesteś Anglikiem i też zapewne nie do końca umiesz powiedzieć moje imię, ale takie już jest to życie: nikt nie jest idealny.

Edgar, chyba śnisz mi się w koszmarach jak mnie dopadasz w jakiejś Nokturnowej alejce. Tyle w temacie, mam Burkowstręt :x

Florean, chyba nie znam się na dokładnych faktach historycznych, ale jeśli interesuje Cię również folklor skandynawski, tamtejsze klechdy i powiastki oraz wikińskie sagi (w których jednak ziarnko prawdy jest zasiane!) jako część historii regionalnej to myślę, że masz czego słuchać, bo wysłuchiwałem ich całe dzieciństwo. Jest mi pewnie trochę przykro, że tak miły człowiek się mnie boi - i chociaż nie mówisz dlaczego, to i tak pewnie się domyślam, przeszedłem przez ten schemat już wiele razy - więc próbuję Ci się pokazać z jak najlepszej strony, kiedy odwiedzam Twoją lodziarnię by podłapać trochę chłodu i skandynawskiego klimatu.

Poppy, Tobie chyba nie dam rady, tak jak Florkowi, pokazywać się z jak najlepszej strony. Znaczy się - Twoje oburzenie i jawna niechęć po prostu mnie odstraszają, więc zachowawczo staram nie wychylać się za bardzo i nie wchodzić Ci w drogę.

Ben - tak. Potrzebuję kogoś takiego, zarówno w życiu jak i w Zakonie, kogoś, kto też to przeszedł i kto mnie zrozumie i kto po prostu to czuje. Chyba zbyt wiele nas łączy, żeby między nami nie zrodziła się przyjaźń. I chyba trochę przypominasz mi kogoś, kogo znałem, lubiłem i bardzo ceniłem w przeszłości. Bądź tą osobą, która kiedy zacznę przestawać w siebie wierzyć przywali mi z liścia i każe się ogarnąć

Hm, czy ja widzę Foxa i Skamandera u góry. Widzę też Jacka. W takim razie musimy się znać. Tylko jeszcze nie wiem jak, możemy się lubić, albo wręcz przeciwnie mogę nie mieć o Tobie zbyt dobrego zdania, toleruję cię ze względu na wspólną sprawę.
Co myślisz, co byś chciał, jak to widzisz?

Mówię trochę po norwesku, jestem wilkołakiem i też mam pod górkę w życiu! A w dodatku jestem aurorem, więc mogę Cię nawet mgliście kojarzyć z dawnych, przedzakonnych czasów! Musimy się (po)znać

Wszystkich Tonksów chętnie przygarnę Michael, na pewno słyszałeś o tym Norwegu, który wsypał pół Nokturnu (no dobra, może nie pół, ale całkiem sporo!), a później doznał nawrócenia, katharsis i innych takich. Może nawet Ci warzę eliksir tojadowy na zlecenie?

Justine, my chyba już się dogadaliśmy

Eliksir dostaję już z Munga jako pracownik Ministerstwa i przyrządza mi go Charlene - a Ty w ogóle znasz już recepturę i zapewniasz go własnej siostrze? :D Niedługo gram wątek z Astą, więc możemy zaczepić się dzięki niej, o ile wiem, że jest wilkołaczką! Możecie do mnie podchodzić z nieufnością, bo Ministerstwo używa mnie jako przykładu, że rejestracja jest wspaniała, ale ja sam doskonale rozumiem trudności z tym związane - i zarejestrowali mnie aurorzy z Norwegii, a nie ja sam :P
Umiem wymówić Twoje imię i kiedyś nie wierzyłbym w katharsis, ale ostatnio zmieniam swoje zdanie na sporo różnych spraw i mam własne prorodzinne nawróconko! Czekam na spotkanie w fabule