Nowy rok 57/58

27.12.21 19:53

First topic message reminder :

Dolina Godryka

Dom Bathildy BagshotNowy Rok 1957/58

Sylwestrowa zabawa - goście z domu Bathildy Bagshot.

Szafka zniknięć

Efekty kadzidła:

Sufit pełen gwiazd

Aby umilić odpoczynek i wzmocnić nastrój w pomieszczeniu Steffen i James postanowili dodać pokojowi nieco magii. Dawny gabinet profesor Bagshot został przyciemniony — nie paliły się w nim żadne świece, nie docierało także światło z zewnątrz. Jedynym źródłem blasku były drobniutkie, iskrzące na suficie gwiazdy. Migoczące, bezchmurne niebo było prostą sztuczką, ale każdy kto zdecydował się położyć na śpiworach i odpocząć, wdychając dym z kadzideł mógł zobaczyć, że gwiazdy na niebie poruszały się, przybierając rozmaite kształty, budując opowiadane Steffenowi przez Jamesa cygańskie historie.

Aby sprawdzić, co pokazuje niebo nad głowami należy rzucić kością k6.

Historie na nieboskłonie:

Efekty mocarza

Efekty:

28.12.21 0:23

Odwróciła się w stronę Jamesa kiedy tak wpadł do pomieszczenia, mrużąc lekko oczy. Dym z kadzidła dostający się do jej płuc sprawił, że ciało powoli się rozluźniało, a ona wolała położyć się na ziemi, mimo to jednak wciąż stojąc. Historia pokazana przez gwiazdy wydawała jej się tak wzruszająca, że pociągnęła nosem, wycierając kąciki oczu.
- To wzruszające, prawda? - szepnęła do Neli, nie wiedząc nawet, czy widziała to samo. Zaraz jednak Marcel ogłosił północ, trzeba było więc złożyć życzenia!
- No już, nie kłóćcie się na nowy rok... proszę - westchnęła do Eve i Jamesa, ostrożnie sięgając po mocarza w jej dłoniach i upijając łyk. Butelkę zaraz oddała Tomkowi, przytulając jego a potem Stefka.
- Najlepszego dla was! - Uśmiechnęła się też do Neli, przytulając ją mocno i nachylając się do jej ucha.
- Dziękuję, że jesteś - mruknęła do niej, na koniec przytulając Marcela. - Tobie też Marci, urodzinowo i na nowy rok najlepszego.

28.12.21 0:23

The member 'Sheila Doe' has done the following action : Rzut kością

#1 'k6' : 2

--------------------------------

#2 'k20' : 12

28.12.21 0:34

Stanowczo zrobiło się tłocznie, stanowczo wolałby wyjść... gdzieś. Ale na pewno kadzidła pomagały nie skupiać mu się na tym, co miało przyjść - a może co skończyć wraz z nowym rokiem.
Przyjął butelkę od siostry, zaraz jeszcze przytulając też Sheilę. Upił mocarza, przekazał Steffkowi i zaraz ułożył się na ziemi.
Nie chciał się bawić w te całe życzenia, w północ i nowy rok. Wolał skupić się na kadzidłach, nie myśleć o tym co miało nastąpić w styczniu.
- Zmarłym daj spać Marcel. Kolejny rok trzeba tak przeżyć, żeby było co jeść i pić, i żeby każdy był bezpieczny. I spotkać się na następne urodziny! To chyba Jamesa pierwsze w kolejności będą? - rzucił wesoło, przynajmniej starając się szeroko uśmiechnąć.

28.12.21 0:34

The member 'Thomas Doe' has done the following action : Rzut kością

#1 'k6' : 5

--------------------------------

#2 'k20' : 3

28.12.21 0:39

Górna warga mu drgnęła jeszcze na jej słowa, ale zaraz potem znalazł się na górze, nie wiedząc nawet kiedy, z przyjacielem zawieszonym na jego szyi. Zaśmiał się od razu, na chwilę, całkiem szczerze, patrząc na niego szczęśliwego. To nie był moment na myślenie o kobietach i ich dramach, o ich fochach i humorkach, niewiadomego pochodzenia. Zasłużyła. Właśnie tak, zasłużyła sobie. Spojrzał za zegar, ale nie miał pojęcia o co mu chodziło. Nie widział, która była godzina, ale euforia i życzenia chyba wskazywały na północ.
— Szczęśliwego Nowego Roku! — krzyknął nieco za wcześnie, unosząc na chwilę obie ręce do góry, ignorując przykry fakt, że jego żona podała alkohol Steffkowi. Niebo nad głową przykuwało jego uwagę. Patrzył na tego chłopca, patrzył na dziewczynę. Znał tą historię, poczuł dziwny ścisk w żołądku. Zawiesił ręce i na szyi Marcela i Eve, stojąc między nimi. — Ja tam nie planuję umierać — odpowiedział mu na te niewybredne życzenia noworoczne, patrząc jeszcze na formujące się nad głowami gwiazdy, po czym zerknął na Doe, pochylając się w jej kierunku, żeby sięgnąć jej ucha i pocałować ją gdzieś tam pod nim, na odsłoniętej od włosów skórze, a później przygryźć go lekko z błogim uśmiechem. To kadzidło działało jakąś magię, nie wiedział, co się działo, ale to było super. Ruszył się, zostawiając tę dwójkę za sobą i tanecznym ruchem zwalił się na podłogę, ręce podkładając pod głowę, patrząc w niebo.

28.12.21 1:00

Wiódł spojrzeniem za kózką, której kształt malował się na niebie, ze spokojnym, ciepłym uśmiechem.
- Potrzebujesz czegoś do tego? - zapytał Eve, nie mając o temacie zielonego pojęcia; nie miał pojęcia, dlaczego mu na tym zależało, prawdę mówiąc nie miał już za bardzo pojęcia o niczym, mgliste spojrzenie zdradzało, że najlepiej by zrobił, gdyby trafił już do łóżka. W pionie utrzymywał się wyłącznie dzięki bliskości Jamesa. - Cykasz się - odpowiedział z szerokim uśmiechem Thomasowi. - Boisz się duchów, Tommy? - Szeroki uśmiech nie schodził z jego ust, wydawało mu się to niesamowicie zabawne. Kadzidło wprawiało go w lekkość, gdyby tylko puścił teraz Jamesa, mógłby latać; zewnętrzne ramie uniosło się nieznacznie w górę, próbując wyczuć tę równowagę, kiedy obok znalazła się Sheila. Objął ją, kiedy James odwrócił się w stronę Eve, przenosząc na nią ciężar, który dotąd uwiesił na przyjacielu, dziękując za złożone życzenia.
- Widziałaś tę kozę? - zapytał nietrzeźwo, unosząc spojrzenie w górę. - Goni ją stara cyganka, patrz... patrz, patrz, tam! - mówił dalej, nieszczególnie przejmując się ani łoskotem, z którym w tym momencie upadł James, ani faktem, że Sheila wcale nie musiała widzieć na niebie tego samego. - Na koniec zaczyna śpiewać, znasz tę pieśń? Zaśpiewaj nam - poprosił, unosząc w gorę dłoń, by wskazać na rys ust staruchy, który najpewniej widział tylko on, nie wypuścił Sheili z objęć, na koniec chwytając jej spojrzenie.
- Jak będzie z tym duchem, Eve? - zapytał po chwili.

28.12.21 1:14

Przymknął oczy - zrobiło mu się przyjemnie, drżał lekko, chciałby się przytulić do Isabelli, której nigdzie nie było widać. Przysunął się wreszcie do solenizanta i zarzucił lekko ramię na ramię Marcela, w braterskim geście.
-Marcel, dzięki tobie mamy... najwspanialszą imprezę! Znaczy ddddzięki Jamesowi, on wpadł na ten pomysł... musimy mu zrobić równie świetną imprezę niespodziankę! - uśmiechnął się do Jamesa, ewidentnie już trochę wstawiony. -Ale tu ładnie, można się zwinąć i czytać o runach... pewnie pani Bagshot o nich czytała... słuchajcie, ale myślicie że to dooobrze, że mamy imprezę w jej domu? Daj łyka, Marcel... - wyciągnął rękę po mocarza, a potem spojrzał z zaintrygowaniem na Eve.
-Jakiego ducha? Może pani profesor? - zaproponował, bo to przecież świetny pomysł.

1. niebo
2. mocarz

28.12.21 1:14

The member 'Steffen Cattermole' has done the following action : Rzut kością

#1 'k6' : 6

--------------------------------

#2 'k20' : 20

28.12.21 1:21

- Mhm, jak nikt inny. Nie widać po mnie? - odpowiedział Marcelowi wywracając oczami i już po chwili przenosząc wzrok na Steffena z niedowierzaniem.
- To nie szkoła, na co nam tu belferówna... Steff, żadnych książek... Błagam cię, raz w życiu... - jęknął, słysząc jak ten znów coś zaczyna pieprzyć o podręcznikach, i książkach i nauce, i czym tam jeszcze.
Sam za to bardziej się rozłożył, zerkając to na sufit, to na towarzystwo.

28.12.21 9:32

Miałam odpowiedzieć Sheilii, ale kiedy usta układały mi się do słów, które miały wypaść z ust czknęłam. Uniosłam brwi w zdziwieniu zerkając na nią. Zaraz jednak zasiadając obok. Jakoś tak mi nie do końca grało. Sląd ta żaba miała monety niby, co?
Ale nieważne. Zerknęłam w stronę Jamesa, Marcela i prześlicznej Eve nie mówiąc jednak nic. Oddałam przytulenie Sheilii trochę zastanawiając się gdzie podziały się godziny i jak to, że była północ.
- Wszys - czeknęłam, naprawdę? - tkiego dobrego. - skończyłam jednak zdanie dzielnie. Bo byłam dzielna, a jak. Marcel ukradł Sheile, uwiesił się na niej. Zerknęłam na niego mrużąc lekko oczy, ale zamiast tego poszłam dalej, siadając, a właściwie kładąc się, chyba wszystko czułam. Świat wariował, co nie? Wzięłam wdech czując się rozkosznie.
- Du-ducha? - zainteresowałam się, czkając w połowie, choć mogło się wydawać to jąknięciem. Uniosłam na łokciu spoglądając na nich. W międzyczasie otrzymując mocarza - którego, a jak - wypiłam. - Może jakiegoś wojonika z dawnych lat! - zaproponowałam podchwytując pomysł nie przejmując się, ze język się poplątał.

I k20 na mocarza

28.12.21 9:32

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

'k20' : 7

28.12.21 12:42

Nie wiedział jak długo go nie było, prawdopodobnie krócej, niż mu się wydawało. Bliskie spotkanie pierwszego stopnia z ustami Thomasa Doe'a wybiło go z pantałyku i chociaż powinno go to zdarzenie ocucić, on sam nie pozwolił na to, znajdując swoją zostawioną gdzieś wcześniej butelkę ognistej i pociągając z niej kilka sporych łyków. Z tą samą zresztą butelką pojawił się w progu pokoju, do którego przyciągnęły go głosy reszty towarzystwa. Przebadał nieostrym już lekko wzrokiem pijacką kompanię, starał się tylko unikać kontaktu z pewnym brunetem. Zlokalizował Nealę leżącą na ziemi w stanie... wątpliwym, ale nie zważał już na tym etapie na takie detale. Przypomniał sobie w tym momencie o grze w wyzwania i wylosowanej przez niego kartce. Obudziła się w nim duma, której nie sposób było powstrzymywać i racjonalizować – wyzwania należało się podjąć. Przecież to pierdoła.
Wkroczył więc niezbyt pewnym krokiem do pomieszczenia i podszedłszy do celu, po drodze zachłystując się chyba kadzidłowym oparem, wydukał w stronę rudowłosej:
- Zmysłowa... jest...eś. – zorientował się w trakcie, zdecydowanie nie wczas, że był już całkiem spóźniony na zabawę i popełnia bardzo głupi błąd, toteż odwaga lwa z jaką podjął się wyzwania z każdą wymówioną sylabą ulatniała się jak powietrze z pękniętego balonu.
Dla przykrycia swojego une grande faux pas, odwrócił się niezdarnie o sto osiemdziesiąt stopni i udał, że wcale właśnie nie powiedział do swojej nieletniej kuzynki czegoś, co właśnie powiedział do swojej nieletniej kuzynki.
Wziął kolejny łyk ognistej i spojrzał w sufit.
O. Chyba minęła północ...?

kadzidło i gwiazdki

28.12.21 12:42

The member 'Leon Longbottom' has done the following action : Rzut kością

#1 'k3' : 2

--------------------------------

#2 'k6' : 3

28.12.21 13:14

Spojrzała w stronę Sheili przepraszająco, nie chciała, aby tak wyszło. Dopiero łyk alkoholu i zapach kadzidła, okazały się zbawienne dla jej humoru przywołując błogi uśmiech. Myśli rozpierzchły się na moment. Zerknęła na Marcela, słysząc pytanie.- Haitu...Ha..litu.- wydusiła krzywiąc się, gdy język nie współpracował.- I świec. Wyrwane ze swojego świeta są spro...grośne- dodała zaraz. Przygarbiła się nieco, chcąc bezskutecznie uciec spod ramienia Jamesa. Poczuła dreszcz przebiegający wzdłuż kręgosłupa, kiedy ten pocałował ją w szyję, a później bezczelnie postanowił przygryźć. Ten gorąc był denerwujący, zanim całkowicie zapomniała o co w sumie była zła. Spojrzała w dół, gdy padł na ziemię. Chciała iść w jego ślad, jednak pytania Steffena i Marcela skłoniły by poświęcić im trochę uwagi. Wzruszyła ramionami, nie było dla niej istotne jakiego ducha.- Profesor? – nie rozumiała kogo miał na myśli.- Albo zropmy to bez kregu... – zaproponowała nagle z nutą ekscytacji w głosie, podchodząc bliżej chłopaków i przytulając się do boku Steffena. Myśli plątały się za mocno, wyciągając na wierzch całkiem inne i niestosowne zachcianki niż przed kilkoma minutami. Powiodła wzrokiem po wszystkich, mogli nie być świadomi konsekwencji... a ona chciała liznąć ryzyka w każdej postaci. Spuściła wzrok na Neale, zainteresowana jej słowami.- Wojonika? Znasz jakiekoś? – wychyliła się nieco w jej kierunku, nadal mając podparcie w sylwetce Cattermole.

28.12.21 14:13

Drzwi otworzyły się z szarpnięciem, a do pokoju wkroczył Castor.
Albo może podróbka? Bo widać było, że jasne włosy miał w poważnym nieładzie, koszulę jakąś wymiętą, a na policzku wciąż znajdował się słabo starty ślad po szmince. Kołnierz koszuli też był jakoś dziwnie wygięty, do środka, jakby chciał coś ukryć.
— Państwo wybaczą obsuwę, szczęśliwego nowego roku! — oznajmił, poprawiając przekrzywione na nosie okulary. Zaciągnął się przy tym zapachem kadzidła rozprowadzonego po powietrzu, próbując przez moment skupić myśli na czymś innym... Na przykład na tym, co to był za specyfik!
Zaraz jednak usiadł koło reszty towarzystwa, właściwie to najbliżej Steffena, przyglądając się wszystkim z zainteresowaniem.
— O co chodzi z duchami? — spytał, zadzierając głowę do góry, jakby informację o planach towarzystwa miał odnaleźć właśnie na tymczasowym nieboskłonie.

| z zielarstwem III rzucam na dowiedzenie się, cóż to za mieszanka ziół i żywicy nam dziś dopomaga (ST60, ale chyba mogę dodać +60 za biegłość)
następnie k3 na kadzidło
i k6 na niebo

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia