Kymopoleia

10.07.21 19:28

First topic message reminder :

Kymopoleia

Orlica, którą kiedyś udało się Thalii odebrać nieuczciwemu sprzedawcy ptaków. Z początku Kymopoleia była bardzo nieufna, później jednak przekonała się do swojej nowej "właścicielki" - na tyle, że mimo sporego charakteru, nie jest uszczypliwa w stronę Thalii. Chętnie rozprostowuje skrzydła gdy tylko stawiają stopy na lądzie, wybierając się na długie wycieczki. Imię otrzymała po córce Posejdona, bogini gwałtownych sztormów - nadał je grecki znajomy Thalii z którym uratowała orlicę z marnych warunków. Orlica szybko stała się statkowym ptakiem, przechodząc na własność Hansa, potem zaś ponownie trafiła do rąk Thalii.

Kod listu:

[bylobrzydkobedzieladnie]

24.01.22 10:46

Przeczytaj4 lutego

Thalio, Miałam nikłą przyjemność osobiście poznać pannę Tonks. Nie ukrywam, że nieco złośliwie, z myślą o Tobie i ja zaproponowałam jej herbaty, ale nie uważam, że zasłużyłam sobie tym zasłyszeć poniektórych uwag i sugestii na temat moich motywów przyjaźni z Vincentem, czy z... innymi.

Chciałam porozmawiać z Vi o tym co zaszło i o niej, a chyba tylko pogorszyłam sytuację. Piszę to na wypadek, gdybyś miała ją niedługo znów spotkać, a ona wciąż odczuwałaby gniew w związku z naszym spotkaniem. Vi musi z nią porozmawiać, a my Thalia powinnyśmy się postarać jednak przejść z nią na pokojową ścieżkę jeśli nam na nim zależy.

Pomału zbieram pieniądze. Dostałam kilka lepiej płatnych zleceń poza Londynem, więc powinnam za niedługo oddać ci to co wyłożyłaś za mnie z panną Fancourt na poczet zakupu domu. Napisz proszę do mnie jak będziesz mogła już mi go pokazać, bo zjada mnie ciekawość. U ciebie mam nadzieję wszystko w porządku?

Ściskam,
Yvette

28.01.22 15:40

Aidan Druga połowa lutego

Pani PiratkoWcale się ~~pani~~ nie narzucałaś! Miło było mieć gościa i to jeszcze takiego! U Nas wszystko w porządku. Wszyscy zdrowi! A u Ciebie? Gdzie teraz mieszkasz? U Bogarta też jest dobrze, choć zima mu nie służy. Zaklęcia pomagają, ale wiosna to jednak wiosna. Dobrze, że bliżej do niej niż dalej.

Nic nie powiem! Oni to by chcieli wszystko wiedzieć... List spalę, by jakiś ciekawski się do niego nie dobrał! O nic się nie martw.

Nie znam dokładnego mechanizmu radia, czy telewizora, ale na pewno tam żadnych małych ludzi nie ma. W radiu są audycje, a samo urządzenie to przekaźnik. Ktoś gdzieś te audycje nadaje, a dzięki radiu możemy je usłyszeć nawet będąc bardzo daleko. Coś takiego jak lusterko dwukierunkowe, tylko działa bez magii, a dzięki mechanizmom i falą radiowym, które radiostacja - czyli tam gdzie się nagrywa audycje, nadaje, a odbiornik, czyli radio je odbiera. Telewizor działa na podobnych zasadach, tylko widać obraz i nie musi być nadawany na żywo. Znaczy trochę jest nadawany na żywo, ale konkretne programy, czy filmy mogły zostać nagrane wcześniej, a puszczane w telewizji później.

Są duże i małe ciężarówki, ale są też zwykłe samochody, które są od nich mniejsze, ale są też na przykład autobusy, które znów czasem są od nich większe.

Ogniopryskaczka? Jak to dokładnie wygląda, bo nie rozumiem. Jest coś takiego co pryska się nim na ogień by go ugasić. Gaśnica się nazywa. Ale coś co ogniem pryska...

Mają! Mama takie czytała! Lydzia taki jeden ma, to jej zabrałem. Może się nie obrazi? On już stary jest, wiec na pewno już go czytała, a może tobie się spodoba. Ma dużo obrazków, ale i słów trudnych, to ja nie wiem... Jak czegoś nie będziesz rozumieć, to mogę się jej podpytać dyskretnie co i jak! Dużo jest takich magazynów i to o różnych rzeczach. Teraz tylko raczej już nikt ich nie wydaje...

Ja z gotowaniem nie pomogę, ale mamy stary zeszyt mamy z przepisami, to sobie zerknąłem i przepisałem, ale tam i strasznie dużo jest, a ja nie wiem co lubisz. na razie przesyłam jedno, ale mogę je wszystkie przepisać i Ci wysłać!
- 300 g mąki pszennej
- 150 g masła, zimnego
- 70 g cukru pudru
- 1 jajko
- 1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia
- szczypta soli
To się wszystko miesza, ugniata, zostawia na godzinie w zimnym, a później wałkuje, wykraja i piecze aż się lekko zarumienią, a przynajmniej tak tu pisze. Można je też z kakałem zrobić! Jak się ma, oczywiście. Mama je jeszcze lukrowała czasami. Pycha są.

Trzymaj się i jak będziesz robić te ciastka, a nie będziesz mieć z kim ich zjeść to ja zawsze chętny! Aidan

| do listu dołączony był magazyn modowy sprzed niemal dwóch lat zawinięty w przypadkowe gazety

[bylobrzydkobedzieladnie]

28.01.22 21:18

11.02

Thalio, potrzeba dużo więcej, by zajść mi za skórę na tyle, żebym rozpamiętywała owe wydarzenie. Żałuję jedynie, że mogły nam się trafić zdecydowanie gorsze warunki do poznania, w końcu i Szkocja czuje na plecach zimny oddech wojny. Niemniej jednak doceniam, że udało nam się zapoznać.

Dziękuję za listę, to wiele dla mnie znaczy, a zapewne jeszcze więcej dla moich zwierząt. Zapoznam się z nazwiskami, a w razie potrzeby oczywiście pójdę za twoją sugestią i będę się kontaktować.

Przemyślę propozycję, aczkolwiek jeśli bym się nie zdecydowała, to już teraz życzę spokojnego rejsu.

Evelyn Despenser

30.01.22 18:56

Przeczytaj

Car, Zapewniam, że nie. Większość kobiet robi to sama, nie potrzebują podpowiedzi. Skoro jednak tak się migasz od zaproszenia, wyręczę Cię. Spotkajmy się w York za tydzień, postawię ci drinka, skoro tak nie chcesz się przemóc. I może pokażę coś jeszcze, przyda ci się jako przemytnikowi.

Jak to nie będzie tęsknić? Nie łam mi serca.

Oczywiście, że się znam. Przecież wiesz, że doświadczenie w tej branży to podstawa.

R.

01.02.22 18:56

odpowiedź na zaproszenie 07-02-58

Kochana,

dziękuję za zaproszenie. Z bólem serduszka muszę poinformować, że nie wiem, czy uda mi się wpaść. Mamie się pogorszyło. To nic, z czym nie mierzyłam się wcześniej. Ale kolejne tygodnie na pewno będą dość absorbujące.

Jesteś najjaśniejszym promyczkiem. Muszelki od Ciebie pobrzękują, gdy przechodzę obok. Śliczna jest ta ich melodia... Życzę Ci, by w Twym życiu nie brakowało muzyki: czy to szumu morza, czy śmiechu drogich Ci osób.

Kambodża obiecała, że czule skubnie Cię w palec z okazji Twojego święta. A ode mnie spodziewaj się wkrótce pięknego bukietu.

Lizzie

05.02.22 19:00

Przeczytaj Styczeń

Thalio, ja również cieszę się z niespodziewanego spotkania! Zadrapaniem się nie przejmuj, dawno o nim zapomniałem, nie zapomniałem za to o tym, że obiecałem ci pitny miód, więc gdy tylko znowu zejdziesz na dłużej na ląd koniecznie musimy wybrać się do pubu.

Powiem Ci, że niewiele w ciągu ostatniego miesiąca podróżowałem poza rezerwat, a ze smokami wszystko w porządku, może są tylko trochę ospałe z powodu ostrej zimy. Nie jestem w stanie sobie o niczym przypomnieć, co najwyżej garboroga, którego nie tak dawno temu musiałem sprowadzać z okolic ludzkich siedzib, bo z głodu zaczęły zapędzać się za blisko domów.

Ale, cholera, od lat nie spotkałem żadnego olbrzyma, gdzie żeś się na nie natknęła?

PS Ty również nie obawiaj się pisać o pomoc

Do zobaczenia, mam nadzieję,

Elric

[bylobrzydkobedzieladnie]

06.02.22 13:17

Przeczytaj5 lutego

Thalio, To moja kwestia.
Problem w tym, że nic nie zdążyłam mu nagadać. Po prostu wyszłam nie mając zamiaru w dalszym ciągu się denerwować. Rozmowa Nas jednak nie ominie. Ciebie i jego też nie. Ani Nasza kolejna konfrontacja z panną Tonks. Mam nadzieję, że Vi wszystko jej wyjaśni, bo ja nie mam zamiaru świecić za niego oczami.

Wiem, wiem. Za bardzo się ekscytuje? Wszystko ostatnio się psuło, a będzie jeszcze gorzej, ale ten dom, zamieszkanie z Tobą, to taki mały krok w normalność. Cieszy mnie to. W takim razie poczekam aż wszystko zostanie sfinalizowane. Przepraszam, że zostawiam to na Twojej głowie, ale raczej marna byłaby ze mnie pomoc w tej materii. W zamian za to skupię się na zbieraniu funduszy.

Ściskam,
Yvette

[bylobrzydkobedzieladnie]

11.02.22 19:02

Aidan Druga połowa lutego

Pani PiratkoPozdrowię wszystkich! Widziałem, ale nie bywam często w Walii, więc z chęcią Cię odwiedzę. Znaczy, nie że dla samych jezior. Ciebie z chęcią odwiedzę dla Ciebie, ~~że dla siebie, ale dla Ciebie.~~ Odwiedzimy Cię wszyscy! Pomóc może z czymś Ci tam? Wystarczy, że napiszesz. To żaden problem.

Nie ma za co! Teraz to już chyba nigdzie, ale można na pewno gdzieś taki znaleźć. Jak gdzieś mi się napatoczy, to do Ciebie napiszę, ale dasz mi się nim też przejechać, prawda?~~Są śliczne~~ Cieszę się, że ci się podoba. Spytałem się Lydzi i ma jeszcze taki jeden, mówi, że zna go już na pamięć, wiec też wysyłam.

MIOTACZ OGNIA! Gdzie taki widziałaś?! Podczas mugolskiej wojny się takich używało. W jej środku jest mieszanka, która się zapala, więc w końcu się wyczerpuje. No i tam też jest gaz. Taki sprzężony. Da się to pewnie uzupełnić.

Sam też nie umiem gotować, ani piec. ~~Też powinienem się nauczyć?~~
W takim razie nie mogę się doczekać! Z chęcią cię odwiedzę. Trzymaj się ciepło, tylko się nie poparz! Aidan

27.02.22 12:55

Przeczytaj druga połowa lutego

Tals Dwa razy nie musisz mnie namawiać.
Gdzie i kiedy, a będę o czasie.

Gabs

17.03.22 16:24

Przeczytaj 16.02, wczesny ranek

Thalia,

nie jestem w stanie wyobrazić sobie do jakiego nieporozumienia doszło między Wami. Nie musisz mi się tłumaczyć, nikogo nie obwiniam. Wyszło z tego jakieś ogromne nieporozumienie, z którym po prostu się uporam. Pozwoliłem Ci się u siebie zatrzymać, było to świadome i przemyślane. Zaoferowałem pokój przeznaczony dla gości, nie cofam również wypowiedzianych słów. Jakiejkolwiek winy mogę jedynie szukać w sobie, gdyż nie zdążyłem odpowiednio wcześnie powiadomić Justine. Mimo wszystko nie powinny towarzyszyć temu takie nastroje oraz nieprawdziwe domysły i historie, którymi zostałem poczęstowany.

I proszę Cię nie przesadzaj. Jesteś tu mile widziana. Nie musisz zgrywać przede mną twardzielki (wiem, że nią jesteś, ale każdy ma jakieś granice). Wyjaśnię wszystko Justine. Powinniśmy oboje szanować swoje zdanie, czy podejmowane decyzje. Zabrakło komunikacji, dlatego zamierzam to naprawić. Klątwą będę się martwić, jak i całą resztą Thalia. Przyjedź jeśli będziesz miała czas i przede wszystkim ochotę.

Jeśli nie – zrozumiem.

Vincent

18.03.22 18:06

17.02.1958

Droga Thalio!Morskie fale niosą wieść, że masz dzisiaj urodziny. Mam nadzieję, że spędzasz ten dzień dokładnie tak jak lubisz. Przede wszystkim chciałbym Ci życzyć (i nam wszystkim) rychłego końca tego szaleństwa, byśmy mogli spokojnie wyjść na zewnątrz i odetchnąć pełną piersią. Poza tym życzę Tobie i Shannon wielu lat wspólnych podróży w towarzystwie najlepszych możliwych kompanów, a także bezpiecznych powrotów na ląd.
Na osłodę tego dnia przesyłam Ci landrynkową nalewkę. To mój autorski przepis, ale nieskromnie powiem, że smakuje całkiem znośnie!

Pomyślnych wiatrów Florean

24.03.22 11:34

Przeczytaj Harold Longbottom

Wellers, dziękuję za szczegółowy raport. Świetnie się spisaliście - wyjście z opisanej przez Ciebie sytuacji obronną ręką dowodzi Twojej gotowości do walki. Uratowanych kobiet nie możemy pozostawić samym sobie - dopilnuj, by odnalazły bezpieczne schronienie, wykorzystaj swoje kontakty. Jeżeli będziemy w stanie przerzucić je za granicę, do jednego z krajów pozostających z dala od wpływów naszych wrogów, to może być to dla nich najlepsza opcja. W innym wypadku mogą pozostać na terenie półwyspu.

Jest jeszcze jedna rzecz, Wellers. Pojawienie się dementorów w takiej ilości głęboko mnie niepokoi, czy udało Wam się ustalić, co je tam przyciągnęło? Czy byłabyś w stanie zająć się zbadaniem tej sprawy?

Informuj mnie na bieżąco, H. Longbottom

27.03.22 7:10

01.04.58

ThalioO czym Ty mówisz? Z tego co mi wiadomo to żyję, choć duchy czasem nie zauważają momentu swojej śmierci, więc kto wie.
Dziwny żart na Prima Aprillis w obecnych czasach, ale niech będzie, masz zaliczone. Niegrecka niemuza

05.04.22 21:56

01.04.58

ThalioCo to za brednie! Nie wiem czy się głośno roześmiać czy rozpłakać nad głupotą tej gazety. Powtórzę więc, ale tym razem na poważnie: ż y j ę. Nigdy nie próbowałem wyjechać z kraju i nic nie wiem o żadnej Zemście Oceanu. Może powinienem jednak czuć się wyróżniony, że to właśnie mnie postanowili uśmiercić? Droga Thalio, chyba zaproszę Cię na swoją stypę, tak ważne wydarzenia w życiu (ha!) trzeba odpowiednio świętować. Florean

08.04.22 22:15

13.02.1958 Volans Moore

Thalio Bardzo Ci dziękuję za okazaną mi pomoc w związku z tym eliksirem, który wybuchł temu ulicznemu alchemikowi.
Po dotarciu na Wrzosowisko zostałem tam na obserwacji do wieczora. Działanie eliksiru zaczęło słabnąć i późnym wieczorem (albo to była noc?) odzyskałem w pełni wzrok. Volly

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia