Ta bajka wcale nie miała pięknego początku. Być może Twoje serce posiadł już inny, ktoś niekoniecznie odpowiedni w oczach Twoich rodziców. Mogłaś po prostu nie być skora do ożenku - może jesteś kimś, kto na pierwszym miejscu stawia rozwój intelektualny, artystyczny, naukowy? Twoje plany były wielkie, ambitne, chciałaś być niezależna - ale w naszym świecie niezależność i wolność wyboru jest towarem deficytowym, o czym przekonaliśmy się boleśnie oboje. Gdy ja w końcu otrząsnąłem się z rozpaczy za tą, którą prawdziwie kochałem, zostałem, podobnie jak Ty, postawiony przed faktem dokonanym - zostaliśmy zaręczeni i mieliśmy się pobrać. Na nic zdały się protesty moje i Twoje. Roku 1950 oboje stanęliśmy na ślubnym kobiercu. Próżno było szukać na naszych obliczach radości. Zapamiętałem za to wyraźnie pełnie nienawiści spojrzenie, które mi wtedy słałaś, a także łzy, które błyszczały na Twojej twarzy niczym kryształy.
Dość szybko okazało się jednak, że życie ze mną wcale nie należy do najgorszych. Najpierw wytworzyliśmy nić porozumienia, później zostaliśmy przyjaciółmi - a koniec końców nawet miłość zapukała do naszych drzwi. Jej owocem jest nasz syn, mający obecnie 2-3 lata. W drodze jest także nasz kolejny potomek - właśnie tak, jesteś w drugiej ciąży, o której wcale nie musimy jeszcze wiedzieć.
Z kwestii technicznych - musisz pochodzić z rodu będącego w pozytywnych lub chociaż neutralnych stosunkach z Abbottami. W razie wątpliwości zapraszam do siebie na pw - chętnie odpowiem na każde pytanie!

Bądź i kochaj mnie, a ja będę cię traktować jak prawdziwą księżniczkę.