"- Trzy do góry… dwie w bok... - mruczał pod nosem. Zastukał trzy razy w mur końcem parasola. Cegła, w którą zastukał, drgnęła - przekręciła się - ukazała się mała dziura - dziura robiła się coraz większa - w chwilę później stali przed sklepionym przejściem dostatecznie wysokim nawet dla Hagrida, przejściem wiodącym na brukowaną ulicę, która ginęła za pobliskim zakrętem".

"Był to mały, brudny pub. Ludzie mijali go, nawet nie zaszczycając spojrzeniem. Jak na słynne miejsce, było ciemne i obskurne. W kącie siedziało kilka staruszek, popijających sherry z maleńkich szklaneczek. Jedna paliła długą fajkę. Jakiś człeczyna w spiczastym kapeluszu rozmawiał z barmanem, który był całkowicie łysy, bezzębny i pomarszczony niczym orzech włoski".

"Znajdował się w jakimś obskurnym zaułku ponurych sklepów, które mogły przyciągać jedynie adeptów czarnej magii. Borgin i Burkes wyglądał na największy, ale naprzeciw znajdowała się brudna wystawa z wysuszonymi, skurczonymi głowami. Ze starej drewnianej tabliczki wiszącej nad sklepem sprzedającej zatrute świece dowiedział się, że znajduje się na ulicy Śmiertelnego Nokturnu".